سروریس ورزشی تبریز بیدار ،
حضور روحانیت و طلاب در عرصه ورزش آن هم ورزش قهرمانی از اتفاقات جالب توجهی است که می تواند منجر به الگوسازی اخلاقی در جامعه ورزشی می شود. در واقع باید اذعان کرد که لزوم توجه بیشتر به ورزش در مدارس علمیه حس می شود.
طلبهی مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز یکی از روحانیون ورزشکاری است که علاوه بر تحصیل علوم دینی و تبلیغ احکام الهی، در آوردگاه ورزشی نیز حضور فعال دارد. امین فریادی خامنه در مسابقات قهرمان کشوری تک پرس، تک لیفت بدون لوازم موسسه ورزش های قدرتی WPA که انتخابی مسابقات پیشرو در کشور گرجستان میباشد، در رده سنی بزرگسالان و دسته وزنی ۱۰۰ کیلوگرم، با رکورد ۱۹۵ کیلوگرم مقام نخست رشته پرس را کسب کرد.
این طلبه ورزشکار متولد ۱۳۷۰ شهر«خامنه» بوده که در گفتگو با تبریزبیدار, از سوابق ورزشی و علمی خود و همچنین چگونگی ورود به این رشته ورزشی را که کمتر کسی تصور می کند یک روحانی در آن فعالیت کند، گفت.
۸ سال مربی باشگاه بدنسازی بودم
این طلبه ورزشکار در خصوص ورود خود به عرصه ورزش می گوید: از دوران کودکی تقریبا تمامی ورزش ها را تجربه کرده ام, بخاطر اینکه در شهرستان ها ورزش های انفرادی محدود هستند, در ابتدا به ورزش کشتی و کاراته نیز می پرداختم ولی در نهایت تصمیم گرفتم رشته بدنسازی را به صورت حرفه ای ادامه دهم, بدنسازی را ۴سال مداوم کار کرده ام و دست آخر به مدت ۸ سال نیز مربی باشگاه بدنسازی بودم که خودم اداره می کردم، درس و دانشگاه و خدمت مقدس سربازی باعث شد که نتوانم تمام وقت در باشگاه حضور یابم , مجبور شدم که مدیریت باشگاه بدنسازی شهرستان خامنه را به فرد دیگری واگذار کنم.

قهرمان مسابقات مچ اندازی استان هستم / سال آینده در مسابقات جهانی پرس سینه شرکت خواهم کرد
وی در خصوص ورود به حوزه علمیه در کنار ورزش، می گوید: حضور در هیئات مذهبی, اصلی ترین دلیلی بود که باعث شد وارد حوزه علمیه شوم و دروس حوزوی را ادامه دهم, تحصیلاتم را در رشته حقوق در دانشگاه به پایان رسانده و بعد از اتمام خدمت مقدس سربازی وارد حوزه علمیه شدم که هم اکنون نیز در حوزه علمیه ولیعصر (عج) تبریز مشغول ادامه تحصیل هستم.
وی با اشاره به حضور در مسابقات مختلف خاطر نشان می کند: اولین مسابقه ای که شرکت کردم به سال ۱۳۸۵ بر می گردد که مربوط به رشته «پرس سینه» بود, بعد از این سال به طور مداوم در مسابقات مختلف شرکت می کردم که ماحصل آن ۸ دوره قهرمانی استان, ۲ دوره قهرمانی شمال غرب, ۳ دوره قهرمانی کشور, قهرمانی مسابقات مچ اندازی استان, است, همچنین در رشته کشتی هم قهرمانی مسابقات ارتش و مسابقات طناب کشی را نیز در کارنامه ورزشی خود دارم. ۳ سال پیاپی به عنوان داور رسمی در مسابقات استانی و کشوری پاورلیفتینگ فعالیت می کنم. ماه آینده در مسابقات کشوری به عنوان داور حضور پیدا خواهم کرد و ان شاءالله سال آینده نیز در مسابقات جهانی به عنوان ورزشکار حضور خواهم داشت و بخاطر همین نیز فعلا در مسابقات داخلی به عنوان داور فعالیت می کنم و تمام تلاش خود را برای کسب نتیجه در مسابقات جهانی معطوف خواهم کرد.
مردم با تعجب می گویند طلبه و بدنسازی، مگر می شود؟
این طلبه ورزشکار به نحوه برخورد مردم در مسابقات نیز اشاره کرده و بیان می کند: مردم در مسابقات وقتی متوجه می شوند من طلبه و روحانی هستم شدیدا تعجب می کنند و حتی این را هم می پرسند که طلبه و این رشته ورزشی, مگر می شود؟؟ می گویند ما تابحال ندیدیم طلبه ای در این رشته فعالیت کند, من هم در جواب می گویم که قبل از ورود به حوزه علمیه به ورزش بدنسازی می پرداختم.
پهلوان پروری جای خود را به قهرمان پروری داده است / بعد از دوران حرفه ای ورزش کسی سراغی از پیشکسوتان نمی گیرد
وی با بیان اینکه دیدگاه ها به ورزش در شرایط فعلی تغییر کرده تصریح می کند: شرایط و نگاه به ورزش دچار تغییرات اساسی شده است به نوعی که منش پهلوانی از یاد ها رفته و پهلوان پروری جای خود را به قهرمان پروری داده است، تا زمانی که در اوج هستی و کسب عنوان می کنی در نهایت احترام برخورد می کنند ولی بعد از دوران حرفه ای ورزش کسی سراغی از پیشکسوتان نمی گیرد و یا حتی برخی افراد نیز ورزشکاران را نمی شناسند, ورزش هایی مثل ورزش زورخانه ای که نماد منش پهلونی و احترام شمرده می شد الان به طور چشمگیری افت پیدا کرده است، اخلاق و توجه به ارزش ها در ورزش کم رنگ شده است, توجه به امور معنوی در ورزش مسئله ای مهم است گاها در باشگاه هایی که حضور پیدا می کنم سوالاتی درباره اخلاق و مسائل معنوی از من پرسیده می شود که بنده در وسع خودم پاسخ می دهم و این نکته را لمس می کنم که باعث تغییرات مثبت در روحیه ورزشکاران جوان می گردد.

مدیر حوزه علمیه خود شخصا پیگیر مسابقات من است / نماینده ولی فقیه در استان به ورزش بها می دهد و از من تقدیر کرده اند
حجت الاسلام فریادی خامنه با اشاره به نگاه حوزه علمیه به مقوله ورزش می گوید: نگاه حوزه به ورزش مثبت است, حجت الاسلام ارجمندی مدیر حوزه علمیه ولیعصر(عج) خود شخصا پیگیر مسابقات بنده است و در این راه نیز کمک های شایانی انجام می دهد، در این میان نباید از نقش حجت الاسلام آل هاشم نماینده ولی فقیه در استان غافل شد ایشان از جمله کسانی هستند که واقعا به بحث ورزش بها می دهد و در مراسمی هم از بنده تقدیر کرد, حمایت حوزه از ورزش به گونه ای است که آخرین مسابقه ای که شرکت کردم با نام حوزه علمیه حاضر شدم.
علی رغم توصیه های ورزشی در خصوص تغذیه، غذای متبرک حوزه نیروی خاصی به من می بخشد
این قهرمان مسابقات کشوری ادامه می دهد: گاها پرسیده می شود که موضوع تغذیه در بدنسازی بسیار مهم است این غذایی را که در حوزه به طلبه ها داده می شود آیا برای شما به عنوان یک ورزشکار حرفه ای کافی است؟ مشکلی در تغذیه ندارید؟ در پاسخ باید بگویم باور من این است که غذایی را که در حوزه استفاده می کنم بهترین تغذیه برای من است, شاید این موضوع را هم عده ای باور نکنند و یا در برخی مسابقات از من سوال می شود که علی رغم تحصیل در حوزه چگونه به تغذیه خود رسیدگی می کنی که بدن از لحاظ فیزیکی و آمادگی دچار افت نمی شود, همیشه می گویم که غذایی که در حوزه می خوریم غذای امام زمان(عج) است که نیروی خاصی به من می بخشد, در حال حاضر هم در باشگاه «ذوالفقار» که مربوط به یکی از دوستان هم هیئتی است تمرین می کنم.
این روحانی ورزشکار یادآور می شود: رهبر انقلاب فرمودند: تهذیب تحصیل, ورزش, یعنی فکر سالم در بدن سالم, اگر بخواهیم اخلاق و روحیه ورزشکاری و جوانمردی داشته باشیم باید به سراغ ورزش برویم, ورزش در جلوگیری از آسیب های اجتماعی و فردی بسیار تاثیر گذار است به شرطی که ورزش را برای خودمان انجام دهیم یعنی به ورزش کردن به عنوان کسب مقام قهرمانی و مطرح شدن, توجه نکنیم, فلسفه ورزش حفظ تن و روان است و قهرمانی در مرحله دیگر جای دارد,مسئله دیگر در امر ورزش ادامه دار بودن و پشتکار داشتن در ورزش است, بنده حتی زمانیکه به مسافرت هم می روم تمرینات خودم را انجام می دهم در همه شرایط باید روزانه حداقل ۱ ساعت تمرین کنم, در حال حاضر ورزش شنا و کشتی را هم بخاطر تمرینات هوازی و منش پهلوانی به صورت عمومی دنبال می کنم.

پدر جانبازم تنها مربی من است
وی در پایان به نقش خانواده در ورزش فرزندان اشاره کرد و می افزاید: خانواده ها نقش مهمی در روحیه ورزشکاری فرزندانشان دارند, بزرگترین مربی من پدرم است که علی رغم جانباز بودن همیشه مرا در مسابقات مختلف همراهی کرده است من بدون مربی تمرین کردم و مربی اصلی من پدرم است که از ایشان هم تشکر می کنم.






گفتگو و تنظیم: محمدرضا دهقان نژاد
