یادداشت میهمان تبریزبیدار؛ محمدامین قهرمان نیا
این نوشته فقط سوالاتی است فارغ از بررسی محتوایی و فنی فیلم مورد توجه این روزهای سینمای ایران یعنی فروشنده اصغر فرهادی که توانست نظر داوران جشنوراه کن را مورد توجه قرار دهد. سوالات محتوایی و فنی نیست چون که به عقیده نگارنده این بررسی باید توسط کارشناسان امر انجام شود صحبت اینجا بر سر حواشی های ایجاد شده بر سر این فیلم است. حواشی از جنس ندید بدیدها!
به عنوان نمونه عداه ای که حتی فیلم را ندیده بودند تنها به این دلیل که بازیگر نقش اول این فیلم روزی در محضر رهبر انقلاب نطقی داشته در صحنه نبرد شبکه های اجتماعی با صفحات از او متنفرم از وی پذیرایی کرده بودند در چرخشی ۱۸۰ درجه پس از این موفقیت بین المللی این بازیگر را منورالفکر و وطن پرست از نوع خودشان نامیدند! البته پس از اهدای جایزه از سوی شهاب حسینی به امام عصر(عج) بازهم توپخانه علیه این بازیگر پایه کار شد.
عده ای هم در این بین علیه فیلم چه ها نوشتند و مصاحبه کردند در حالی که این افراد هم فیلم فرهادی را ندیده بودند!
اما فارغ از این جو زدگی های فرهنگی که متاسفانه در لایه های فرهنگی نمایان رخنه کرده است نکته ای که بسیار اهمیت داره و سوال هایی در ذهن پدید می آورد اینجاست چطور می شود فیلم محمد (ص) که یک فیلمی با کیفیت از لحاط فنی و محتوایی است و توسط بهترین عوامل سینمایی دنیا با آن هزینه و تکنیک ساخته شده به قسمت نهایی اسکار نمی رسد و به ناگاه حذف می شود اما جدایی نادر از سیمین که یک چهری متفاوت ( بخوانید سیاه پررنگ) از ایران را نشان می دهد جایره می گیرد؟ اسکاری که در پرونده خود به فیلم هایی همچون آرگو جایزه می دهد.
ناخداگاه این مساله به ذهن ها متبادر می شود گردانندگان فستیوال های این چنینی اهداف کاملا سیاسی را دنبال می کنند و هر فیلمی که علیه دشمنانشان و تمدنشان باشد به راحتی جایزه کسب می کند! آری این است قوانین مهد آزادی!
البته در این بین نباید سهم پررنگ عده ای که نهایت آرزویشان لبخند کدخداست و بهشت را شانزلیزه و لاس وگاس می پندارند را در خلق این حماسه فراموش کرد همان ها که پس از شنیدن خبرهایی این چنینی به خیابان ها می آیند و شادی های محیر العقول از خود نشان می دهند! همان ها که می پندارند که کل هستند معضلات اجتماعی فقط در بین فرودستان جامعه است! حال آنکه اگر دستاوردهای این چنینی برا همه ی مردم افتخار آمیز است چرا همه بیرون نمی آیند؟ و این موید این مساله است که ایرانی جماعت عزت خود را معامله نمی کند.
