سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
قریب ۳ سال از روی کار آمدن و تحلیف حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور یازدهم جمهوری اسلامی میگذرد و جامعه کوتاه مدت ایران، همچنان چشم به وعدههای بفشی و اعتدالی دولت با کلید تدبیر دوخته است.
درباره انتخابات ریاست جمهوری بسیار گفتهاند و شنیدهایم، از تشتت عمیق اصولگرایان تا وحدت یک سویه اصلاح طلبان و مدیریت نامناسب دولت وقت و تا تحریمهای کمرشکن، اما اینها بخشی از مربع قوام دهنده سیاست ایران در سال ۹۲ بود.
برای بسیاری قابل پیش بینی بود که به قدرت رسیدن روحانی بر ساختارهای ۸ ساله دولت اصولگرایان، شاهد عملگرایی شدیدی در جامعه و ساختار حکومتی ایران خواهیم بود که ۱۸۰ درجه با دوران پیش از خود تفاوت خواهد داشت.
روحانی وعدههای گشایش ۱۰۰ روزه مشکلات اقتصادی را با کلید تدبیر و امید میداد و از “سرهنگها” و “حملات گازنبری” انتقاد میکرد و خود را “حقوقدان” مینامید. همین وعدهها و صد البته حملهها بود که حسن روحانی را به عنوان رئیس جمهوری اعتدالی بر کرسی ریاست جمهوری ایران نشاند و در نهایت او میراث دار احمدی نژد شد. پس از آن بود که انتقادات بی پروا نسبت به عملکرد دولت پیشین و منتقدین در کشور اوج میگرفت و گاهی از خزانه خالی سخن میگفتند و گاهی از حیف و میل بودجههای دولتی.
در این دو ساله نیز رئیس دولت پیشین و عمده استانداران وی در جو سنگین دوگانه اعتدالی-افراطی به هر دلیل سکوت پیشه کردند و پاسخی به انتقادات به حق یا ناحق دولت فعلی از مدیریت گذشته ندادند، اما انتخابات مجلس شورای اسلامی فرصتی را برای یکی از استانداران دولت مهروز فراهم کرد تا به رویارویی با استانداراعتدالی برخیزد.
تغییر استانداری از چپ به راست!
اسماعیل جبارزاده، استاندار کارگزارانی آذربایجان شرقی که در ۲ دهه گذشته روابط بسیار نزدیک با راست مدرن و کارگزاران سازندگی داشت، خلف استانداری با گرایش چپ مدرن شده بود که در منتهی الیه دو راه هم اکنون به هم رسیدهاند.
پر واضح بود که بیگی پس از انتخاب خود در دور اول انتخابات مجلس شورای اسلامی، پاسخهای خود به دو سال و نیم انتقادات جبارزاده و تیم وی از وی مدیرانش را طوفانی پاسخ خواهد داد. بیگی که پیش از انتخابات با زبانی محافظه کارانه و غیر صریح لب به انتقاد از جبارزاده میگشود، در روزهای منتهی به انتخابات دور اول مجلس، صریحاً لب به انتقاد از جبارزاده گشود. ” رئیس ستاد انتخابات آذربایجان شرقی در جایگاه مدیریت خود بداخلاقی را اسوه کاری خویش قرار داده است و از هر فرصتی برای تخریب مدیران دولت قبل استفاده میکند… بنده حاضرم در خصوص عملکردم مناظره کنم و جواب تمام اتهامات بی اساس را بدهم.»
دعوت والی پیشین آذربایجان از والی فعلی برای مناظره با جبارزاده با سکوت وی توام شد؛ گویی جبارزاده تمام پاسخهای متقابل خود به بیگی را به معاون سیاسی خود سپرده بود.
از انتقام انتخاباتی تا امانتداری انتخاباتی!
اما با ابطال انتخابات در اهر و هریس و جابجایی نفر ششم و هفتم در دور دوم، انتقادات بیگی نسبت جبارزاده و تیم مدیریتی تشدید شد و در گفتگویی در ابتدای خرداد ماه، گفت: «آنچه باید بیش از هر چیز دیگری مورد توجه قرار گیرد این است که شورای نگهبان سلامت انتخابات تبریز در مرحله دوم را تا به امروز تائید نکرده و این اتفاق بزرگی است و نشان میدهد افرادی که عهدهدار این کار بودند و امانتدار مردم محسوب میشدند در امانتداری خوب عمل نکردهاند و این خیانت در امانت موجب شده است نتیجه آراء یک شهر بزرگ در جغرافیای جمهوری اسلامی ایران در هالهای از ابهام قرار گیرد.»
جبارزاده نیز در مقابل این اظهارنظرهای بیگی ساکت نمینشیند و در سخنرانیهای متعددی با حمله به آمار اشتغال زایی دولت پیشین، سلف خود را مورد انتقادات شدید قرار داد. هرچند که جبارزاده در نخستین جلسه با نمایندگان دور دهم مجلس شورای اسلامی، گفته بود «نگاه ما به نمایندگان مجلس سیاسی نیست و همه نمایندگان را به خاطر این که منتخب مردم هستند عزیز میدانیم… آنچه امروز باید بین مسوولان اجرایی و نمایندگان حاکم باشد قانون است و مطمئناً اگر روحیه برادری، دوستی و صمیمیت نیز چاشنی قضیه شود کارها روانتر پیش خواهد رفت.»
اما این سخنان مانع از آن نشد که بیگی بار دیگر انتقادات خود به جبارزاده را در خفا نگه دارد و در آن جلسه گفت: «در جریان انتخابات هفت اسفند رأى مردم با آنچه که مسئولان اجرایی خواستند متفاوت بود و مردم اراده خودشان را به برکت انقلاب اسلامى و خون شهدا به کرسى نشاندند لذا برخیها تلاش نکنندتا انتقام بگیرند.»
جدال راست مدرن وچپ مدرن!
واقعیت آن است که پس گذشت ۲ سال و نیم از روی کار آمدن اسماعیل جبارزاده بر کرسی استانداری، شاهد گشایش چندانی بر زنجیرههای اقتصادی استان نبودهایم. شاید استاندار آذربایجان شرقی نیز به تبع دولت متبوع همه تخم مرغهای خود را در سبد برجام گذاشتهاند و چشم به انتظار گشایشهای اقتصادی از بیرون کشور دارند.
آنچه که این روزها اسماعیل جبارزاده در جلسات استانی و شوراهای اداری به آنان میبالد در “پاک شدن تبریز از معتاد متجاهر”، “کاهش نرخ بیکاری از ۱۲.۸ درصد در سال ۹۲ به ۷.۳ درصد در سال ۹۴″، “انتخاب آذربایجان شرقی به عنوان استان نمونه امنیتی” و چند نمونه دیگر است که در این بین شاهد عملکرد چشمگیر و در حد انتظاری نبودهایم.
علیرضا بیگی به عنوان سیاستمداری با تبار چپ مدرن و اسماعیل جبارزاده با تباری راست مدرن، دو والی آذربایجان شرقی در ۸ سال گذشته هستند که هر کدام داعیه دار ۲ تفکر در سطح مدیریت استان هستند.
آنچه پیداست این است که جدال این دو استاندار سابق و فعلی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری شکل جدیتری به خود خواهد گرفت و آنگونه که از شواهد پیداست، جبارزاده نیز وارد این گود جدال لفظی شده است و به صراحت میگوید «سال ۹۲ برای کل کشور سخت بود ولی برای استان سختترین دوران بود…اغلب شاخصهای استان اعم از وضعیت امنیتی، انتظامی، بیکاری، صنعت و کشاورزی وضعیت مناسبی نداشت به عنوان مثال در بخش کشاورزی که با وجود ظرفیتهای استان در بخش کشاورزی، میزان بهره مندی از اعتبارات استانی از ۱۴.۵ به ۴ درصد کاهش یافته بود…در بخش صنعت هر هفته یکی تا دو تظاهرات درمقابل استانداری شاهد بودیم.»
**لازم به ذکر است معرفی جبارزاده و بیگی به عنوان نیروهای راست مدرن و چپ مدرن در این مطلب، بر مبنای تحلیل نشریه عصرما، ارگان سازمان منحله مجاهدین انقلاب اسلامی در اواسط دهه ۷۰ صورت گرفت که در آن این سازمان نیروی سنتی و محافظه کار (اصولگرایان سنتی) را به عنوان راست سنتی و نیروهای تازه نفس کارگزاران سازندگی و تکنوکرات های دولت هاشمی را به عنوان نیروهای راست مدرن معرفی کرده است.
در آن سوی میدان نیز، این نشریه نیروهای موسوم به چپ خط امامی آن زمان واصلاح طلبان و دوم خردادی پس از آن را به عنوان نیروهای چپ سنتی معرفی کرد و از ظهور نیروهایی خبر داد که با تبار راست در پی عدالت اجتماعی و آرمانهای اجتماعی هستند. عصرما، این نیروها را در قالب چپ مدرن جای میدهد که طیف انصار حزب الله آن زمان و احمدی نژادیها دهه ۸۰ در این مجموعه قرار میگیرند.
