قطب‌های تمدنی مهجور

یادداشت تبریزبیدار: حامد سلطان پور/ دین، تاریخ و فرهنگ آذربایجان سال ها محصور بی تدبیری متولیان بوده است.

سفر رئیس جمهوری بهانه ای شد تا گریزی داشته باشیم به زخم و جراحت چندین ساله مقبره الشعراء و یا به عبارتی فرهنگی مذهبی و تاریخی ترین قطب استان و شاید کشور.

آری؛ سه قطب و ضلع مهم تاثیرگذار در ساخت هویت هر شهروند در یک مکان آمده اند تا بگویند تبریز تنها شهری است که این سه مولفه با همگرد هم عجین شده است و چه پیوند خجسته و نایابی…؛ مقبره الشعراء، امام زاده سیدحمزه موسى بن جعفر (ع) و موزه قاجار سه قطب مهم و مظلوم این شهر هستند که به دست عده ای در این سالها تخریب و به جای باسازی به حال خود رها شده است سالها پیش قرار بر این بود میدان و محوطه ای با اتصال این سه مکان به هم برای شهروندان ساخته شود که با ساخت و سازهای غیر مجاز در قلب این سه مکان منتفی شد.

سالهای سال است هر مسافری از اقصی نقاط ایران و دیگر کشورها جهت دیدن مقبره بیش از ۴۰۰ عارف و شاعر و على الخصوص شهریار ملک سخن آید این گوهر ناب آذربایجان را محصور در گودال های فنس کشی شده می بیند، بی تدبیری و عدم اتحاد ،شهرداری ،اوقاف میراث فرهنگی به بهانه عدم اختصاص بودجه و دیگر بهانههای واهی اجحاف بزرگی در حق دین، فرهنگ و تاریخ این شهر بوده است البته بازسازی اطراف مقبره الشعرا برعهده شهرداری بود که کوتاهی کرده است.

چگونه ممکن خواهد بود پروژهای عنوان بزرگترین پروژه عمرانی فرهنگی کشور را با خود یدک بکشد و بعد از سالیان سال با بودجه های قطره چکانی از تهران و بعد از قلع و قمع درختان کهن و گودبرداری ها، تنها نتیجه افتتاح سالنی برای به نمایش درآوردن آثار برادر معززمان استاد احد
حسینی باشد و شاید جای شهریار شیرین سخن خالی باشد که بسراید گوهرشناس نیست در این شهر شهریار من در صف حرف چه بگویم که چیستم”.

البته اگر بنا به برخی شایعات یا واقعیات گودبرداری ها جهت به دست آوردن آثار تاریخی از این مکان تاریخی بوده باشد باید قبل از شروع به مردم اطلاع رسانی میشد و نه این که در سکوت خبری و به بهانه بازسازی مقبره الشعراء انجام می یافت.

اختلاف اعضای شورای پنجم و چهارم بر سر ریاست و عضویت در کمیسیون فرهنگی با استدلالهایی کودکانه دستاوردی جز تخریب فرهنگ این کهن‌شهر نداشته باشد.

اتهای پیام/