نقد قره سید بر سریال کیمیا

عضو فراکسیون رسانه و هنر مجلس معتقد است ساخت مجموعه‌های تلوزیونی بلندمدت مانند “کیمیا” باید با در نظر گرفتن شرایط خاصی اتفاق افتد چراکه اگه سناریو کشش کافی را نداشته باشد، خطر از دست دادن مخاطب در نیمه‌های راه وجود دارد و در این شرایط نه تنها هدف مورد نظر حاصل نخواهد شد بلکه نتایج و بازخوردهای منفی نیز در میان مخاطبان خواهد داشت.

به گزارش تبریز بیدار، میرقره سید رومیانی نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی سریال صد قسمتی “کیمیا” به کارگردانی جواد افشار را مورد بررسی قرار داد.

سریال کیمیا به کارگردانی جواد افشار و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی با حمایت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و به سفارش گروه فیلم‌های تلویزیونی شبکه دو سیما ساخته شده و روایتگر داستانی در سه مقطع زمانی قبل از انقلاب، دوره‌ جنگ و زمان حال به نویسندگی مسعود بهبهانی نیا است.

قره سید درباره این مجموعه صد قسمتی با ۳۰۰ بازیگر می‌گوید:

با مقایسه سریال‌های ایرانی با همتایان خارجی آن‌ها به ویژه سریال‌های کشورهای خاوردور همچون چین و کره و کشورهای منطقه مانند ترکیه باید گفت که سریال‌های بلند مدتی‌ که در این کشورها تولید می‌شوند توانسته‌اند به اهداف میان مخاطبان دست یابند و علاوه بر کسب جایگاه رسانه مناسب مخاطبان بسیاری هم در کشورهای دیگر با خود همراه کنند.

بازسازی وقایع مرتبط با انقلاب اسلامی در سریال “کیمیا” قابل توجه است چراکه این نسل باید با آنچه که بر مردم در آن روزها گذشته آشنا شوند و جهان‌بینی کاملی داشته باشند. 

درواقع تصویر وقایعی تاریخی از این دست برای روشنگری هر چه بیشتر نسل جدید ضروری است و سریال کیمیا با وجود نواقصی که بر آن وارد است در این زمینه خوب ظاهر شده است، شجاعت کارگردان کار دررفتن به سمت ساخت سریالی صد قسمتی و آغاز رقابت با کشورهایی که نابودی فرهنگ ایرانی را هدف قرار داده‌اند قابل تحسین است و ادامه این روند سریال سازی در تلویزیون برای ایجاد گرایش بیشتر در مخاطبان به سریال‌های داخلی لازم است. 

ساخت مجموعه تلویزیونی بلند مدت باید با در نظر گرفتن شرایط خاصی اتفاق افتد چراکه اگه سناریو کشش کافی را نداشته باشد خطر از دست دادن مخاطب در نیمه‌های راه وجود دارد و در این شرایط نه تنها هدف مورد نظر حاصل نخواهد شد بلکه نتایج و بازخوردهای منفی نیز در میان مخاطبان خواهد داشت. 

تداوم و زنجیره‌وار بودن قصه و البته داشتن جذابیت‌های لازم برای همراهی مخاطب تا پایان کار در این سریال‌ها الزامی است. این در حالی است که معتقدم در سریال “کیمیا” حس همزادپنداری و درک سختی‌های که به نسل انقلاب وارد شده و هضم دلایل آن‌ها برای رفتن به سمت شورش، انقلاب و براندازی حکومت شاهنشاهی باید با عمق بیشتری صورت می‌گرفت، درواقع نوعی سطحی‌انگاری در سریال دیده می‌شود و آن روح معنوی و وحدت کلمه روزهای انقلاب، آن طور که باید به منصه ظهور گذاشته نشده است.  

ساختن سریالی در صد قسمت به‌جز تعداد قسمت‌هایش باید در محتوا نیز گنجایش و کشش داستان را در صد قسمت یا بیشتر را داشته باشد؛ زیرا امروز بسیاری از سریال‌های سی‌وچند قسمتی ما حتی قابلیت بیان و بازگویی محتوایی در ۱۵ قسمت را نیز ندارند اما سازندگان با افزودن سکانس‌ها اضافه و ورود شخصیت‌های زائد داستان را طولانی می‌کردند و درنهایت نیز مخاطب سرخورده می‌شود و دیگر داستان‌شان را پیگیری نمی‌کنند.  

همچنین انتقادهایی هم به طراحی صحنه، اِلمان‌ها و نشانه‌های دوران قبل از انقلاب در  این سریال وارد است چراکه برخی از صحنه‌ها تفاوت‌هایی با واقعیت دارد؛ البته باید سختی کار را هم در نظر داشت، ضمن آنکه در طراحی شخصیت‌های سریال «کیمیا» اغراق و حالات شعاری هم دیده می‌شود که با توجه به پیشینه کاری کارگردان انتظار ساخت سریالی قوی‌تر و غنی‌تر می‌رفت. 

منبع: خانه ملت

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *