سرویس اقتصادی تبریزبیدار؛
یکی از موضوعاتی که با آغاز دولت یازدهم، در میان رفتار دولتمردان، فعالین سیاسی و هواداران این دولت به چشم می خورد زیر سوال بردن همه ی اقدامات دولت قبل در همه زمینه ها بود که مرور زمان نشان داد این تاکتیک برای پوشاندن ضعف عملکرد اجرایی آینده و توجیهی برای افکار عمومی است. در میدان سیاست شاید این امر موضوعی عادی باشد ولی وقتی پای عملکردها در حوزه های اجرایی و اقتصادی به میان می آید آمارها و سندها پاسخگو هستند ونه ادعاها. بماند که این رفتار هر چند با واکنش و اعتراض رهبر انقلاب همرا بوده ولی گویا دامنه این رفتار باوجود نزدیک شدن به سال پایانی دولت ادامه دار است.
در تازه ترین نمونه یکی از خبرگزاری های وابسته به دولت در گزارشی با موضوع بررسی وضعیت کارخانه ماشین سازی تبریز مدعی شده است که وضعیت نابسمان امروز نتیجه سیاست های غلط دولت نهم در قبال این کارخانه است. گزارشگر در ابتدا با فراموش کردن تاریخ آغاز پروسه (که در این گزارش سال ۸۳ اشاره شده) آغاز روند این واگذاری را به دولت نهم نسبت داده است. در صورتی که آغاز دولت نهم میانه سال ۸۴ است و طبیعتا تا چند ماه پس از آغاز دولت تصمیم گیری دولت در مورد آن بعید به نظر می رسد. علاوه بر این واگذاری این کارخانه نه بر اساس خواست دولت بلکه بر اساس برنامه های توسعه تدوین شده زمان اصلاحات و مجلس ششم و هفتم بود کلید خورده است و آغاز این روند به سال ۸۲ برمیگردد و نه ۸۳ و ۸۴.
در ادامه این گزارش عنوان شده که واگذاری نیمه تمام خصولتی ماشین سازی به بانک صادرات در دولت قبل از بابت رد دیون صورت گرفته است. در صورتی که به گفته خادمی مدیر عامل سابق گروه ماشین سازی تبریز این واگذاری در قالب همان برنامه های توسعه کشور و اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی صورت گرفته و نه از باب رد دیون. تلاش های استاندارسابق و نماینده پارلمانی دولت قبل و نمایندگان وقت استان در لغو این واگذاری خصولتی موضوعی است که به صورت تعجب برانگیزی به آن اشاره نشده است.
علاوه بر این بحرانی جلوه دادن وضعیت کارخانه در سال های مدیریت دولت دهم و بهبود اوضاع در دولت حاضر مساله ای است که خادمی به شدت آن را تکذیب می کند. وی در گفتگویی با تبریزبیدار با اشاره به اینکه با وجود وضعیت بغرنج صنایع در سال های تحریم گفت: ماشین سازی توانست محموله های صادراتی خود را به بازار جهانی عرض کند. بهبود وضعیت در دولت یازدهم هم مساله ای است که رییس تبریزی سازمان خصوصی سازی آن را رد می کند و اتفاقا همین نقطه نظر از سوی وی دلیل اصرار بر فروش و واگذاری ماشین سازی به بخش خصوصی بوده است.سوالی که اینجا مطرح است اگر وضعیت کارخانه در ۳ سال گذشته بهبود یافته است پس چرا کارگران این واحد صنعتی در انتهای سال ۹۴ و در آستانه نوروز در وضعیت نابسمان حقوقی و دستمزدی قرار داشتند.
بیگی استاندار سابق و نماینده فعلی تبریز، آذرشهر و اسکو هم در گفتگویی خبر داد: دولت فعلی از باب رد دیون به صندوق بازنشستگی فولاد اهواز مصر به فروش به کارخانه است. در نامه اخیر شورای اسلامی کار ماشین سازی تبریز به اساندار و نمایندگان استان در مجلس به این موضوع هم اشاره شده است.
موضوع تلاش نمایندگان استان در مجلس نهم برای بهبود و جلوگیری از واگذاری نابه جا موضوع دیگری است که از دید گزارشگر پنهان مانده است. برجسته کردن صحبت های نمایندگان حامی دولت و اشاره کردن به نامه اخیر به رییس جمهور و فراموش کردن تلاش هاو پیگیری نماینده های استان در دور قبل مجلس که به نوعی در تضاد با دولت فعلی هستند مساله ای است واقعی نبودن گزارش را به نوعی نشان می دهد. اضافه می شود طرح رییس کمیسیون صنایع مجلس نهم برای سرمایه گذاری مشترک خارجی در این کارخانه، تلاش های نمایندگان استان برای عدم واگذاری ، رایزنی سعیدی با سازمان گسترش صنایع برای به دست گرفتن مدیریت کارخانه گوشه ای از این اقدامات است.
با این حال باید گفته شود وضعیت بحرانی ماشین سازی تبریز ناشی از دید غلط مسئولین سازمان خصوصی سازی بر اجرای هر چه تمام قانون است و مساله ای سیاسی نیست چرا که پیگیری تمامی نمایندگان استان اعم از اصولگرا و اصلاح طلب نشان دهنده همین موضوع است .
خواست نمایندگان استان در دوره های اخیر مجلس در عدم واگذاری کارخانه چه از دولت قبل و چه از دولت فعلی مطالبه ای جهت بهبود وضعیت کارخانه و کمک به تولید و صنعت کشور است با این وجود اصرار هاهای سازمان خصوصی سازی در دولت قبل و فعلی بر این بوده که به هر صورت این واگذاری صورت گیرد تا جایی که علیرغم وعده وزیر فعلی صنعت برای تعویق ۵ ساله این واگذاری ، پور حسینی رییس تبریزی سازمان خوصی سازی در اقدامی عجیب از وتو کردن این تصمیم خبر داد. پرسش اینجاست سکوت مسئولین استانی و عدم تحقق وعده مسئولین کشوری در دولت یازدهم از یک سو و مواضع دوگانه برخی نمایندگان استان که بعضا همسو با نقطه نظرات سازمان خصوصی سازی است نشان دهنده کمک آنها به وضعیت ماشین سازی و تلاش برای بهبود وضعیت نگین صنعت آذربایجان است؟!
