سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
دولت روحانی این روزها شرایط خاصی را به نسبت ۳ سال گذشته پشت سر میگذارد. اگر در دو سال اول ابتدایی دولت، با کلنگی کردن جامعه ایران و برقرار کردن نسبتی ظاهری و پروپاگاندایی میان مشکلات اقتصادی و پرونده هستهای، تلاش داشت وزنه اعتدالی-افراطی را حول محور مسائل اقتصادی جمع کند، با آغاز سال آخر دولت اعتدال گویی معادلات بههمریخته است.
ازقضای روزگار «برجامی» که قرار بود “ممد حیات و مفرح ذات” باشد، چنان ناکارآمدی و بیخاصیتی خود را نشان داد که روحانی وعده چیده شدن سیب و گلابی از باغ برجام را به ماههای بعد احاله داد و سبب شد تا ساختارهای پروپاگاندایی “معجزه برجام” در اذهان ملت حتی حامیان دولت فرو بریزد.
اعتدال و ضربات ۳ گانه!
در دوران ناکارآمدی برجام در عرصه سیاسی، دومین ضربه به دولت روحانی توسط مدیران منصوبشده توسط دولت اعتدال به وجود آمد و با انتشار فیشهای دهها میلیونی برخی از مدیران، هیولای بیتجربگی و بیسوادی مدیران دولت قبل که برای ۳ سال توسط اعتدالیون و حامیان آنها ساختهشده بود، در دوران ویژه خواری و خواری برخی مدیران دولت فعلی گم شود.
دومین ضربه خودخواسته و از درون به دولت روحانی که ازقضای روزگار مسبب آن نیز منصوب خودشان بود، انتشار خبر اختلاس ۸هزارمیلیارد تومانی از صندوق ذخیره فرهنگیان بود که رئیسجمهور آن میزان اختلاس را “بدهی معوقه” نامید تا نام دولتش با فساد ۳هزارمیلیاردی دولت پیشین کنار هم قرار داده نشود.
سومین ضربه به حامیان روحانی با انتخاب دونالد ترامپ، کسی که وعده آتش زدن برجام را داده است، روی داد و با شکست سنگین کلینتون و ناباوری برخی از حامیان داخل کشور او، آینده برجامِ نافرجام و تعامل آتی کدخدا به سرکردگی ترامپ با دولت اعتدال به محاق پرسشها و گمانهزنیها رود.
بااینحال کنار کشیدن محمود احمدینژاد از حضور در انتخابات آتی و حذف یکی از قدرتمندین رقبای احتمالی حسن روحانی تا حدودی نگرانیهای او را کاست و سبب شد تا روحانی بیشازپیش، به بازیابی دوگانه “اعتدالی-افراطی” چندین سال گذشته خود، به جای “برجام ۲” بیندیشد.
دوگانه اعتدالی- افراطی و گسستهای اجتماعی آتی
بهترین مکان برای خطکشی میان جناح اعتدالی و جناح افراطی به زعم دکتر روحانی، بخشهای اجتماعی و انگشت گذاشتن روی برخی از مطالبات تودهای و پوپولیستی حامیان دولت بوده است که اولین آنها، لغو کنسرتها در مشهد و اخیراً لغو سخنرانیها بوده است و شهر مشهد کانون این شکاف است.
در جریان عدم اعطای مجوز سخنرانی به علی مطهری در روز گذشته و نامه او به رئیس جمهور، پاسخ حسن روحانی بسیار جالب است خصوصاً آنجا که میگوید ” آیا کسانی در خراسان رضوی با بستن دهانها میخواهند راه را بر افراطیگری بگشایند؟”
شواهد حاکی از آن است در بازه ۶ ماهه باقیمانده تا انتخابات ریاست جمهوری، موجسواری اعتدالیون بر تشدید شکاف حول محور اعتدالی-افراطی با تکیهبر مصادیق اجتماعی نشدید خواهد شد و هر آن امکان دوقطبی سازی جامعه و تشدید شکافهای کهنه در آن محتمل است.
مشهور است که روشنفکران با بازنمایی حرکت آینده جامعه و پیشبینی گسستها و گسلهای جامعه همچون سخن نیچه که “خانههای خود را در کنار آتشفشانها بنا کنید”، به شکافها و گسستهای عمدی یا غیرعمدی ایجادشده توسط خود یا جامعه میخزند و سعی میکنند با سکنی گزیدن در آنها شروع به گفتمان سازی کنند.
گویی نسخه واژگونه و سیاسی این روشنفکری در میان دولتمردان اعتدالی نیز دیده میشود که سعی دارند با سکنی گزیدن در شکافهای جامعه ایران، برای خود رأی و پیادهنظام جمع کنند.
