روایت تبریزبیدار از سایه مهر خادمان خوشید؛

کودک، اشک، ضریح خیال / لبخند رضوی بر چهره کودکان نور احسان

این روایت، قصه‌ی حضور خادمان امام رضا در میان کودکانی است که شاید در آغوش دنیا، چیزی کم داشته باشند؛ اما در آغوش مهر اهل‌بیت، سهمی از بزرگ‌ترین عشق را تجربه می‌کنند.

سرویس فرهنگی تبریزبیدار / دهه کرامت، فصل شکفتن نور در دل زمین است؛ روزهایی که از عطر حرم، دل‌ها روشن می‌شود و نسیم کرامت، در گوشه‌گوشه‌ی جان‌ها می‌وزد. دهه‌ای که با میلاد بانوی نجابت و عصمت، حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) آغاز می‌شود و به میلاد امام مهربانی، حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام) می‌رسد؛ دهه‌ای که نه‌فقط مناسبت‌هایش، بلکه حال‌وهوایش از آسمان می‌آید.

در این روزهای نورانی، پرچم متبرک امام رضا علیه‌السلام، سفیر عشق و امید می‌شود و خادمان حرمش، پیام‌آور مهر رضوی، هر جا که قدم می‌گذارند، دل‌ها می‌لرزد، اشک‌ها جاری می‌شود و لبخندها جان می‌گیرد. این روزها، دل کوچک‌ترین دل‌ها نیز سهمی از زیارت می‌برد؛ گاهی نه با سفر، بلکه با حضوری لبریز از عشق، در کنار پرچم حرم.

این روایت، قصه‌ی حضور خادمان امام رضا در میان کودکانی است که شاید در آغوش دنیا، چیزی کم داشته باشند؛ اما در آغوش مهر اهل‌بیت، سهمی از بزرگ‌ترین عشق را تجربه می‌کنند.

 

با دمیدن نسیم دل‌انگیز دهه کرامت، شهرمان عطر حضور می‌گیرد؛ عطر حرم، عطر حریم.

خادمان حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا، از آستان ملکوتی مشهدالرضا قدم در خاک ما نهاده‌اند، تا پرچم متبرک آن امام مهربانی را با خود بیاورند؛ پرچمی که با آمدنش، دل‌ها را روشن می‌کند، شهر را معطر می‌سازد و جان‌ها را به طواف عشق می‌برد.

خادمان آستان مقدس رضوی، پرچم‌های متبرک حضرت رضا علیه‌السلام را در دستان خود گرفته‌اند و راهی دل‌های مشتاق‌اند؛ از بیمارستان‌ها تا هیأت‌های عاشقان، از کوچه‌های شهر تا دورافتاده‌ترین روستاها.

آمده‌اند تا رایحه بهشت را به جان خسته بیماران برسانند، تا اشک شوق را در چشم مشتاقان جاری سازند، تا دل‌ها را به ضیافت نور و کرامت مهمان کنند. هر جا که قدم بگذارند، عطر امام مهربانی پراکنده می‌شود و دل مردم رنگ و بوی رضوی می‌گیرد.

در نخستین روز از دهه نور و کرامت، که با میلاد بانویی از تبار عصمت، حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها و روز دختر همراه شده، خادمان نخستین گام خود را به‌سوی دل‌هایی کوچک و بی‌پناه برداشته‌اند؛ مقصدشان شیرخوارگاه نور احسان است، سرپناهی برای نوزادان بی‌سرپرست و بدسرپرست. آمده‌اند تا پرچم نور را در کنار گهواره‌های کوچک به اهتزاز درآورند، تا لبخند کرامت را بر لب‌های کودکانه بنشانند و بذر محبت رضوی را در دل پاک‌ترین فرشتگان زمینی بنشانند.

وقتی خادمان حرم مطهر رضوی با پرچم متبرک امام مهربانی وارد حیاط شیرخوارگاه می‌شوند، سکوتی معنوی فضا را در بر می‌گیرد. مسئول شیرخوارگاه و مربیان با چشمانی اشک‌آلود به استقبال می‌آیند؛ پرچم را با دستانی لرزان بوسه می‌زنند، گویی دل‌شان را به گنبد طلایی گره می‌زنند. اشک‌ها بی‌اختیار جاری می‌شود، چرا که هر دل، رازی دارد و هر نگاهی به این پرچم، امیدی‌ست به اجابت. همه با زبان بی‌زبانی به ضامن آهو توسل می‌جویند، با قلب‌هایی که لبریز از حاجت، عشق و دلتنگی است.

راهی مراکز نگهداری کودکان می‌شوند؛ جایی که دل‌های کوچک اما پرامید، چشم‌انتظار اندکی محبت‌اند. با چهره‌هایی بشاش و نگاهی پدرانه، به کودکان سلام می‌دهند، احوال‌پرسی می‌کنند و لبخندهایی گرم رد و بدل می‌شود؛ لبخندهایی که از حرم آمده‌اند. دستان خادمان، شکلاتی به کودکان تعارف می‌کند تا لحظه‌ای از تلخی روزگار دور شوند و طعم شیرین محبت را بچشند.

 

سپس در حرکتی نمادین اما پرمعنا، پیکسل کوچک «وان یکاد» را بر لباس هایشان می‌آویزند و با لحنی دلگرم‌کننده می‌گویند: «این هدیه‌ای‌ست از طرف امام رضا علیه‌السلام؛ ان‌شاءالله به لطف امام مهربانی‌ها، عاقبت‌به‌خیر شوید و مسیر زندگی‌تان روشن باشد.»

خادمان حرم، با دل‌هایی آکنده از ارادت، برای هر یک از مربیانی که همچون مادر، با مهر و صبوری از کودکان بی‌پناه نگهداری می‌کنند، هدیه‌ای تبرکی از سوی حضرت رضا علیه‌السلام به ارمغان می‌آورند. در لحظه‌ای لبریز از نور و احساس، با صدایی آرام و دلنشین می‌گویند: «اجر شما نزد خداوند بی‌پایان است؛ ان‌شاءالله همیشه در پناه نگاه مهربان امام رضا باشید، زیر سایه این پرچم مقدس، دل‌هاتان آرام و جان‌هاتان روشن بماند.»

پس از لحظاتی ناب و لبریز از نور، مهمانان به سمت آمفی‌تئاتر دعوت می‌شوند تا در ادامه این آیین روح‌نواز حضور یابند. فضای سالن، با صدای خنده‌های کودکانه و اشتیاقی وصف‌ناپذیر، آکنده از زندگی‌ست. در دل این لحظات شیرین، هدیه‌های روز دختر با دستان خادمان رضوی به دختران کوچک تقدیم می‌شود؛ هدیه‌هایی که نه تنها در بسته‌های کوچک، بلکه در دل‌های بزرگشان اثر می‌گذارد. کیک روز دختر بریده می‌شود، و در برق چشمان کودکان، شوری ست که از جنس امید است و انگیزه‌ای که از عطر حرم الهام گرفته.

هر سال، در پرتو مهر و محبت خیرین نیک‌اندیش، کودکان این مجموعه به همراه خادمان مهربان، رهسپار مشهدالرضا می‌شوند؛ سفری لبریز از نور، تا مبادا حسرت زیارت، در دل کوچک هیچ کودکی جا خوش کند. زیارتی که نه فقط راهی به سوی حرم، بلکه پلی‌ست میان دل‌های پاک و نگاه مهربان امام رضا علیه‌السلام. امسال نیز، به پاس این کرامت و بزرگواری، خادمان رضوی با قلبی آکنده از امتنان، از خیرینی تجلیل خواهند کرد که هرسال بی‌هیاهو، متولی این کار بزرگ می‌شوند؛ تا لبخند زیارت، مهمان چشمان کوچک اما پرامید این فرشتگان زمینی باشد.

گزارش از الهه مهدوی

انتهای پیام/

 

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *