به گزارش تبریز بیدار ، شوراهای شهر علیرغم سابقه اندکی که از زمان تاسیس دارند همواره با بیشترین حواشی مواجه بودهاند و این حاشیهها مربوط به یک یا چندین شهر نیست و از شورای شهر تهران تا تبریز و سایر شهرها دامنه این حواشی کشیده شده است.
جنجالیترین اتفاقات حاشیهای شوراها در چند سال اخیر نیز شاید مربوط یه دور چهارم شورای شهر تبریز باشد که چهار تن از اعضای شورای شهر تبریز به دلیل تشکیل پرونده فساد مالی و اختلاس در اواخر سال ۹۴ دستگیر شدند تا نام شورای شهر تبریز نقل محافل رسانهای استان و حتی کشور شود.
این مساله مدتها باعث شد تا شورای شهر تبریز در فضای سنگین رسانهای به کار ادامه دهد اگرچه سه تن از اعضای علیالبدل جانشین سه عضو دستگیر شده شورا شدند اما حواشی و اتفاقات شورای شهر چهارم تا پایان این شورا پایانی نداشت، اگرچه این تخلفات برای بار اول نبود که صورت گرفت اما این موضوع نشان از فساد و مشکلات موجود در بدنه شورا و شهرداری داشت.
تخلفات اما همیشه پنهان نبوده و گاهی به صورت آشکار و سهمخواهی اعضای شورای شهر از شهرداریها بروز کرده است، در حالیکه شهرداری تبریز نزدیک به ۱۵ هزار نیرو دارد و ماهانه ۴۰ میلیارد تومان صرف حقوق این کارمندان میکند اما همچنان برخیها با نفوذ و فشار نیروهای جدیدی را به این سازمان تحمیل میکنند.
شهرداری تبریز دیگر توان پرداخت حقوق این کارمندان را ندارد و اگر هرچه زودتر این وضعیت ساماندهی نشود باید تمام درآمد شهرداری به جای صرف شدن در پروژههای عمرانی و فرهنگی شهری صرف پرداخت حقوق کارکنانی شود که روز به روز به جای کاهش تعداد آنها شاهد افزایش اتوبوسی آنهاست!
زمانی هم که صحبت از چابکسازی بدنه شهرداری میشود کارگران بیچارهای که با حداقل دستمزد مشغول به کار هستند چهارستون بدنشان به لرزه میافتد که مبادا این مسئولین محترم برای نمایش آماری چابکسازی بدنه شهرداری دست به تعدیل نیرو بزنند و نان خانوادهشان قطع شود در حالیکه آنچه مسلم است این مشکلات نه مربوط به کارگران و کارمندان بلکه مربوط به مشاوران و معاونانی است که به سبب ژنِ خوب و ارثیه فامیلی در شهرداری به کار گماشته شدند و بدون زحمتی ماهانه چندین میلیون تومان حقوق میگیرند.
دیگر شعر “مزد آن گرفت که جان برادر کار کرد” را باید بوسید و کنار گذاشت و به جای آن گفت “مزد آن گرفت جانِ برادر که ژنِ خوب داشت”.
منبع: آناج
