سرویس سیاسی تبریزبیدار؛
رئیسجمهور کشورمان این هفته به مناسبت مراسم افتتاح رسمی تبریز ۲۰۱۸ میهمان مردم تبریز بود. مراسمی که با تصمیم مسئولین استانی در پاییز سال گذشته مقرر شد به دلیل سرمای شدید هوا در آذربایجان شرقی! افتتاح رسمی آن به عید نوروز موکول شود.
تصمیمی که علیرغم انتقاد صاحبنظران حوزه گردشگری اتخاذ شد، اما عمر آن به دو ماه نکشید و در اواخر اسفندماه شنیده شد که رئیسجمهور به دلیل چند سفر خارجی قرار نیست به قول شهردار این شهر «بایرامی تبریزده اولا (عید را در تبریز باشد) و چنین بود که این مراسم با حدود ۴ ماه تأخیر در اردیبهشت آغاز گشت.
جان کلام این مطلب این مطلب، نه سرودن تمجیدهای بلندبالا درباره جایگاه تاریخی و فرهنگی تبریز و نه اغراق درباره رخداد «تبریز ۲۰۱۸» و نه سردادن شعار «روحانی مچکریم» بابت سفر وی به تبریز است، بلکه نگاهی است به وعدهها و اظهارات دولتیها درباره این رخداد است.
بهتر است جای دوری نرویم و به بازخوانی اظهارات اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی بپردازیم؛ بیستم دیماه سال پیش و درحالیکه سال ۲۰۱۸ آغازشده است، معاون اول رئیسجمهور در جلسه دیدار مجمع نمایندگان استان آذربایجان شرقی، درباره تبریز ۲۰۱۸، اظهارنظری کرد که برای همه و یا حداقل بیشتر مردم آشنایی داشت؛ «همه دستگاههای اجرایی کشور تمام توان خود را بکار گیرند تا این مراسم بهخصوص به دلیل رقابت میان کشورهای اسلامی، به بهترین شکل ممکن برگزار شود.»
شاید با کنار هم نهادن سخنان آن ماه جهانگیری، و دیروز حسن روحانی که «مردم و مسئولان آذربایجان شرقی باید در راستای اینکه تبریز بهعنوان جاذبه دائمی معرفی شود، تلاش کنند و بهگونهای اقدام کنند که تبریز نه تنها مرکز گردشگری برای سال ۲۰۱۸، بلکه برای همه دههها باشد.» میبینیم که گفتاردرمانی به عنصر غیرقابل تجزیه و صفت برجسته در میان دولت فعلی تبدیلشده است. یعنی رئیسجمهور محترم بهجای سخن گفتن از اختصاص بودجه و کمک به تبریز ۲۰۱۸ و تکمیل وعدهها، همچنان وعدهِ تکمیل وعدهها را میدهد!
در واقع همچنان «باید»ها گفته شده و مخاطب آن یافت نمی شود! دکتر روحانی نیمی از جلسه دیروز را به موضوعات منطقه ای و برجام و نیم دیگر را به گردشگری، تبریز ۲۰۱۸ و آذربایجان اختصاص داد. امری که او همچنان پس از ۵ سال که نسبت های عجیبی میان موضوعات مختلف با موضوع “تعامل با جهان” پیدا می کند و مسیر آن را از راه برجام می داند، این بار نیز نسبت وثیقی میان تعامل با جهان و ارتباط با گردشگری پیدا می کند.
در روزهای آینده به بررسی ابعاد دیگر سفر روحانی به تبریز خواهیم پرداخت اما پیش از آن بهتر است نگاهی به «بایدهای» این بار رئیس جمهور نگاهی بیندازیم؛ «باید کاری کنیم که جاذبه گردشگری در نقاط مختلف کشور برای مردم دائمی شود.» «باید نسبت به حفظ نظافت و رعایت مقررات در آن حساس تر باشیم.» «اینکه تبریز همیشه شهری تمیز بوده و متکدی و متجاهر به اعتیاد در آن وجود ندارد، از جاذبههای این شهر است که باید حفظ شود.» «مردم و مسئولان آذربایجان شرقی باید در راستای اینکه تبریز به عنوان جاذبه دائمی معرفی شود،» «تنها نباید به دنبال جذب گردشگر خارجی باشیم»
«باید تلاش کنیم در گردشگری، روابط دوستانه و صمیمانه با دیگران ایجاد کنیم.» «باید کاری کنیم که سراسر ایران و اخلاق، علم، آداب و سنن و شادیها، هنرها و لباس محلی سنتی ایران، جاذبهای برای گردشگران باشد.» «اگر میخواهیم تبریز به عنوان قطب گردشگری منطقه و جهان باشد، باید نسبت به حفظ نظافت و رعایت مقررات در آن حساس تر باشیم»
