سرویس فرهنگی تبریزبیدار / روزهایی که گذشت مصادف با ایام تکریم پرستار بود، روز سپیدپوشان ایثارگری که التیامبخش آلام دردمندان هستند.
اما باید در این عرصه از پرستاران گمنامی نیز یاد کرد که سالیان متمادی با عشق و ایثار با آرامشبخشی به بیماران خود، به اسطورههای مقاومت تبدیل شده و با الگوگیری از صبر بانوی قهرمان کربلا، پای در مسیر فداکاری همسران خویش گذاشتهاند.
جانبازان مدافع حرم حضرت زینب(س) که در جریان مبارزه با وحوش داعشی به درجه رفیع جانبازی نائل آمده و در طول دوران مجروحیت نیازی مضاعف به پرستاری و اقدامات مراقبتی داشته و دارند.
رضا نظری یکی از این جانبازان زینبی است که که هنوز بعد از ۱۰ سال، ترکشهای بدنش گریبان خانواده خود و خانوادهاش را رها نکرده؛ جانبازی که اگر پرستاری دلسوز کنارش نبود، تحمل این رنج برایش طاقتفرساتر میشد.
خانم زهرا محدث پیشنماز یکی از پرستاران دلسوزی است که ۱۰ سال عاشقانه همسر جانبازش، رضا را حمایت میکند.
او که به گفته همسرش، همه جوره رضا را در مسیر مبارزه مقدس همراهی کرد و سالها با صبر زینبی همسرش را با جراحات جنگ تنها نگذاشته و اجازه نداده به زندگی مشترک آنها و تربیت فرزندان خللی وارد شود.
خانم محدث از اعزامهای غریبانه و بی سر و صدای همسرش گفته و تاکید میکند با لبیک به ندای رهبرمان و امدادهای غیبی حضرت زینب(س) بابصیرت در این راه ثابت قدم ماندیم.
او روزهای سخت مجروحیت همسرش در بیمارستان و منزل را روایت کرده و میگوید: پرستاری از همسر جانبازم کمترین کاری بود که انجام دادهام که با عنایت حضرت زینب(س) بوده و به آن افتخار میکنم.
رضا نظری نیز خاطره لحظه جانبازی خود را بیان کرده و می گوید: من پاسدارم اما همسرم از من پاسدارتر است و مرا برای قدم گذشتن در مسیر دفاع از جبهه مقاومت تشویق کرد و در این ۱۰ سال دوره مجروحیت لحظه ای تنهایم نگذاشته است.
مشروح گفتگو را در فیلم زیر ببنید:
انتهای پیام/
