سرویس اقتصادی تبریزبیدار؛
قصه پر پیچ و خم خصوصی سازی کارخانه ماشین سازی و واگذاری آن روز گذشته با انتشار خبر فروش این کارخانه مهم به شخصی به نام فرخ زاد از صنعتگران آذربایجان وارد فاز جدیدی شد. این کارخانه قدیمی که به دلیل اهمیت و جایگاهش در صنایع به عنوان نگین صنعت آذربایجان شناخته می شود پیش از این هم در طول سالهای گذشته بارها خبر واگذاری آن به افراد و نهاد های مختلف شنیده شده است.
در این میان مساله ای که پیش از همه در خبر فروش کارخانه به چشم می آید واگذاری کارخانه در سکوت خبری است تا جایی که حتی نمایندگان تبریز در مجلس هم از این اتفاق بی خبر بوده اند و خبر فروش کارخانه آنها را شوکه کرده است. مساله وقتی جالب می شود که ریاست رئیس سازمان خصوصی سازی بر عهده پوری حسینی تبریزی است.
نمایندگان تبریز در مجلس که روزهای ابتدایی فعالیت دولت دوازدهم در نامه ای به رئیس جمهور، لغو واگذاری کارخانه به شخصی به نام شریعت زاده شدند در ادامه ی همان نامه از رئیس جمهور خواستند که تصدی کارخانه به شستا برسد.
حال که خبر فروش دوباره کارخانه به قیمت ۶۸۸ میلیارد مطرح شده نمایندگان تبریز در واکنشهای نسبت به این اتفاق ابراز تردید کردند.
بیگی که خود زمانی استاندار آذربایجان شرقی بوده و در زمان مسئولیت وی، کارخانه به بانک صادرات تهاتر شده با بیان اینکه اهلیت خریدار جدید به اطلاع نمایندگان نرسیده با کنایه به واگذاری های مشکوک چون پالایشگاه و فولاد آذربایجان اشاره کرده است و تاکید کرده اگر اهلیت خریدار برای نمایندگان اثبات نشود مانع واگذاری کارخانه خواهند شد.
زهرا ساعی بانوی بهارستانی نشین تبریز هم که به دلیل گرایشاتی که به دولت دارد هم از این اتفاق شوکه شده است و اظهار بی اطلاعی می کند. وی با بیان اینکه اهلیت خریدار باید احراز شود از نشست فوری نمایندگان استان برای بررسی این موضوع خبرداد.
محمد اسماعیل سعیدی که از دوره قبلی مجلس پیگیر بحث وضعیت کارخانه ماشین سازی بوده بر احراز صلاحیت خریدار و اطلاع رسانی شفاف واگذاری به مردم تاکید کرد و از بی خبری تمام نمایندگان استان در خصوص این اتفاق سخن گفته است.
آنچه مسلم است نگین صنعت آذربایجان به دلیل پشتوانه تاریخی کاری که داراست برندی در صنعت کشور است و سرمایه گذاری در آن چه از سوی بخش خصوصی و چه دولتی موجبات رونق کارخانه و صنعت کشور که به شدت به محصولات این کارخانه نیازمند بوده منجر خواهد شد. اما سرنوشت تلخ واگذاری کارخانه هایی چون بلبرینگ سازی و ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی از یک سو و احتمال انتقال و صرف شدن املاک قابل توجه ماشین سازی در بخش های غیر صنعتی از دیگر سو ، واگذاری این کارخانه را با تردید مواجه کرده است.
نمایندگان، کارشناسان و دلسوزان صنعت آذربایجان بارها بر واگذاری صحیح کارخانه به بخش خصوصی واقعی تاکید کرده اند اما به هر حال راه و روش سازمان خصوصی سازی در فروش کارخانه به این صورت اگر هم ختم به خیر شود ابهامات زیادی نه تنها برای مردم بلکه برای نمایندگان آنها در مجلس باقی می گذارد! مساله ای که در خصوصی سازی کارخانه آلومینیوم سازی المهدی هرمزگان شاهد آن بودیم.
