یادداشت تبریز بیدار : عصمت نجفلویی / مردم خسته از گرانی و تورم به امید گشایش چشم به دهن و عمل تیم مذاکره کننده، جناب وزیر و عراقچی و تخت روانچی و چی و چی با همدلی تمام قد پرزیدنت مارک پوش ایتالیاییِ خزانه تهی…همه دل به تضمین داده، منتظرند ابواب بسته شده تحریم بعد از انقلاب بازگردد، به هر قیمتی با استدلال های روشن و صریح، شده تمام دهن ها را همانند نیروگاه های هسته ای سیمان بگیرند، حتی اگر زارعی دلواپس در مجلس زار بزند نه از درد زخم های به جا مانده از دفاع مقدس، بلکه از درد عهدنامه ترکمنچای دیگر، به هر حال این فتح الفتوح باید درخشان ترین کارنامه دولت های جمهوری اسلامی تا کنون باشد و برایش سکه ها نوش جان شده، مجسمه ها ساخته شود، باشد که عبرتی گردد برای مقاومت طلبان محافظه کار ضد پیشرفت!!
فضا پر است از گلایه و بیم و امید و تنش
به وقت خرداد ۹۴، روزهای فرجام طلایی برجام
از راه می رسند ۱۷۵ جوان بی نام و نشان مقاومت طلب، که در اوج تحریم، دست بسته با لباس غواصی مقاومت کرده و گوشه ای از تاریخ با صلابت جنگ را ثبت کرده اند و سال ها منتظر بودند تا سر بزنگاه به مام وطن برگردند و غبار و تعفن را با عطر نفس هایی که با زجر به شماره افتادند از دل های زنگار گرفته پاک کنند….
به وقت جشن چهل و سومین سالگرد انقلاب
تبریز شهر اولین ها با تکیه بر موقعیت علامه طباطبایی و ستارخان تا موقعیت مهدی ها…تبدیل شده به شهر جدل های عنادگونه، جو پست طلب بی تخصص و با تخصص، تشکیلات هایی که به هر قیمت باید با تمام تیم بر مسند های خالی تکیه زده و به این دولت خدمت کنند.
فضا بس ناجوانمردانه سنگین و پر از تهمت و جاه طلبی است. مردم پابرهنه وفادار به انقلاب و رنجور از خوردن ها و بردن ها و بر مسندها تکیه زده ها، با خون دل در گوشه ای نشسته و نظاره گر روزهای مه آلود قوجا تبریز هستند.
به وقت پرواز با دست باز؛ اسفند ۱۴۰۰
باز هم شهید، و باز هم مردانی که باید غبار و آلودگی را از فصای دل ها و شهر نجیب و اصیل و شهید پرور بشویند، اما اینبار نه با دستان بسته بلکه با دستان باز دل ها را تکان می دهند تا مرزهای جابجا شده شعور و ایمان و تعصب به انقلاب را به رسم مردان بزرگ سرزمین بر مدار و خط اصلی خود برگردانند.
انتهای پیام/
