سرویس فرهنگی تبریز بیدار / همواره در سوم خرداد سالروز آزادسازی خرمشهر در عملیات غرورآفرین «الی بیت المقدس»، در کنار بیان رشادت های رزمندگان، برخی معاندین، سعی در القای شبهه نسبت به ادامه جنگ می کنند و متاسفانه نسل حاضر نیز کمترین آشنایی با این موضوعات دارد.
به همین بهانه ناگفته هایی پیرامون شبهات پایان جنگ بعد از این عملیات، توسط رضا جلوداری رزمنده میانه ای دفاع مقدس از لشکر عاشورا در یک محفل رسانه ای بیان شده که بطور مختصر از منظرمی گذرانیم.
این رزمنده لشکر خوبان دلایل ادامه جنگ بعد از آزادسازی خرمشهر را به شرح ذیل آورده است:
۱ .شرایط ایران برای صلح (شناسایی و تنبیه متجاوز و پرداخت غرامت از سوی عراق)
۲ .مرزهای ایران تامین نداشت ونقاطی در شلمچه، طلائیه، فکه وقصر شیرین در اشغال عراق بود و نیز شهرهای سومار، نفت شهر و مهران عملا در اشغال دشمن بودند و راهی جز ادامه جنگ برای آزادسازی این مناطق وجود نداشت.
۳ .در حالی که نیروهای خودی پیروزی های زیادی کسب می کردند، توقف جنگ و چانه زنی در پشت میزهای مذاکره برای آزاد سازی نقاط مرزی آزاد شده صحیح نبود.
۴ .شهرهای آزاد شده همچون خرمشهر به علت حضور دشمن در شلمچه همچنان در تهدید بود.
۵ .توانایی کمّی ارتش عراق، ترمیم شده و با کمک های همه جانبه دولت های بزرگ افزایش هم یافته بود.
۶ .تنها چیزی که ارتش عراق از دست داده بود، روحیه بود که با توجه به روحیه فرماندهی آن (شخص صدام) این مسئله نیز پس از مدتی قابل ترمیم بود.
۷ .در حالی که نیروهای جمهوری اسلامی در نوار پیروزی قرار داشتند، آتش بس و صلح ناپایدار در هنگام قدرت و دادن فرصت مجدد به عراق بوده و زیان هایی به بار می آورد. اگر آن روز جنگ متوقف می شد و تجربه ای چون مذاکرات سوریه و اسرائیل بر سر ارتفاعات جولان فراروی ما قرار می گرفت، ما ناچار می شدیم بر سر سایر مناطق تحت اشغال پشت میز مذاکره با عراق چانه زنی بی حاصل کنیم و امروز جامعه بویژه جوانان و نسل های آینده مسئولان و فرماندهان وقت را شماتت می کرد.
۸ .عراق در نظر داشت با برگزاری اجلاس سران جنبش غیر متعهد در بغداد و کسب ریاست دوره ای این جنبش برای تحقق خواسته های نامشروع خود به ایران فشار آورد ولی ایران با حمله به داخل خاک عراق در عملیات رمضان این امتیاز مهم و حیاتی را از عراق گرفت.
۹ . به همین منظور در ۲۰ خرداد ۱۳۶۱ جلساتی در حضور امام خمینی (ره) در جماران با حضور فرماندهان تشکیل و موضوع به شورا گذاشته شد. از نظر نظامیان شرکت کننده در آن جلسه پدافند با توقف روی خط مرزی وجود نداشت. زیرا در اغلب نقاط مرزی هیچ گونه مانع طبیعی وجود نداشت وایجاد استحکامات جدید نیز یک سال به طول می انجامید و طی این مدت احتمال حمله مجدد عراق جدی بود و مهم تر اینکه با تکیه بر اصل متعارف نظامی، تعقیب دشمن هر گونه توقف پس از فتح خرمشهر یک حرکت غیر اصولی بود. به همین دلیل امام خمینی (ره ) با استماع دلایل نظامیان و فرماندهان عالی رتبه ارتش و سپاه و نا امیدی از پذیرش شراط ایران توسط دولت عراق، با ادامه جنگ و ورود نیروها و رزمندگان اسلام به خاک عراق موافقت کردند.
انتهای پیام/
