سرویس سلامت و خانواده تبریزبیدار؛ بتول حیدری
تجملگرایی واژه سختی است. اما شاید سختتر این باشد که تجملگرایی به جنینهای به دنیا نیامده هم رسیده است. جنینهایی که قرار است در سیسمونیهای چند صدمیلیونی بخوابند، بغلتند، زندگی کنند و تولدهای شاهانه بگیرند و در دنیای بچگیشان فخر لباس و وسایل آنچنانیشان را به هم بفروشند. تجملگرایی واژه سختی است اما سختتر از آن بلایی است که قرار است بر سر نسلی بیاید که باید در چنین افکاری دست و پا بزنند.
روزی روزگاری هیاهو و سر و صدای فرزندان یک خانواده در حیاط خانه باغهای باصفا و دویدن آنان دور حوض کوچک با قهقهههای بلند و از ته دل، خالهبازی دختر بچههای محله و گل کوچیک بازی کردن پسرها حال و هوای دیگری به خانهها و خیابانهایمان داده بود.
هوا که رو به گرمی میرفت و فصل تابستان میشد، سر و صدای بچهها کوچه را پر میکرد، اما امروزه کمتر خیابانی است که صدای بچههای کوچک در آن پیچیده باشد و کمتر خانهای است که تعداد فرزندانش بالا باشد.
پدر و مادرهای امروزی همان فرزندان دیروز هستند، اما کمتر تمایل دارند مانند گذشته خود، تعداد فرزندانشان بالا باشد.بالا رفتن هزینهها در دنیای امروزه باعث شده که خانوادهها از پس هزینههای چند فرزند برنیایند و تلاش کنند شرایط و امکانات را برای تنها یک بچه مهیا کنند.
تغییر سبک زندگی عامل مهمی در کاهش فرزند آوری
یکی از دلایلی که باعث می شودنرخ فرزندآوری در جامعه ی امروز ما کم شود، سبک زندگی ما است. در حال حاضر هم ازدواج و هم نوع نگاه به زندگی و هم فرزندآوری با یکسری پیرایه ها و اضافاتی همراه شده است که دست و پای افراد را می بندد و برای آنها کار را آنقدر سنگین جلوه می دهد که خودشان را در دو راهی فرزندآوری یا عدم فرزندآوری می بینند.
مشکلات اقتصادی عامل مشترک در بسیاری از مادرانی است که تمایلی به داشتن چند فرزند ندارند. باید گفت کسی منکر وجود مشکلات اقتصادی نبوده و نیست. رهبر معظم انقلاب نیز در ابلاغ سیاست های جمعیتی این مهم را تاکید کردند که شرایط برای فرزندآوری مهیا شود نه اینکه فقط با زبان و شعار خانواده ها به این امر تشویق شوند.
علل اقتصادی اگرچه عامل مهم و تعیین کننده ای برای تصمیم به داشتن فرزند هستند اما با نگاهی به سال های نه چندان دور در جامعه خودمان می بینیم که بسیاری از خانواده ها ثروتمند نبودند اما فرزندان زیادی داشتند! در واقع سبک زندگی آن دوران که اوج تبلور ویژگی های مثبتی نظیر صرفه جویی، کارجمعی و مشارکت گرایی و دوری از مصرف گرایی بود باعث شده بود خانواده ها بتوانند با زندگی حداقلی نیز چند فرزند داشته باشند.
به نظر می رسد فضای رقابت وچشم وهم چشمی به این مشکل دامن می زند. امروزه خانواده ها سعی می کنند تمام تلاش خود را صرف باشکوه کردن وسایل زندگی خود بکنند و در این عرصه ی رقابت از قافله جا نمانند.
خرید سیسمونی های آنچنانی دلهره ی پدر ها ومادر ها
شاید در نگاه اول خرید سیسمونی یا همان وسایل نوزاد کار شیرین ودلچسبی به نظر آید چنانچه در گذشته این گونه بود و هر تکه از لوازم نوزاد را که آماده می کردند با شادی و آرزو های زیبا ودعا برای سلامتی نوزاد بود و خود این امر موجب تشویق خانواده ها به افزایش نسل و داشتن خانواده ای پرجمعیت و بانشاط می شد اما امروزه برخلاف گذشته هزینه های سر سام آور سیسمونی به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته است و به یک دغدغه بزرگ برای خانواده ها و حتی خود زنان باردار تبدیل شده است، طوری که شاید دیگر بعضی خانواده ها مانند گذشته از نوه دار شدن خوشحال نشوند.
اکنون بیشتر مشکلات جامعه ما از سبک زندگی نامناسب و چشم هم چشمی های تجمل گرا نشات می گیرد آن هم در زمانی که موضوع افزایش جمعیت و تحدید نسل یکی از مهمترین مسایل جدی جامعه به شمار می رود و زنگ خطری است برای سال های نه چندان دور رسم و رسوم نامناسب افزایش هزینه ها که از سر تفاخر در جامعه رواج دارد اهرم قدرت مندی بر وجود این مشکلات شده است و صداقت کلام مردم مهر تائیدی بر صحت این مطالب است.
فرزندان ما بپذیرند قرار نیست همه چیز در زندگی فراهم باشد و به تناسب شرایط خودشان، مسیر پیشرفت را طی خواهند کرد و متوجه خواهند شد که در صورت تلاش بیشتر میتوانند به برخی از امکاناتی که برایشان فراهم نشده دست پیدا کنند، نهتنها آنها را سرخورده نمیکند، بلکه انگیزه پیشرفت را در وجودشان تقویت خواهد کرد و آنجاست که کودک با تواناییهای خود آشنا میشود و اعتماد بهنفس واقعی در او شکل میگیرد.
