یادداشت تبریز بیدار / روح الله رشیدی
از رقتبارترین پدیدههایی که در یکیدوسال اخیر، در تبریز پررنگ شده، دستفروشی زنان و دختران است.
تا یک زمانی، زنان میانسال و کمی پابهسنگذاشته را میدیدیم که کنار خیابان و در معابر، دستفروشی میکنند؛ اما مدتی میشود که دختران و زنان جوانتر هم به آنها اضافه شدهاند.
نمیدانم تعدادشان دقیقاً چند نفر است، اما در خیابان ارتش، حوالی آبرسان، اطراف بازار، چهارراه لاله، نصف راه و جاهای دیگر، زنانِ نسبتاً جوانی را میبینیم که با یک بچه در کنارشان، بساط کردهاند.
شاید این پدیده در شهرهای دیگر، عادی باشد، اما در تبریز، مشخصاً یک مسئله است. زنانه شدن فقر، هشدار بزرگیست. اینها مادران و دخترانِ شهری هستند که به ابازرها و بُرج سازمان تجارت جهانیاش مینازند!
متدینین و متعهدین، چه طرحی برای حل مسئله دارند؟ هدایتِ این مادران و دختران به خیریه ها یا احسانِ چند کیسه برنج و چند قوطی روغن نباتی؟
