سرویس اجتماعی تبریزبیدار: محسن فرجی/ آلودگی هوای تبریز در اواخر پاییز و زمستان در چند سال گذشته چالش جدی برای این شهر ایجاد کرده که مسئولان شهری جز تعطیل کردن مدارس و امید به بارش باران و وزش باد برنامه دیگری برای مقابله با این وضعیت ندارند.
یکی از اصلی ترین دلیل آلودگی هوای تبریز در ایام سرد سال نیروگاه حرارتی تبریز می باشد که در این نیروگاه در ایام به دلیل بالا رفتن مصرف گاز خانگی شهر برای جلوگیری از قطع گاز خانگی، به جای گاز طبیعی، از مازوت که توسط خط لولهای از پالایشگاه تبریز تأمین میشود، به عنوان سوخت استفاده می کند.
سوخت مازوت به علت انتشار دیاکسید گوگرد فراوان، دارای میزان آلایندگی بالایی است. منواکسید کربن، گازهای آلی، اکسیدهای نیتروژن، اکسیدهای سولفور و ذرات دیگر از جمله مواد آلایندهای هستند که توسط نیروگاه وارد اتمسفر شده و هوای شهر تبریز و شهرها اطراف نیروگاه را آلوده میکند و با توجه به این که جهت وزش بیشتر بادهای تبریز از غرب به شرق است، مواد آلاینده این نیروگاه توسط باد به سمت شهر تبریز حرکت میکند.
واحدهای گازی نیروگاه حرارتی تبریز از سال ۱۳۵۷ در مدار قرار گرفته است و ۴۴ سال از عمر نیروگاه تبریز می گذرد و وقت آن رسیده که مسئولان استانی به فکر نیروگاه حرارتی جدید در منطقه باشند که آلاینده های آن وارد حریم تبریز نشود و یا به فکر تولید انرژی از نوع انرژیهای پاک و نو باشند که استان ما در تولید انرژی های پاک پتانسیل های فراوانی دارد و ظرفیت های استان در این حوزه دیده نشده و یا مورد غفلت قرار گرفته است.
فقط در تبریز یک نیروگاه خورشیدی شامل ۲۵۲ پنل فتوولتائیک ۲۰۰ واتی در محوطه ساختمان ستادی شرکت توزیع نیروی برق آذربایجان می باشد و یک نیروگاه بادی هم در کوه عون بن علی تبریز می باشد که دارای ۳ توربین است که اکثرا مواقع هم به مدار وصل نیست.
شهر تبریز یکبار جابجایی نیروگاه در ۱۳۵۷ به خود دیده است و نیروگاه قدیم تبریز شامل دو واحد نیروگاه بخاری ۶×۲ مگاوات و دو واحد گازی ۱۵×۲ مگاوات از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۷ در محله قراملک تبریز کار می کرد که بعلت مشکلات شیمیایی آب مصرفی و مسائل کنترلی از سال ۵۷ هر دو واحد مذکور از مدار خارج گردید و الان وقت آن رسیده که بعد ۴۴ سال نیروگاه حرارتی بخاطر آلایندگی و آلودگی هوا از مدار خارج شود.
انتهای پیام/
