یادداشت تبریز بیدار / جلیل یاری
کانال «شهرداریها و شوراهای آذربایجان شرقی» گزارشی از جلسۀ کمیسیون عمران، حمل و نقل و ترافیک شورای اسلامی شهر تبریز منتشر کرده است که دستور نخست آن خدمات ارائه شده شهرداری به محلات الحاقی شهر تبریز بود. این گزارش حاوی نکات قابل تأمل و تأسفباری است که لازم است به دقت بررسی و نقد شوند:
۱) عبداله تقیپور رئیس کمیسیون: مناطق شهرداری باید توجه داشته باشند که نباید بودجه تبریز در سایر نقاط هزینه شود چرا که این برخلاف قانون است.
۲) علی آجودان زاده عضو کمیسیون: در اوایل شورا نامه وزارت کشور برای حذف کد آبادی روستاهای الحاقی به شورای شهر تحویل داده شد. وزارت کشور درحال تلاش برای حذف این کدها است که تا آن زمان شورا نباید بودجهای برای صرف در این مناطق اختصاص دهد. امروز که فرمانداری گفته این الحاق فعلاً منتفی است نباید در سال ۹۹ بودجهای برای آن هزینه شود. بودجهای که در روستاهای الحاقی هزینه شده باید بررسی شود که آیا هزینهها در حد بودجه مصوب شورا بوده یا بیشتر شده است.
۳) محرم محمدزاده عضو کمیسیون: نباید حق تبریز در مناطق دیگری هزینه شود.
با توجه به مدعیات مطرح شده در این گزارش، به نظر میرسد برخی اعضای شورای شهر متأسفانه از مصوبات قانونی نیز اطلاع کافی و وافی ندارند. مرجع تصمیمگیرنده دربارۀ الحاق محلات جدید به شهر «شورای عالی شهرسازی و معماری ایران» است. مطابق مصوبه طرح جامع تبریز که در ۱۵ آذرماه سال ۹۵ از طرف وزارت شهرسازی در ۳۱ بند به استاندار آذربایجان شرقی ابلاغ شده، ۹ روستای الحاقی تبریز مشخص و بر ضرورت خدماترسانی شهرداری تبریز به این مناطق تاکید شده است.
حال این سؤال مطرح میشود که اگر اعضای محترم شورا بر این نظرند که این مناطق به شهر الحاق نشدهاند و هنوز روستا محسوب میشوند پس چرا در زمان انتخابات و ایام تبلیغ در این مناطق حضور مییافتند و برای جذب حداکثری آرای ساکنان این محلات فعالیت گسترده داشتند؟
اکنون که بر مسند شورا تکیه زدهاند فراموش کردهاند که نمایندۀ همۀ رأیدهندگان هستند؟ تقسیم شهروندان به درجۀ یک و درجۀ دو، تنی و ناتنی و الحاقی و غیرالحاقی چه معنایی میتواند داشته باشد؟
این مناطق طبق قانون مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری به شهر تبریز الحاق شدهاند و استفاده از اصطلاح «روستاهای الحاقی» به جای «محلات الحاقی» زیبندۀ شورای فاخر شهر تبریز نیست. کاربرد این اصطلاح بیانگر نوع نگاه اعضا به این مناطق است. محلات حکمآباد، لاله، قراملک، آخماقیه و … نیز زمانی جزء آبادیهای اطراف شهر بودند و بعداً به شهر الحاق شدهاند. آیا برای اشاره به آنها نیز باید از اصطلاح روستاهای الحاقی استفاده شود؟
آیا بهتر نیست اعضای شورا به جای تصمیمگیری در پشت میزها و درون اتاق های دربسته به میان مردم بیایند و درد محرومان را از نزدیک احساس و ادراک کنند؟ مردمی که به پای صندوقهای رأی آمدهاند و به اعضای شورای شهر رأی دادهاند و عوارض شهرداری نیز پرداخت میکنند باید از دریافت خدمات شهرداری محروم باشند؟
در نهایت لازم به ذکر است طرح موضوعات حاشیهای و انحرافی به جای پرداختن به مشکلات واقعی شهروندان مصداق بارز تشویش اذهان عمومی است. عضو شورا که اطلاع دقیقی از وضعیت حذف کدآبادی ندارد و در گزارش جلسه کمیسیون به جای سؤال از شهرداران مناطق و و پیگیری دلایل عدم خدماترسانی طبق بودجه مصوب شورا به مسائل حاشیهای میپردازد موجب ناراحتی و نگرانی شهروندانی میشود که عوارض شهرداری و ماده صد پرداخت کردهاند. بهتر است اعضای محترم شورای شهر نمایندۀ همۀ شهروندان باشند.
