سرویس فرهنگی تبریزبیدار/ مدرسه، کلاس و دانش آموز سه ضلع مثلث حیاتی در تعلیم و تربیت نسل آینده هستند، هر کدام از این موارد لنگ بزند، سیستم تربیتی و آموزشی کشور نیز لنگ خواهد زد.
آموزش و تربیت از این لحاظ اهمیت دارد که شخصیت انسان را به عنوان عضو کوچک ولی موثر این جامعه می سازد و اگر در این بخش مشکلی وجود داشته باشد، تبعات آن در جامعه خود را نشان خواهد داد.
متاسفانه در کشور ما و همچنین استان آذربایجان شرقی، تعداد دانش آموزان در کلاس، با سرانه های استاندارد فاصله زیادی دارد، و وقتی کمبود معلم را کنار آن بگذاریم شاهد کلاس های ۴۰ نفری به خصوص در مقاطع ابتدایی می شویم که قطعا بر کیفیت آموزشی لطمه می زند.
این ازدیاد جمعیت دانش آموزان در کلاس به خصوص در دوران دبستان و پایه های ابتدایی بیشتر احساس می شود، در حالی که دوران ابتدایی، حساس ترین دوره آموزش و تربیت می باشد و نیاز است معلمان برای تک به تک دانش آموزان زمانی متفاوت و مخصوص اختصاص دهند ولی با این تعداد دانش اموز این اتفاق قطعا نخواهد افتاد.
شاید یکی از دلایل عمده این موضوع، کمبود معلم باشد که تبدیل به یک مشکل سراسری در نظام آموزشی کشور شده و در روزهای اخیر شاهد حضور برخی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان در کلاس های درس مدارس هستیم، راهکاری که صرفا مُسکِن است نه راه حل.
علی رضوی، نو معلم پایه ششم مدرسه یکی از نواحی تبریز در گفتگو با تبریزبیدار در خصوص تاثیرات ازدیاد جمعیتی دانش آموزان در یک کلاس می گوید: هم اکنون در تبریز کلاس هایی ۴۰ تا ۴۵ نفره داریم که این مورد به خصوص در پایه ابتدایی بیشتر قابل لمس است.
او ادامه می دهد: کمبود مدارس و کلاس های درس به خصوص در آذربایجان شرقی بیشتر حس می شود.
رضوی علت این موضوع را عدم اهتمام مدیران و مسئولان استانی برای ساخت مدرسه و نوسازی مدارس قدیمی عنوان می کند.
محمد نیکنام یکی دیگر از معلمان تبریزی با تایید مشکل افزایش روز افزون دانش آموزان در کلاس درس و کمبود مدرسه و کلاس درس به تبریزبیدار می گوید: وجود دانش آموزان بیشتر از ظرفیت کلاس باعث افت شدید تحصیلی آنها می شود، به طوری که معلم حتی نمی تواند مباحث تعیین شده در برنامه آموزشی را به طور کامل اجرا کند و بیشتر کتاب های درسی ناتمام باقی می مانند.
سرانه پایین مدارس و فراری دادن خیرین
او می افزاید: در سال های اخیر مدرسه استاندارد و دارای امکانات پیشرفته در استان به ندرت ساخته شده و این عدم احداث مدارس نوین در مناطق کم برخوردار بیشتر حس می شود.
مدیرکل نوسازی، تجهیز و توسعه مدارس آذربایجان شرقی در گفتگویی با بیان اینکه متوسط سرانه آموزشی تبریز پایین تر از تراز استانی است، می گوید: یکی از مهم ترین دلایل این امر آن است که خیرین مدرسه ساز عمدتا در مناطق محروم ساخت و ساز انجام می دهند و با دولت مشارکت می کنند و وقتی خیر به مناطق محروم می رود ناخودگاه منابع ملی را هم با خود به آن سمت می برد. اما در صحبتی که سال گذشته با خیرین مدرسه ساز داشته ایم خیزی در این رابطه برداشته ایم تا تبریز هم از این آورده ها محروم نشود.
فرهاد فرهودی همچنین می افزاید: عمده مشکل تبریز در این رابطه عدم همکاری شهرداری تبریز است. شهرداری تبریز ما را به رسمیت نمی شناسد و برای احداث مدارس ما را مجاب به اخذ پروانه می نماید. سنگ اندازی هایی که در تبریز بر سر راه خیرین وجود دارد موجب فراری دادن آن ها می شود.
گزارش از علیرضا محمدی
انتهای پیام/
