وقتی ما نمی توانیم جای همت مضاعف را می گیرد؛

پروژه ناامیدی

چندمدتی است متاسفانه برخی از مسئولین ما ، بجای همت ومجاهدت مضاعف و روحیه دهی ،آنچنان برطبل ناامیدی می کوبند که گویا به بن بست رسیده ایم و نمی توانیم کاری به بیش ببریم. یکی از پشت تریبون فاتحه نظام را می خواند یکی ازپشت تریبون مجلس ، دم ازفروپاشی میزند وقص علی هذا.

یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ حجت الاسلام همایونی

یکی ازمهمترین وظیفه ی مسیولین وحاکمان طبق اموزیده های اسلامی ،القاء امید و روحیه درجامعه است تاجایی که در دین مقدس اسلام بزرگترین گناه اظهار ناامیدی بیان شده است.

اگر ما به تاریخ صدر اسلام برگردیم می بینیم که القاء ناامیدی ازسوی دشمنان ومعاندین اسلام ،چه ضایعه ای اسفناکی ببار آورده است خصوصا در میدان جنگ پروژه ی ناامیدی یکی از مهمترین دستاوردهای دشمنان قلمدادمیشد.

زمانی که مسلمانان در جنگ احد بر دشمنان غلبه کردند یک عده مشغول جمع آوری غنایم جنگی بودند که دشمن ازاین فرصت استفاده نمود و با شایعه پراکنی شهادت پیامبراسلام« صلی الله علیه واله وسلم »وبااین فضاسازی مسلمانان روحیه ی خود را ازدست داده و پابه فرارگذاشتند که نتیجه آن به شکست مسلمین منتهی شد.

و یا درجنگ های امیرمومنان علی علیه السلام بزرگترین تکنیک روانی ازسوی معاویه ،برای غلبه به لشکر علی بن ابیطالب ع القای ناامیدی بود که امیرمومنان علی «علیه السلام »از آن بعنوان «فتنه»یادکرده اند.
وهمچنین با همین تکنیک بود که معاویه توانست زن امام حسن مجتبی علیه السلام را فریب داده ومدعی شود که برای حسن بن علی «علیهماالسلام »چیزی باقی نمانده وباید ردای خلافت را ازتن کنده وبمن ببخشد که نهایتا درمداین شیعیان انحضرت روحیه ی خود را ازدست داده وعده ای فرارکردند و عده ای هم به امام حسن مجتبی «ع »صلح راتحمیل کردند .

درزمان سیدالشهدا (ع) هم وقتی کوفیان یکپارچه آماده ی استقبال از امام حسین «ع »بودند عبیدالله بن زیاد ملعون ازهمین تکنیک ناامیدی استفاده کرد و با القای قدرت لشگر شامیان ،وتعریف ازجنگجویان وادوات جنگی شامیان ،روحیه ی کوفیان را سلب نموده و نهایتا حادثه ی جانسوزعاشورا رقم خورد.وزمانی که میثم تمار درمسجدبپاخواست وباایرادخطبه ای خواست مردم کوفه را ازکید و مکر بنی امیه آگاه سازد به دستور ابن زیاد دستگیر و به فجیع ترین وضع بشهادت رسید وکوفیانی که تادیروزشعار (یاسیدی سبط النبی اهلا وسهلا)سرمیدادند دگرخاموش بودند.

چه در زمان بنی امیه وچه درزمان بنی العباس ،امامان معصوم (علیهم السلام) باختن روحیه مسلمین وشیعیان را بزرگترین دلیل عدم قیام خودشان بیان فرموده اند.

چندمدتی است متاسفانه برخی از مسئولین ما ، بجای همت ومجاهدت مضاعف و روحیه دهی ،آنچنان برطبل ناامیدی می کوبند که گویا به بن بست رسیده ایم و نمی توانیم کاری به بیش ببریم. یکی از پشت تریبون فاتحه نظام را می خواند یکی ازپشت تریبون مجلس ، دم ازفروپاشی میزند وقص علی هذا.

یقینا این مسئولین ما نمی دانند که با القای روحیه ی ناامیدی در میدان دشمن بازی می کنند و دشمنان ومعاندین را در اهداف خودشان یاری می کنند.

برای القای نا امیدی از حرف مهم‌تر رفتار و تصمیماتی است که این القا را انجام می‌دهد، اگر روزی چیزی بخواهد کار جمهوری اسلامی را بسازد همین القای ناامیدی است .

یک عده مسیرشان کاملا روشن است و رسوایی این مدعیان طعنه زنِ خسته‌ی کم‌حوصله‌ی کم‌رمقی که دارند «ما نمی‌توانیم» را به نسل جوان ما القا می‌کنند که این سیاست خصمانه یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های
معاندین ورسانه های بیگانه است.

امایک عده ی دیگر ،یقینا جاهلانه اظهارناامیدی می کنند که باید بدانند درزمین دشمن ودر راستای تقویت جبهه ی باطل قدم برمیدارند وباید بجای فضاسازی های دشمنان باتوکل بر خداوندمتعال مجاهدتهای خودشان را افزایش بدهند

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *