یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ یونس یوسفی
کودکی که تا زانوی مادرش بیشتر قد ندارد دست مادر را به حالت آویزان گرفته است و با چشمانی خواب آلود برای خوش گذراندن ! وبازی با بچه ها! و یاد گرفتن خیلی چیزها! به سمت مهد کودک می رود تا وقت تعطیلی کارش از او نگهداری و شاید نگهبانی کنند.
در پیچ و خم یک کوچه ساختمانی چند طبقه با چند اتاق تنگ و تاریک ولی نقاشی شده انتظارش را می کشد تا دم ظهر و تعطیل شدن اداره مادر یا پدر او را شاداب! نگه دارد.
این حکایت ۵۰ هزار کودک آذربایجانی است که روزانه روانه مهد کودک هایی می شوند که حاصل زندگی مدرن است ،مادران باید دوشادوش پدران کار کنند تا خرج زندگی خود و غالبا تنها بچه شان را دربیا ورند ، گذشته از اوضاع بد اقتصادی که یکی از عوامل ضرورت بخش اشتغال بانوان می باشد ، متاسفانه مثل اینکه بانوان شاغل ، در جامعه قرب و احترام زیادتری دارند و همین مساله بانوان را به داشتن شغل و در نتیجه به مهدکودک سپاری فرزند یا فرزندانشان تشویق می کند. و در جواب این سوال که آیا بهتر نیست شما به جای سپردن کودکان دلبندتان به کسانی که به اندازه شما کودکانتان را دوست ندارند و نگران مسائل آموزشی و پرورشی شان نیستند ،خودتان به تربیت فرزندانتان همت بگمارید ؟
می گویند : اتفاقا مهد کودک خوب است ، هم من به کارم می رسم و هم بچه اجتماعی می شود و چیزهای خوبی هم یاد می گیرد.اما کسی نمی پرسد آیا این بازی واقعا برد – برد است ؟آیا به راستی کودک من آنگونه که شایسته است تربیت می شود؟ آیا نهادهای متولی ، نظارتی بر کیفیت تعلیم و تربیت کودکان ما در آن محیط دارند؟
طبق آمار منتشر شده آذربایجان شرقی یک هزار مهد کودک دارد که نود درصد از آنها در فضاهای مسکونی دایر شده اند و از امکانات بازی فعال کودکان مانند حیاط پویا و امکانات ورزشی بسیار فقیر می باشند و کودکان به جای بازی فعال و طبیعی بیشتر به سمت ابزار دیجیتال سوق داده می شوند و بنیادهای اعتیاد به ابزار ارتباطی دیجیتال مانند تلویزیون و تبلت در بسیاری از مهد کودک ها پایه ریزی می شود.در حالی که همه دانشمندان علوم تربیتی بر اثرات بازی های گروهی و طبیعی در شکل گیری و شکوفایی شخصیت علمی و اجتماعی کودکان اعتراف دارند در حالی که با این وضع اسفناک فضای مهدکودک نه بازی گروهی ممکن است نه بازی طبیعی. و از طرفی دیگر نظارت دقیق و کیفی بر آموخته های کودکان مان در مهد کودک ها وجود ندارد.البته برای مقطع پیش دبستانی متون مدونی ارائه شده است که خارج از بحث ما می باشد.
به امید روزی که نه کودکان این مرز و بوم از آغوش مهر مادرانشان محروم شوند و نه مادران این دیار از فعالیتهای اجتماعی –اقتصادی خویش بازداشته شوند….
