به گزارش تبریزبیدار ، عدالت آموزشی یکی از داغ ترین بحثهای این روزهاست که مصوبه اخیر مجلس مبنی بر حذف تنوع مدارس به آن دامن زده است.
عاشور اکرمی، رئیس آموزش های مجازی اداره کل آموزش و پرورش آذربایجانشرقی در گفتگو با پانا اعلام کرده که «۸۷ درصد دانش آموزان استان در شبکه شاد احراز هویت کرده اند، در این میان ۷۶ درصد دانش آموزان هم به شکل آنلاین از این شبکه استفاده می کنند و ۱۱ درصد باقی مانده عمدتا در مناطق روستایی هستند.»
وی همچنین در خصوص برگزاری کلاس های حضوری در ۸۰۰ منطقه تحصیلی استان سخن به میان آورده و گفته است: «به دلیل عدم دسترسی دانش آموزان به اینترنت در این مناطق، ستاد کرونای استان مجوز مبنی بر برگزاری کلاس های حضوری با رعایت پروتکل های بهداشتی در این مناطق را صادر کرده است!»
اینکه برخی از دانش آموزان امکانات آموزشی ندارند و عده ای دیگر از رفاه و امکانات کامل برخوردارند، موجب نگرانی و شکاف عمیقی میان دانش آموزان می شود و این مصوبه ستاد کرونا مبنی بر آموزش حضوری در مناطق محروم، در واقع مجوز نابرابری آموزشی را به این دانش آموزان روستایی داده است!
شاید هم بین دانش آموزی که با لپ تاپ و گوشی سر کلاس حاضر می شود و هرجا هم که بلد نبود درس جواب بدهد می گوید:«نت من قطع می شود» با دانش آموزی که اصلا نمی داند نت چیست و مجبور است با این وضع کرونا سر کلاس حضوری بنشیند، فرقی وجود ندارد!
به نظر می رسد امروزه اصطلاح «نابرابری آموزشی» معنایی ندارد! آنهایی که امکانات دارند، دارند ولی آنهایی که ندارند، نمی توانند یقه نظام آموزشی و دولت و آموزش و پرورش را بگیرند. نهایتش این است که عده ای با نداشتن امکانات بی سواد می مانند و یک عده دیگر با داشتن آن!
باز هم دست خیران درد نکند که هر از گاهی یک تبلتی برای دانش آموزان محروم تهیه می کنند.
البته قضیه ناعدالتی آموزشی در کشور ما خیلی هم جدی نمی شود اگر تعداد مدارس غیر انتفاعی کمتر شود و کیفیت مدارس دولتی افزایش یابد و طرح تحصیل رایگان دانش آموزان بی بضاعت واقعا اجرا شود.
