به گزارش تبریز بیدار ، به نقل از فارس، برای بسیاری از من و شماها جای تعجب و شگفتی است که بدانیم هنوز هم در دنیای توسعه یافته و مدرن امروزی انسانهایی وجود دارند که در داخل غارها و در دل کوهها زندگی میکنند.
انسانهایی که با تیشه در دل کوه برای خود مامن و پناهگاه ساخته و نسل به نسل و پس از قرنهای متمادی هنوز هم این انسانها در داخل کرانهای دست کن کوه زندگی میکنند و حیات در آن جریان دارد.
میخواهیم بار سفر بسته و به یکی از همین کوههایی که زندگی در کرانهای بیکران آن ادامه دارد سری بزنیم. شما نیز با گامهای خیالتان با ما همسفر شوید و به روستایی بیائید که از زیباییهای بینظیر مردمانش در شگفت میمانید.
روستای صخرهای کندوان با تکتک کرانهایی که انسانهای سختکوش و تلاشگر آن برای حفاظت و حراست از خود با دستهای خود کندهاند و زندگی در دل کوه را انتخاب کردهاند تا همنشینی با کوه استواری آنها را در تاریخ ثبت کند و دلهای مهربانشان که دستهای گردشگران و مسافران را به نرمی میفشارد قصه سختکوشی آنها را نسل به نسل تعریف کنند.
برای رفتن به روستای صخرهای کندوان باید راه استان آذربایجانشرقی را در پیش بگیرید و سپس راهی شهرستان اسکو شوید.
روستای صخرهای کندوان که نام خود را هم تراز با روستای کاپادو ترکیه و روستای داکوتای آمریکا ثبت کرده است در فاصله ۲۲کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اسکو و ۶۲ کیلومتری شهر تبریز قرار دارد و در مسیر تابلوهای راهنمایی نیز مسیر سفر به روستای صخرهای کندوان را به خوبی نشان میدهد.
یکی از مهمترین تفاوتهایی که روستای صخرهای کندوان را از روستای داکوتای آمریکا و کاپادو ترکیه متمایز میکند این است که این دو روستا به حالت موزهای تبدیل شدهاند و هیچ سکنهای ندارند اما تنها روستای صخرهای جهان که در حال حاضر حیات و زندگی در آن جریان دارد روستای صخرهای کندوان شهرستان اسکو است.
روستای کندوان روستایی به رنگ کوه و رو به آسمان است انگار دستهای روستا همیشه به آسمان بلند شده است چرا که کرانهای کنده شده پله پله به ملاقات خدا میروند.
هرمهایی که مردمان سختکوش در دل کوه کندهاند به کران مشهور است و کران تا بیکران زندگی و زیبایی در آن جریان دارد.
در ایام تعطیلات عید نوروز و تعطیلات تابستانی روستای صخرهای کندوان پذیرای بسیاری از گردشگران و مسافران نوروزی و تابستانی است.
زندگی در دل کران ها به خوبی روان و جاری است و جذابیت این معماری صخره ای باعث شده است این روستا به یکی از جاذبههای گردشگری کشور در سطح دنیا مطرح شود به گونهای که سالانه بیش از یک میلیون نفر از این روستای تاریخی و شگفتانگیز بازدید میکنند.
حالا که شما نیز تصمیم گرفتهاید به روستای صخرهای کندوان بیائید از نظر اقامت در این روستا اصلا جای نگرانی نیست چرا که اهالی روستای صخرهای کندوان با روی باز و گشاده کرانهای خود را برای اقامت در اختیار گردشگران قرار میدهند و علاوه بر آن هتل صخرهای لاله کندوان نیز در ابتدای ورودی روستا که آمیزهای از معماری مدرن و سنتی است میتواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
در گشت و گذار در روستای باصفای کندوان همه جا نمایشگاه صنایع دستی بر پاست و روستائیان انواع و اقسام صنایع دستی از جمله کلاه دست بافت جاجیم گلیم زیورآلات محلی روسری کلاقه باتیک ابریشمی قالی و و محصولات باغی زردالو انواع خشکبار قیسی، لواشک و میوههای خشک، بادام و گردو را می توانی ببینی.
وقتی در روستای صخرهای کندوان قدم می زنی از نوع کندن کرانها و تراشیدن سنگها در حیرت میمانی و از تماشای این کران ها به وجد می آئی چرا که این کران ها در دو سه یا چهار طبقه کنده شده اند .
در پائین دست روستا که هستی و بالا را نگاه می کنی و می خواهی کوچه پس کوچه های روستا را پیاده گز کنی می بینی این روستا با آن کرانهای زیبای بینظیرش رو به آسمان است و البته باید برای پیاده روی در دل این کرانها کفش مناسب و راحتی به پا داشته باشی چرا که ارتفاع پلهها برای بالا رفتن زیاد است.
دکتر حمید صبری، عضو پیوسته انجمن بین المللی ایران شناسی در کتاب “صخره نشینان کندوان ” در خصوص فلسفه سکونت در کندوان نوشته است:« در کندوان شکل خارق العاده و چشمگیر و خاص طبیعت است که انسان را به سوی خود کشیده به خصوص انسانی را که سرگردان گشته و برای دفاع از زندگی خود در جستجوی پناهگاه امنی است. احتمالا حمله مغولان سبب شده است که مردم روستاهای اطراف از موقعیت طبیعی کران ها استفاده نموده به تدریج درون کران ها را خالی کرده و در آنها جایگزین شدند .بدین ترتیب هم خود را از نظر مقابله با بیگانگان در امان دیدند و هم سکونت در تابستان و زمستان نیز از مقابله با سرما و گرما خود را حفظ کردند.»
آب و هوای خوش این منطقه سبب حاصلخیزی خاک روستاهای اطراف نیز شده است و مرغوب ترین کشت زارهای کندوان مقابل روستا بر روی دشتی مرتفع و زیبا قرار دارد و چشمه های آب معدنی بیشماری که در سراسر روستا از دل کوه های سهند می جوشد سرسبزی و آبادانی دهکده کندوان را بیشتر می کند .
دهکده کندوان که در دل کوه و روستایی به رنگ کوه است زمستانی زودرس دارد و آب و هوای کوهستانی آن باعث می شود سوز سرما در این روستا از ابتدای پائیز آغاز میشود و تا اردیبهشت ماه بلورهای سفید برف زمستانی زیباییهای بهار را به حاشیه میراند.
اردیبهشت را که پشت سر بگذاریم هوا کم کم به گرمی میزند و میتوان به استقبال تابستان رفت و برودت و سردی هوا باعث شده است مردم این منطقه سختکوش و مبارز به بار آیند ، مردمانی سخت کوش و در عین حال مهربان، صمیمی و خوش برخورد و پاک نیت.
کشاورزی و دامپروری در کندوان از رونق بسیار خوبی برخوردار است و در کنار آن صنایع دستی نیز رونق فراوان دارد و هر خانوار به صورت مستقل از بهار تا اواسط پائیز به کار زراعت میپردازند و بقیه سال نیز به کار دامداری و صنایع دستی مشغول هستند و عمدهترین صنایع دستی آنان را قالی بافی و ابریشم بافی تشکیل میدهد.
بنا بر اظهارات کتاب «صخره نشینان کندوان» این دهکده توریستی دارای یک مسجد قدیمی و یک حمام عمومی نیز است، معماری این مسجد نیز از کران است و همچون سایر سازه های روستا با فضاهای صخرهای ایجاد شده است که البته این مسجد به علت فروریختن سقف آن قابل استفاده نیست و اما حمام عمومی کندوان نیز به شکل یک کران تراشیده شده است شامل دو بخش عمومی و خصوصی شامل هشت نمره جهت استحمام اهالی است.
حمام قدیمی کندوان در زیر زمین کنده شده بود به گونهای که ۹ پله به پائین میرفت دارای منبع آب گرم بود و با گازوئیل و چوب آب گرم می شد. در سمت راست حمام قدیمی یک مسجد کوچک نیز قرار داشت که محل نماز گزاردن مردم و آنهایی که از حمام خارج می شدند و در مسجد نماز می خواندند و البته این حمام نیز در حالت فعلی قابل استفاده نیست.»
در بخش دیگری از این کتاب آمده است :«شیارهای متعدد در روستا که آب رودهای طبیعی است کران ها از یکدیگر جدا کرده و شکل طبیعی کوچه های روستا را ایجاد نموده است. بر روی بعضی از شیارها پلهایی از چوب ساخته اند که کرانی را به کران دیگر مربوط میکند.»
