سرویس فرهنگی و اجتماعی تبریزبیدار؛
هفته گذشته به دلیل یک قرار کاری نزدیکی های کورپی یا به اصطلاح تابلو های راهنمای شهری پل قاری، منتظر دوستی بودم که از قضای همیشگی تاخیر ایرانی ها در رسیدن به محل قرار،در حال قدم زدن همان حوالی بودم که حداقل علف زیر پایم سبز نشود که از میان ساختمان های ریز و درشت نگاهم به نگین زیبایی های شهر تبریز مقبره الشعرا افتاد و یادم آمد در جوار آن همه شعرا و عرفای نامی مزار ثقه الاسلام تبریزی روحانی انقلابی هم هست که البته این روزها به حال خود رها شده، در دل فاتحه ای نثارش کردم و لحظه ای به خود آمدم و یادم آمد در همین نزدیکی خانه ای مشرف به چایکنار موجود است که شهید ثقه الاسلام در آن روزگاری زیسته است.
همیشه که از کنار این خانه رد می شدم شوق دیدن داخل خانه ی بزرگ مرد مشروطه خواه تبریز را داشتم و حال فرصت را غنیمت شمردم و راهی این خانه تاریخی شدم . در چایکنار دو خانه تاریخی آجری با سبک معماری خاصی کنار هم قرار دارند؛ روی سر در یکی لوح گلی حکاکی شده ی خانه ی ثقه الاسلام نقش بسته اما کنار خیابان به جای تابلوی راهنمای خانه تاریخی شهید ثقه الاسلام، تابلو سبز رنگ مرکز خدمات سرمایه گذاری نصب شده!
دل را به دریا زدم و وارد خانه شدم نه از راهنما خبری هست و نه از چیز دیگری، ساختمان را دور زدم از پله ها بالا رفتم وارد اندورنی خانه شدم، چند اتاق کنارهم چیده شده که فضای خشک اداری بر این محیط تاریخی سایه افکنده بود و به دلیل ترس یا هول از خوردن از تذکر که اینجا چه می خواهید, به درون اتاق ها نرفتم و وجود پلهکانی که طبقه دوم ختم می شد مرا به خود جذب کرد , سمت آن رفتم و پس از بالا رفتن از پله کان چوبی وقتی به طبقه دوم رسیدم تازه نشانی از ثقه الاسلام در خانه اش مشاهده شد! تابلویی که شرح حال کوتاهی از بزرگ مرد مشروطه خواه تبریزی بود. در حال مطالعه این تابلو بودم که کارمندی که احتمالا حضور من در آنجا برایش غیر عادی به نظر می رسید از اتاقش بیرون آمد نگاهی چپ چپکی انداخت و روانه ی طبقه پایین شد، من هم که فضا را این گونه دیدم فرار را بر قرار ترجیح دادم و بی توجه از کنار ساختمان تاریخی مجاور هم گذشتم، که چهار تخته درش بسته بود و تنها مینی باس سازمان منطقه آزاد ارس که داخل حیاط این ساختمان خود نمایی می کرد .
در مسیر برگشت یاد اظهارات و وعده های استاندار برای خروج دستگاه های اجرایی از خانه های تاریخی تبریز افتادم که اتفاق امروز نشان داد آن گفته ها تنها در حد وعده مانده است، نمی دانم شاید او هم مقصر نیست و این وفا نکردن به قول و قرار در میان ما ایرانی ها اپیدمی شده است.
حالا از ما که گذشت ولی تصور کنید گردشگری، در سرگردانی رسیدن به مکان های تاریخی تبریز، به جای تابلو های نداشته خانه ثقه الاسلام معماری تاریخی دو ساختمان آجری ذکر شده که یکی مرکز سرمایه گذاری شده و آن یکی هم سازمان منطقه آزاد ارس چشمش را گرفته و وقتی با در بسته این خانه های تاریخی و یا محیط اداری موجود در آنها روبر شود چه حالی خواهد داشت! مسئول محترم که مدام از سختی های تبریز ۲۰۱۸ سخن گفت اگر کمی متوجه تغییر زمان شود متوجه می شود تبریز ۲۰۱۸ که خود دارد به تاریخ می پیوندد لااقل وعده های تاریخی خود را از یاد نبرد.
