به گزارش تبریز بیدار ، مکان های تفریحی امروزه به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری در مدیریت شهری مطرح است به طوریکه در سالهای اخیر شاهد هستیم که کشورهای هم جوار ایران با تمرکز روی این مساله درامدهای هنگفت گردشگری کسب کرده اند. البته در کشور ما هم برخی مدیران شهری با ایجاد جاذبه های شهری گردشگران زیادی را به شهر خود کشانده اند که پل طبیعت تهران و پل معلق مشگین شهر نمونه های روشن این مساله هستند.
در تبریز هم که با وجود جاذبه های تاریخی فراوان، اگر پارک زیبای ائل گلی را کنار بگذاریم جاذبه خاص تفریحی در شهر اولین ها وجود ندارد. با توجه به همین نقیصه، توسعه پارک عون بن علی، پارک دلفینیازیوم در مجموعه باغلار باغی و ایجاد پلی شبیه به پل طبیعت تهران با نام پل بهاران بر روی اتوبان کسایی در دستور کار قرار گرفت. که این نمونه آخری گویا قرار است در سازه ای متفاوت بین دو قسمت پارک ائل گلی در دو طرف اتوبان کسایی تکرار شود.
حال خبرها حکایت از آن دارد که این پل در آستانه بهره برداری قرار گرفته است موضوع مسرت بخشی که می تواند نوید خوشحال کننده ای برای شهروندان تبریزی در آستانه شب های خنک تابستانی تبریز باشد.آنطور که خوشنواز شهردار منطقه ۲ خبرداده برای ساخت این پل اعتباری افزون بر ۲۰ میلیارد ریال هزینه شده است.
از آنجا که ایجاد این سازه با هدف جذب توریست صورت گرفته می توان با نگاهی به نمونه اعلای ساخت این گونه سازه در ایران داشته باشیم تا با توجه به آن بتوان فرصت های بهتر برای استفاده از این مکان گردشگری در تبریز فراهم شود.
در ایجاد پل طبیعت چند ویژگی مهم باعث شده که این سازه امروز به مکان در خور توجه در تهران مورد توجه قرار گیرد. اولین ویژگی این است که پل به مثابه فضایی برای ماندن استبر خلاف تعبیر معمول از پل که معبریست برای رسیدن از نقطهای به نقطه دیگر، این پل از ابتدا به عنوان فضایی برای ماندن طراحی شد. وقتی پل دو پارک تفریحی را به هم وصل میکند، خود نیز میتواند یک فضای تفریحی و ادامهای از هر دو پارک باشد.
ویژگی دیگر این است علیرغم اینکه پل در طرح جامع اراضی قرار بود یک نقطه از هر پارک به نقطه دیگر وصل شود، اما یکی از ایدههای اصلی این بود که پل نباید تنها مانند یک پاره خط دو نقطه را به هم متصل کند بلکه میتواند در هرسمت به چندین شاخه منشعب شود و چند نقطه از یک سمت را به چندین نقطه در سمت دیگر مرتبط سازد.
همچنین درطول پل فضاهایی با عملکردهای فرهنگی، تفریحی و گردشگری تدارک دیده شده که به عنوان مثال میتوان به کافی شاپ، رستوران، کافه گالری و همچنین فضای سبز کار شده در پل اشاره کرد که در کنار انحنای بدنه مناظر زیبایی را به دست میدهد.
البته هیچ کدام از ویژگی های ذکر شده به دلیل سازه ساده ی پل بهاران طبعا تکرار نشدنی است اما به هر جهت مسئولین شهری می توانند با ایجاد یک سری تغییرات و جاذبه در دو سوی پل، این مکان کمتر شناخته شده تبریز را به قطب جذب گردشگر تبدیل کنند.
به عنوان در نمونه پل طبیعت تهران شاهد هستیم با توجه به اینکه هر دو پارک به صورت شمالی- جنوبی در دو طرف بزرگراه قرارگرفتهاند، این امکان را ایجاد میشود که پل تا نقاط دورتر، حتی تا ورودیهای هر دو پارک گسترش یابد. در پارک طالقانی در شرق مسیرهایی از پل منشعب میشوند که کمکم به مسیرهای موجود در پارک و ورودیها ختم میشوند. در نقطهای که پل به پارک آب و آتش متصل میشود، سطح اصلی تا حدود ۵۵ متر در عرض گشایش پیدا میکند و تبدیل به یک میدان ورودی میشود که در سه نقطه به منظور حفظ درختان موجود در سایت بازشدگیهایی دارد. این میدان به گونه ایست که پل را در پارک حل کرده و جایی که سطح زمین تمام میشود و پل آغاز میگردد تقریباً نامشخص است. در طبقه پایین هم مانند سمت شرقی مسیرهایی از پل منشعب شده و به نقاط دیگری در پارک میرسند.
