سرویس فرهنگی تبریز بیدار / مهدی نعلبندی
حاج محمد صافی فرزند مرحوم کریم آقا صافی تبریزی شاعر بلندآوازه اهل بیت(ع) درگذشت. وی تنها فرزند ذکور صافی بود و در تهران سکونت داشت و هنگام وفات پدرش (۱۳۰۸ ش) کودکی خردسال بوده است.
کریم آقا شاعر تبریزی الاصل و ساکن محله نوبر تبریز است و از خانواده جعفردایی که در سال ۱۳۴۸ قمری به دیار باقی شتافته است.
در بین مداحان و نوحه خوانان تبریزی مشهور است که در هر مجلس روضهای اگر حال آن چنانی نباشد، یک دو بیت از صافی کافی است تا انقلابی در مجلس بهپا شود.
صافی شاعر غزل است که رجوعش به آستان اباعبدالله(ع) از سرِآمدن به پناه و التجا بوده است و شاید همین است که حالت تضرع و انابه در تمامی اشعار او موج می زند. اگر بخواهم بهزبان مادری نسبتی به او دهم، باید او را«نیسگیللر شاعری» بنامم.
یاندیریب نیسگیلین عالملری ای وای بالا وای
در شعر عینالحیات صافی، آن همه تصاویر بکر و عاشقانه و حتی عارفانه موجود است که تابلویی زیبا و رنگارنگ از ظهر عاشورا برایت ترسیم می کند.
سو یوخ نماز وقتیدی قان دستماز آلیب
روح القدس دوروب قاباغیندا اذان وئریر
مشهورترین و فراگیرترین شعر صافی در وصف حضرت عباس- علیهالسلام- شعر معروف «مشک و خدنگ» اوست.
