سرویس اجتماعی تبریزبیدار/ دعوا بالا می گیرد. از دور به نظر می رسد دعوای شخصی است و بقیه هم سعی در جدا کردن آنها دارند اما نزدیک تر که می شوم، می بینیم معرکه دعوای نانوا و مشتری است!
فرصت خوبی برای تهیه گزارش می بینم و مردم هم همکاری می کنند. نزدیک تر شده و ابتدا با مردی که عصبانی تر از همه به نظر می رسید گفتگو می کنم.
آقای کمالی که به گفته خود راننده اتوبوس BRT است، می گوید: من صبح زود سرکار هستم و باید بتوانم زودتر نان بگیرم تا صبحانه بخورم. اغلب نانوایی ها از ساعت ۷ صبح به بعد باز می کنند و تا بخواهند شروع به کار کنند نیم ساعت هم طول می کشد و از آن طرف هم تا ساعت ۱ ظهر نشده تعطیل می کنند و می گویند سهمیه آردمان تمام شده است! با این وضع کار کردن که نیاز مردم برطرف نمی شود!
تراکنش هایی که نان نمی شود
آقای دیگری که خود را کارمند پست معرفی می کند، در همین حین وارد بحث شده و می گوید: کارتخوان، مشکل همیشگی مردم در خرید نان است. بعد از هوشمندسازی خرید نان، برای تهیه نان کنجدی باید پول بیشتری نسبت به نان ساده پرداخت شود ولی از آنجا که این کارتخوان های جدید گزینه کنجد ندارند، مجبوریم یک نان ساده و دو تا نایلون انتخاب کنیم که بعض وقت ها نانوا هم زیر بار نمی رود مگر اینکه کسی بخواهد پول دو قرص نان را بدهد و برای همین اکثر مردم قید نان کنجدی را می زنند.
خانم بسطامی هم که خانه دار است، از صف های طولانی گلایه کرده و می گوید: من پادرد دارم و ایستادن در این صف طولانی مشکل است. بعد از سهمیه بندی آرد نانونایی ها، صف های نان هم طویل تر شده، مردم باید کمی یکدیگر را ملاحظه کنند. چرا باید یک نفر ۱۲ تا نان سنگک بگیرد و یک نفر هم به خاطر یک سنگک، ساعت ها معطل شود؟!
هوشمندسازی بی کیفیت!
آقای ساجدی که در پیک موتوری کار می کند؛ بحث را چنین ادامه می دهد: من صبح ها با موتور به نانوایی محله می روم ولی بعضی اوقات که می بینم نانوایی شلوغ است، به محله های دور و نزدیک هم می روم و باید بگویم که کیفیت نان ها در همه محله ها بد است؛ مخصوصا نان سنگک.
او می افزاید: هم از طول و عرض نان ها کم شده و بیشتر اوقات هم نان سوخته تحول می دهند.
برای این که یک طرفه به قاضی نرفته باشیم، سر صحبت را شاطر باز می کنم.
او که به حرف های مشتریان از اول تا آخر گوش می داد، چنین می گوید: مسئولین راحت نشسته اند و مردم را به جان ما انداخته اند. من خودم به سازمان غلات رفته بودم و گفتم که شما می گویید ما نباید از مردم پول نقد بگیریم ولی کسانی هستند که کارت بانکی همراه ندارند و فقط پول نقد می آورند. من اگر پول را از آنها نگیرم و نان ندهم، فردا می گویند فلانی به ما نان نداد، اگر پول را بگیرم و از کارت خودم پرداخت کنم، از سازمان می گویند تو مرتکب تخلف شده ای؛ نان نمی پزی و خودت کارت می کشی که سهمیه ات قطع نشود، اگر هم از کس دیگری بخواهم که کارتش را برای پرداخت بدهد و در عوض پول نقد بگیرد، می گوید شما نان نمی پزید و بیکار می نشینید و با گرفتن کارت مردم و کشیدن کارت، می خواهید سهمیه دریافت کنید.
او با نارحتی می گوید: مسئولین می گویند به ما ربطی ندارد و مشکلتان را با مشتری ها حل کنید. پس این قضیه به چه کسی ربط دارد؟ تکلیف ما را روشن کنید.
تعطیلی زودهنگام؛ سهمیه آرد یا دستگاه پخت پرسرعت؟
او در مورد علت تعطیلی زودهنگام نانوایی با رد شایعه کاهش سهمیه نانوایی ها می گوید: قبلا نان ها را در تنور می پختیم، مدت پخت زیاد بود و تا ظهر طول می کشید اما الان همان مقدار نان را با دستگاه می پزیم و زمان کمتری صرف پخت آن می شود. علت زودتر تعطیل شدن نانوایی ها هم همین است.
این نانوا می افزاید: تازگی ها حتی به سوپرمارکت ها هم نان نمی فروشیم که برای مشتری ها نان بماند و دست خالی از اینجا برنگردند.
این شاطر در مورد کاهش کیفیت نان چنین می گوید: قبلا آرد سیاه به ما می دادند که زیاد مناسب پخت و پز نبود ولی الان به تازگی دو دفعه آرد سفید برایمان داده اند که کیفیتش خوب است.
این در حالیست که در روزها و هفته های گذشته متولیان حوزه نان از تقویت نظارت ها گفته و مشکلی را متوجه خرید نان برای مردم نمی دانند!
فرمانداری از افزایش نظارت خبر می دهد و تعزیرات هم از برخورد با متخلفان؛ اما مردم می گویند این اقدامات در عمل ملموس نیست.
گزارش از نگار رشیدی
انتهای پیام/
