یادداشت تبریز بیدار / نوید مستفیضی
در روزهای گذشته که آتش زیر خاکستر قفقاز جنوبی میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان دوباره زبانه کشید، در خبرها آمد که الهام علی رئیس دولت باکو در واکنش به درخواست ها و تجمع ها مردم جمهوری آذربایجان برای حضور در جبهه های نبرد و مقابله با رژیم اشغالگر ارمنستان با طعنه گفته تنها ۱۵۰ نفر ثبت نام کرده اند!
ثبت نام ۱۵۰ نفر در کشوری با ۱۱ میلیون نفر جمعیت در حالی یک پنجم خاکش در اشغال همسایه اشغالگر است حکایت از یک حقیقت تلخ و غیر قابل اغماض دارد.
این طعنه علی اف بیش از انکه به مردم این برگردد به حکومت علی اف ها برمیگردد چرا که مردم بر آیین حاکمانشان هستند، شاید بپرسید چرا؟! برای پی بردن به این نکته کافی است به عنوان مثال وضعیت ایران را دو رژیم قبلی و نظام حاضر بررسی کنیم، ایران هم روزگاری بر اساس اندیشه های ناسیوانالیستی پان ایرانیستی رضا خانی اداره میشد تا مثلا جلال و شکوه ایران باستان را دوباره کسب کند،اما در همین رژیم، مردم سرزمین ایران با آن سابقه فرهنگ سلحشوری و مقاومت در برابر بیگانگان،در جنگ های جهانی خصوصا در جنگ دوم با بی تفاوتی شاهد اشغال ایران از شمال و جنوب بودند و اقدامی نکردند ، اما همان مردم به فاصله کمتر از ۴۰ سال وقتی صدام مست از دلارها و تجهیزات غربی و شرقی بود و میل اشغال بخشی از ایران کرد ۸ سال ایستاد حتی به بهای دادن بیش از ۲۰۰ هزار شهید و ده ها هزاران نفر جانباز و اسیر اما یک وجب خاک نداد!
ایران بی تفاوت بی اشغال جنگ دوم جهانی با وجود داشتن ارتش قدرتمند و ایران مقاوم ۸ سال جنگ با عراق بدون داشتن ارتش تفاوت عمده شان در نوع اندیشه های حکومتی است که در دو دوره تاریخی معاصر بر ملت ایران حکمرانی کرده اند، جمهوری اسلامی با همه ایرادات و نقصها در تقویت روحیه وطن پرستی و هویت بخشی به ایرانیان در افق حکومت دینی شیعی موفق بوده است.
امروز هم انحطاط اندیشه ناسیونالیسم ترکی دقیقا در همین بی تفاوتی مردم آنسوی ارس رقم خورده است، جایی که مردم آران هویت خود را در اندیشه حکومت علی اف نمی بینند که بخواهند برای آن هزینه بدهند دقیقا مثل مردم سال ۱۳۲۰ ایران
البته وجه دیگر این انحطاط را باید شعار های تو خالی رجب پاشا اردوغان و پیشنیانش برای کمک به دولت باکو در آزادسازی قره باغ دید، چگونه است که پاشای امروز ترکیه برای لیبی و سوریه و شمال عراق تمام قد وارد می شود اما حتی حاضر نیست برای قره باغ روابط تجاری با ارمنستان را قطع کند.
با این وجود اصولا نباید به شعارهای تو خالی تجزیه طلبان برای آزادی سازی قره باغ توجه کرد چون اصولا میلی در باکو برای آزادسازی وجود ندارد مگر اینکه علی اف سر عقل بیاید و به نسخه شفا بخش اندیشه سیدالشهدا و فرهنگ شیعی مردم این منطقه رجوع کند.
