سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
دیرزمانی است که عمر دولت نواصولگرایان و احمدینژاد در سال ۸۴ بهپایان رسید و در حالی کارگزاران راست مدرن بر اریکه قدرت اجرایی کشور سوار شدهاند که این تداعی به بدنه حامیان خود القا میشود که گویی ۸ سال حکمرانی اصولگرایان چپ مدرن اصلاً وجود نداشته است.
پیروزی حیرتآور نامزد کمتر شناختهشده چپ مدرن با گرایشات عدالتطلبانه در برابر یکی از قدرتمندترین سیاست ورزان ایران که بیش از ۲ دهه بر مهمترین کرسیهای حاکمیتی در ایران تکیه زده بود، به حدی گران و غافلگیر کننده بود که یک روز پس از سوم تیر ۸۴، محمد قوچانی ژورنالیست اصلاحطلب آن زمان و اعتدالی این زمان در روزنامه شرق رنجنامه ای بنویسد که: «دیروز اصلاحطلبی از دموکراسی شکست خورد؛ در یکی از رقابتیترین مبارزات انتخابات تاریخ دموکراسی ایران نامزد جناحی که به عدالت بیشتر از آزادی اهمیت میداد بر نامزد یا نامزدهایی که به مفاهیم اصلاحطلبانه توسعه، آزادی و دموکراسی را ترویج میکردند پیروز شد.»
دموکراسی در برابر پوپولیسم!
پیروزی محمود احمدینژاد بر رقیب اکبر هاشمی رفسنجانی بهگونهای معادلات سیاسی را در کشور تغییر داد که تا مدتهای مدیدی، رقبای اصلاحطلب و کارگزار وی از تحلیل برونداد علت پیروزی وی عاجز بودند. اما درنهایت بر اساس سنت برساخته از دوم خرداد که سعید حجاریان پایهگذار آن بود، با شعار “اصلاحات مرد؛ زندهباد اصلاحات”! به استقبال تبارشناسی دولت نهم رفتند.
حضور احمدینژاد در بطن مردم و مرکزگریزی وی در مقایسه با سیاست ورزان چپ و راست، باعث گردید تا این طیف از تحلیل “شکست اصلاحات از دموکراسی” به تقلیل آن به “پوپولیسم” برسند.
رنگین نامههای مطبوعاتی جریان اصلاحات در ۸ سال گذشته و پسازآن در دوران”روحانی مچکریم” همچنان در بند تحلیلهای خود از پوپولیسم احمدینژادی و خطر آن برای گذار ایران به دموکراسی غربی بسیار نوشتند و گفتند.
پوپولیسم اعتدالی!
تودهگرایی عدالت محورانه احمدی نژاد(علیرغم انتقادات وارده به آن که پرداختن به آنان خود مجالی دیگر میطلبد) در برابر خواص گرایی توسعه محورانه هاشمی، دو قطب منازعات در ایران را شکل دادند اما در خرداد ۹۲ به هم نرسیدند و باعث شدند تا نزدیکترین یار و همراه هاشمی یعنی دکتر حسن روحانی به ریاست جمهوری برسد.
اما ضرورت بازسازی جامعه از پایین به مدل “اعتدالی” نه “احمدینژادی” باعث شد تا روحانی نیز گاهی از اوقات در دام پوپولیسم خودساخته بیفتد و گفتاردرمانیهای فراوانی را خصوصاً در جریان مذاکرات هستهای روانه ملت کرده و انتقادات بیشمار و تندی را روانه اردوگاه مخالفین خود نماید.
گاف ناشیانه کاندیدای لیست امید تبریز!
تازهترین مدل پوپولیسم در دوران پسابرجام، از سوی یکی از کاندیداهای انتخابات تبریز انجامشده است که وی، پس از جنجالهای فراوان هفته های گذشته پیرامون یک کار پوپولیستی ، این بار در تلاشی ناشیانه و غیرقانونی، خارج از موعد انتخابات، با توزیع بنهای تخفیف یکی از درمانگاههای تبریز در مناطق محروم مدعی شده است که اهالی آن منطقه را بیمه کرده و باعث ناراحتی و واکنش از سوی افکار عمومی نسبت به این تخلف انتخاباتی شد.
بر اساس این تصاویر مستند که توسط یکی از مخاطبین تبریزبیدار به تحریریه این پایگاه خبری-تحلیلی ارسالشده است، ناظران رسانهای و افکار عمومی را به یاد انتقادات ماه گذشته حمید مظاهری راد، دبیر حزب مردمی اصلاحات تبریز، میاندازد که وی در آن مصاحبه اظهار داشت:
شورای هماهنگی اصلاحات برگرفته از احزاب اصلاحطلب استان نیست و اکثر احزاب این مجمع اساسنامهای ندارند و شورای هماهنگی آن، بهصورت دیمی ۷۰ الی ۸۰ نفر را انتخاب کردند.
لیست اصلاحطلبان نه بر اساس رأی گیری بلکه توسط سفارش افرادی از تهران بستهشده است برخی از افرادی که در لیست اصلاحطلبان هستند، حتی نام ۳ محله تبریز را هم نمیدانند.
حال با این اوصاف، اگر روزی مهمترین نقد مدعیان اصلاحات به دولت پیشین پخش پول و سیبزمینی در بین مردم برای کسب رأی و ترویج پوپولیسم تودهگرای خام بود، حال چه شده است در دوران “تدبیر و امید” یکی از کاندیداهای این جریان که کمترین سابقه سیاسی و تشکلی را در کارنامه خود دارد، دست به چنین اقدامات سخیف و غیرقانونی بزند؟
* تبریزبیدار به دلایل قانونی و اخلاقی تصاویر کارت های بیمه را به صورت بلور و شطرنجی در اختیار مخاطبان قرار داده و اصل این کارت ها را در اختیار نهادهای نظارتی استان قرار خواهد داد.
