سرویس فرهنگی تبریزبیدار / صبح آفتابی یک روز اردیبهشتی، ساعت از ۸ گذشته است. درهای دبیرستان دخترانه فرزانگان یکی پس از دیگری گشوده میشوند. نسیم بهاری در لابهلای مقنعههای مرتب دختران میپیچد و گویی خبر از یک روز متفاوت دارد. در ورودی مدرسه، چهرههای مهربان مدیر و معاونین با لبخند و تبریک ولادت حضرت معصومه (س) به استقبال دانشآموزان میروند. اینجا نه فقط مدرسه، که خانهی پرورش دخترانی است که آینده ایران را خواهند ساخت.
مدرسه فرزانگان، مدرسهای برای نخبگان نوجوان است؛ دخترانی که نه فقط در المپیادهای علمی، بلکه در محافل قرآنی، مسابقات فرهنگی و برنامههای خلاقانه افتخارآفرین بودهاند. امروز اما چیزی بیشتر از درس و المپیاد جریان دارد؛ امروز، روز دختر است؛ روزی برای بزرگداشت جنس لطیف و قدرتمند زن، و یادآوری جایگاه رفیع او در فرهنگ اسلامی، بهویژه زمانی که زینت عفاف را بر دوش میکشد.

در همین ساعات اولیه، خادمان موکب «ابناءالزهرا (س)» در اقدامی زیبا، پویش «دختر قهرمان» را در این مدرسه آغاز کردهاند. ایستاده در ورودی، با لبخندی پر مهر، به دخترانی که با حجاب کامل وارد میشوند گل و هدیهای تقدیم میکنند و با انداختن مدال «دختر قهرمان» بر گردنشان، جملهای عمیق و پرمغز میگویند: «این هدیه از طرف حضرت معصومه (س) است.»

آقای محمدرضا سمائی، یکی از خادمین موکب در پاسخ به چرایی این حرکت به تبریزبیدار میگوید: پویش دختر قهرمان برای تجلیل از دخترانی است که در این روزگار پر از هجمههای فرهنگی، حجاب را انتخاب کردهاند. چادر فقط یک پوشش نیست؛ یک پرچم است، پرچم ایمان، وقار و مقاومت در برابر القائات دشمن. دختر چادری امروز، قهرمان واقعی جامعه ماست.
در میان دانشآموزان، با فاطمه باغبان، دختری از پایه یازدهم تجربی همصحبت میشوم. آرام و باوقار میگوید: از کودکی چادر به سر می کنم. چادر را انتخاب کردم چون میخواهم ادامهدهنده راه حضرت زهرا (س) باشم. احساس افتخار دارم، چون میدانم با حجاب هم میشود پیشرفت کرد. هدف من ادامه تحصیل در رشته داروسازی است و تلاشم این است که با همین حجاب، به قلههای علمی و اجتماعی برسم.

وقتی از او میپرسم حسش نسبت به دریافت هدیه از طرف حضرت معصومه (س) چه بود، لبخند میزند و میگوید: واقعاً غافلگیر شدم؛ یک غافلگیری شیرین و معنوی.
زینب اکبری، دانشآموز پایه یازدهم انسانی، دلیل چادری بودنش را لطف الهی میداند. او به تبریزبیدار می گوید: خوشبختم که در خانوادهای مذهبی بزرگ شدم. از کودکی با حجاب آشنا بودم. بهنظرم، وقتی یک دختر باحجاب، با اخلاق خوش و روحیه مثبت در جامعه ظاهر شود، دیگران هم به حجاب نگاه مثبتی پیدا میکنند.
از احساسش نسبت به هدیهای که امروز گرفت میپرسم. با صدای آرام اما مطمئن میگوید: احساسم؟ خوشحالیای که جنسش از امید است.

روز دختر و ولادت حضرت معصومه (س)، بهانهای شد تا دوباره بگوییم: «چادرم، نه مانع من است؛ که مدال افتخار من است.»
در دنیایی که رسانههای غربی تلاش میکنند حجاب را نماد انزوا یا محدودیت نشان دهند، این دختران با چادرهای سادهشان فریاد میزنند که «ما با ایمانمان میدرخشیم. اینجا، در مدرسهای که پر از استعداد و آرزوست، چادر نه مانع، که پرچم پیشرفت است هر چادر، نشانهای از قدرت اراده و عزتنفس دختری است که انتخاب کرده با ایمان و وقار، جامعهاش را بسازد.»
امروز، دختران چادری مدرسه فرزانگان نهتنها در عرصههای علمی و فرهنگی موفقاند، بلکه پرچمداران اخلاق، عفاف و مسئولیتپذیریاند آنان در میدان مبارزه فرهنگی، در خط مقدم ایستادهاند؛ بیهیاهو، اما مؤثر.

این تصویرهای زیبا، امروز پاسخ رسایی است به آنانی که میخواهند القا کنند که حجاب مانع رشد و پیشرفت است. امروز، در مدرسهای که پُر است از دختران نخبه، مؤمن و باانگیزه، دیده میشود که اتفاقاً چادر، نه محدودیت، بلکه بال پرواز است. چادری بودن، نشانهای است از آگاهی، از انتخاب و از شرافت؛ و چه باشکوه است این همزمانی مبارک با ولادت بانویی که خود مظهر طهارت و علم بود: حضرت فاطمه معصومه (س).
امروز، روز دختر است؛ روزی برای تجلیل از تمام دخترانی که چراغ عفاف را در دل جامعه روشن نگه داشتهاند. و چه زیباست که این تجلیل، نه فقط در کلام، که در عمل و نگاه، متجلی شده است.
گزارش از الهه مهدوی
انتهای پیام
