سرویس فرهنگی تبریز بیدار / روح الله رشیدی
با تمام احترامی که برای برادر عزیزمان جناب شمشادی قائلم، اما فکر می کنم این پرسش ها باید ایشان و دیگرانی را _ که مصرّند بر استفاده از تعبیر “مدافع حرم” _ متقاعد کرده باشد که این تعبیر، نمی تواند آرمان بزرگ این شهدا و مجاهدان دیگر را در خود جای دهد. “مدافع حرم” عنوانی حداقلی است با کارکردی حداقلی. ساده سازی یک ماجرای بزرگ و عمیق است.
ساده سازی یک آرمان بلند و حداکثری است. انگار برای اسقاط تکلیف، از چنین لفظی استفاده می کنیم. این که عرض می کنم ساده سازی ست، به معنای تقلیل جایگاه حرم اهل بیت(ع) نیست. حتماً و قطعاً، دفاع از حرم و بارگاه خاندان رسول(ص) فرض است. اما دقت کنیم که امروز، دعوا، عمیق تر از این حرفهاست. دعوا بر سر موجودیت و حیثیت “اسلام” است؛ اسلامِ ناب. رزمندهای غیور ما دارند برای دفاع از اسلام می رزمند.
با تحلیل های حداقلی ما، اگر فرداروزی، مثلاً تروریست ها یا امریکا و ترکیه، تضمین بدهند به ما، که کاری به کار حرم زینب(س) ندارند، آن وقت آیا تکلیف ما هم تمام است؟ تکلیف مدافعان حرم هم تمام است؟ با حساب و کتاب متعارف، بله. تمام است. چون همه ی هدف ما دفاع از حرم بود! انصافاً جفا نیست چنین نگاهی؟
برادر بزرگوار! تازه اول کار است. شما که حنجره ی این شهدایید، بعد از این، از این پرسشها، بیشتر خواهید شنید. آیا پاسختان فقط همین است؟!
لینک عضویت در کانال تلگرام تبریزبیدار(اینجا)
