سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
چند سالی است با شروع دهه ایام الله فجر عده ای با انتشار عکسهایی و بعضا چند خاطره قصد مقایسه دو نظام و به چالش کشیدن انقلاب اسلامی ایران را دارند، که این امر ما را وانهاد تا مقایسه کوتاه و بی طرفانه ای از عملکرد دو نظام سابق و فعلی حاکمیت فعلی ایران انجام دهیم.
یکی از مهم ترین فاکتورهایی که در رونق ساختار اقتصادی و نرخ مهاجرت های روستا شهری است راکد بودن فعالیت کشاورزی در فصولی از سال ، نبودن مشاغل جانبی برای کشاورزان ، غیر اقتصادی بودن تولیدات ، پایین بودن درآمدها ، ناکافی بودن امکانات آموزشی در روستا ، دلیل این امر است . مهاجرت در درون کشور را نمی توان تنها به حساب مشکلات در روستا گذارد بلکه بورژوازی شدن کل جامعه و گسترش شهرها نیز موثرند .
در دوره حکومت محمد رضا ، این تمرکز بی قاعده و توسعه ناهماهنگ و نیروی کشش ناموزون شهرها در برابر روستاها، آثار نامطلوب اقتصادی و اجتماعی به بار آورد . مهاجرت نیروهای تخصص به خارج یکی دیگر از جنبه های منفی تاثیر گذار بر توسعه اقتصادی کشور است .عوامل موثر در این امر را میتوان چنین دانست که :
تحصیل کردگان از شان بالایی برخوردارند اما سطوح درآمد آنان هیچ گاه متناسب با موقعیت آنان نبود. در اقتصاد ایران ، فقدان فناوری مناسب ، سرمایه گذاری کافی، فقدان برنامه توسعه و مقررات دست و پا گیر ، باعث شده دولت قادر نباشد برای متخصصان ایجاد شغل کند. همچنین مقررات سهل مهاجرت در کشورهای صنعتی ، به همراه مسائل سیاسی و مخالفت با رژیم ، باعث افزایش مهاجرت به خارج شد .
بر اساس آمار در سال ۴۶ ، ۱۰۰ هزار نفر کارگر ایرانی در بحرین ، کویت و سایر امیر نشینهای خلیج فارس بکار مشغول بودند . بین سالهای ۵۰ تا ۵۶ ، نیم میلیون نفر ایرانی در جستجوی کار به اروپا و منطقه خلیج فارس مهاجرت کردند و حدود یک سوم این افراد به کشور برنگشتند.
اما از طرف دیگر روند افزایشی مهاجرت روستا به شهر در زمان جمهوری اسلامی افت پیدا کرد طوری که در دوره ۶۵ – ۵۵ مهاجرت شهر به شهر نسبت به کل مهاجران ۳۷ درصد بوده و در دوره ۷۵ – ۶۵بالغ بر ۴۷ درصد شده و در دوره ۸۵ – ۷۵ به ۵۴ درصد افزایش داشته است. حالا مهاجرت روستاها به شهر در دوره ۶۵ – ۵۵ حدود ۱۴ درصد بوده، در دوره ۷۵ – ۶۵ به ۱۱ درصد و در دوره ۸۵ – ۷۵ به رقم ۹ درصد رسیده است.
یکی دیگر از تفاوت های مدیریتی بین دو شیوه حکومتی میزان توجه کردن به شخصیت ملی و میهنی ایرانیان و تبلور دو شعار ما می توانیم یا نمی توانیم در ساختار تصمیم گیری در حکومت است. تنها در یک مورد بیش از ۵۰هزار مستشار آمریکایی خروجی تفکری بود که در آن زمان بر کشور حاکم بود طوری که هزینهی مستشاران آمریکایی مقیم ایران در سال ۱۳۵۶ بیش از هزینهی پرسنل نظامی ارتش ایران بود. در صورتی که ۱۷۰ میلیارد ریال هزینهی مستشاران آمریکایی بود، هزینهی پرسنل نظامی ارتش ایران ۱۴۰ میلیارد ریال بود.
اما از طرفی دیگر نظام فعلی با تکیه بر جوانهای خود علی رغم پشت سر کذاشتن جنگی تحمیلی توانسته است به تنهایی خود را به قدرت منطقه ای تبدیل کند که صدای طبل قدرتمند آن، زمانی که نیروهای آمریکایی به علت ورود به حریم دریایی ایران مقابل نظامیان ایرانی مجبور به زانو زدن شدن درآمد.
فارغ از دو مورد ذکر شده، تیتروار به موارد دیگری نیز اشاره میکنیم:
سرعت رشد علم در زمان شاه : ۴۰ جهان
سرعت رشد علم، اکنون : ۱ جهان
رتبه علمی ایران در زمان شاه : ۵۲ جهان
رتبه علمی ایران، اکنون: ۱۶ جهان
تعداد دانشجویان در زمان شاه : ۱۵۰ هزار نفر
تعداد دانشجویان، اکنون : ۳ میلیون نفر
تعداد پزشک در زمان شاه : ۷۰۰۰ نفر
تعداد پزشک، اکنون : ۸۲ هزار نفر
نرخ باسوادی در زمان شاه : ۲۸ درصد
نرخ باسوادی، اکنون : ۹۳ درصد
رتبه های المپیاد علمی در زمان شاه : اصلا نداشتیم!
رتبه المپیادها، اکنون : جزء ۱۰ کشور اول دنیا
انرژی اتمی در زمان شاه: اصلا نداشتیم!
انرژی اتمی، اکنون : جزء ۱۰ کشور اول دنیا
صنایع هوا فضا در زمان شاه : اصلا نداشتیم!
صنایع هوا فضا، اکنون : جزء ۱۰ کشور اول دنیا
تولید بنزین در زمان شاه : اصلا نداشتیم!
تولید بنزین، اکنون : نزدیک به خودکفائی
طراحی و ساخت و تولید صنایع نظامی در زمان شاه: اصلا نداشتیم!
طراحی و تولید و ساخت صنایع نظامی، اکنون : مقام ۱۲ جهان
سن امید به زندگی در زمان شاه : ۵۵ سال!
سن امید به زندگی، اکنون : ۷۷ سال
سد سازی در زمان شاه : اصلا نداشتیم!
سد سازی، اکنون : مقام ۱ دنیا
در انتها نباید فراموش کرد که رژیم سابق به واسطه اعطای امتیازات از حمایت های تمام قد آمریکا برخوردار بود در حالی که جمهوری اسلامی ایران در حیات ۴۰ساله خود علاوه بر پشت سر گذاشتن جنگی تحمیلی با شدیدترین تحریم های ممکن به این پیشرفت نائل آمده است.
