کوهنورد پر افتخار تبریزی از بی توجهی ها می گوید؛

دل پر عظیم قیچی‌ساز: چرا برای کاری که کرده‌ام، ارزشی قائل نمی‌شوید

عظیم قیچی‌ساز، دل پری از مسئولان ورزش دارد. او اولین کوهنورد ایرانی و هفدهمین کوهنورد جهان است که به ۱۴ قله بالای هشت‌هزار متر صعود کرده و به باشگاه‌ هشت‌هزارتایی‌ها رفته ولی این افتخاری که او به‌نام ایران به‌دست آورده، به چشم مسئولان نیامده؛

به گزارش تبریز بیدار ، عظیم قیچی‌ساز، دل پری از مسئولان ورزش دارد. او اولین کوهنورد ایرانی و هفدهمین کوهنورد جهان است که به ۱۴ قله بالای هشت‌هزار متر صعود کرده و به باشگاه‌ هشت‌هزارتایی‌ها رفته ولی این افتخاری که او به‌نام ایران به‌دست آورده، به چشم مسئولان نیامده؛ در حدی که هیچ‌یک از مسئولان ورزش به‌جز فدراسیونی‌ها، روزی که او به ایران برمی‌گشت به استقبال نرفته بودند: «فکر می‌کنم مسئولان وزارت ورزش، اطلاعی از بازگشت من نداشتند.»

قیچی‌ساز بدون اکسیژن به این ۱۴ قله صعود کرده و شاید در کنار افتخار، این کار برای حل مشکل هزینه، تن به این نوع صعود داده. طبق گفته او به ایسنا صعود به اورست با کمترین خدمات، ۳۰ هزار دلار هزینه دارد و اگر کوهنوردی بخواهد با شرایط و امکانات صعودکند باید ۶۰ تا ۷۰ هزار دلار بپردازد. هزینه‌های صعود عظیم به ۱۴ قله را خودش پرداخت کرده، بدون کمک وزارت ورزش و فدراسیون: «بانک سامان، اسپانسر من بود و شورای شهر و شهرداری تبریز هم حمایتم کردند. متأسفانه هیچ ارگان خاصی که نقش مستقیمی در این ورزش دارد، هیچ نقشی در کسب افتخارات نداشته است. درباره رشته من نیز بسیار روشن است و من مدعی هستم تا به امروز، هیچ حرکتی از سوی وزارت ورزش نشده است و هیچ حقی در به ثمر رسیدن این افتخار ورزشی ندارد.» 

عظیم بیشتر از اینکه ناراحت حمایت‌نکردن‌های مسئولان ورزش باشد، از این گلایه دارد که چرا کسی برای کاری که او کرده، ارزشی قائل نیست: ‌«گلایه‌ها برای این است که ارزشی قائل نمی‌شوند. بسیاری از کشورها در حسرت کسب چنین افتخاری هستند. اگر کسی به‌دنبال بحث مالی بود، چنین ریسک بزرگی را قبول نمی‌کرد که روی قله‌هایی سرمایه‌گذاری کند که برگشت ۵۰-۵۰ است. با هیچ هزینه‌ای نمی‌توان جان افراد را تقبل کرد. زمانی که برای یک صعود خداحافظی می‌کنیم، این حدس را می‌زنیم که شاید برگشتی وجود نداشته باشد و به این فکر می‌کنیم که برای جنگ می‌رویم. اگر بانک سامان این افتخار اخیر را در سطح تهران و کشور مطرح نمی‌کرد شاید هیچ فرد ایرانی‌ای متوجه این دستاورد نمی‌شد.»

منبع: وقایع اتفاقیه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *