تا کی باید هزینه ناکارآمدی و سیاست‌‌های سرمایه داری برخی از مدیران را اسلام و انقلاب و نظام بپردازند؟!/تبعیض برای مردم غیر قابل تحمل است!

به گزارش تبریز بیدار ،   درپی بروز وقایع مشهد و سوءاستفاده رسانه‌‌های بیگانه از فضاء، جمعی از فعالان فرهنگی، دانشگاهی و رسانه‌‌ای استان با نشر نامه‌‌ای سرگشاده، ضمن تحلیل رویدادهای اخیر، مواضع‌‌شان را در این‌‌باره اعلام کردند.

متن نامه‌‌ای که به امضاء این فعالان دانشگاهی، فرهنگی و رسانه‌‌ای رسیده است، به شرح ذیل می‌‌باشد:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

زمانی که اخبار تجمعات اعتراضی به گرانی و فقر و بیکاری در مشهد مقدس و برخی نقاط دیگر کشور در شبکه‌‌‌‌‌‌‌‌های اجتماعی منتشر گردید، بر آن شدیم با نگاشتن نامه‌‌ای، فضای این روزهای کشور را که عوامل مختلفی در آن دخیل است و نیاز به روشنگری دارد تحلیل و تبیین کنیم، شاید کمکی باشد به برون رفت افکار عمومی و مردم شریف از چالش‌‌های امروز جامعه ایرانی و اظهار همدردی و همراهی با مردم مستضعف و  نیازهای اولیه‌‌شان.

سانسور اعتراض مردم راهکار صحیحی برای حل مشکلات نیست

باید گفت عدم توجه و سانسور اعتراضِ مردم نیز هرگز راه صحیحی برای حل مشکل نبوده و در طول سالیان این مساله اثبات شده است،  البته که این بر مذاق مسئولی که حتی اراده‌‌ای برای فکر کردن به مشکلات مردم و حل آن نداشته بهترین روش برخورد، نادیده انگاری و لاپوشانی است زیرا صورت مساله پاک و با امنیتی جلوه دادن اعتراض مردم مستضعف، کار تمام می‌‌شود و باز او می‌‌تواند با خیالی آسوده به میز ریاست تکیه کند و آن سوتر مردم با مشکلات درگیر باشند مهم‌‌تر آنکه طیفی از مردم به شدت با مشکلات معیشتی درگیرند و حتی اعتراض خیابانی نمی‌‌کنند اما این بدان‌معنی نیست که اینان و مشکلاتشان وجود ندارند.

رسانه‌‌های منافق و دروغ‌‌پراکن از بستر اعتراضات قبای سیاسی می‌‌دوزند تا دلارهای بیشتری دریافت کنند

سیاه نمایی و القای نا امیدی هیچ دردی از مردم دوا نمی‌‌کند ولی خواه یا ناخواه برخی رسانه‌‌های منافق و دروغ پراکن سعی دارند از بستر اعتراض مردم شریف برای خود قبای سیاه نمایی و بحران سیاسی بدوزند تا دلارهای بیشتری دریافت کنند، در یک کلام مشکلات داخلی کشور هیچ ارتباطی به گروه‌های معاند و ضد انقلاب خارج نشین ندارد که اگر داشت این خودفروخته‌‌ها هرگز نباید گرای تحریم ملت ایران را به اربابان غربی می‌‌دادند و برای اجرای تحریم‌‌ها شادی می‌‌کردند!

 تا کی باید هزینه ناکارآمدی و سیاست‌‌های سرمایه داری برخی از مدیران را اسلام و انقلاب و نظام بپردازند؟!

برخی به مانند تجربه‌‌های قبلی ترجیح می‌‌دهند ناکارآمدی خود را پنهان کنند، تجربه تلخ برخورد با اعتراضات مردمی پس از تورم چهل و نه درصدی در دولت کارگزاران سازندگی گویا در حال تکرار است و می‌توان مصادیقی از آن نوع برخورد را در جریان اعتراض کارگران هپکو اراک و مالباختگان موسسات مالی یافت اما سخن اصلی اینجاست چه سیاستی منجر به تورم آنچنانی و اعتراضات مردمی در دهه هفتاد شد؟! آیا جز این بود رئیس دولت وقت به طور رسمی اعلام کرد در مسیر توسعه، مردم دهک‌‌های پایین باید زیر چرخ‌های توسعه له شوند و جایگزینی اصطلاح قشر آسیب پذیر به جای مردم مستضعف حاصل ادبیات و گفتمان توسعه لیبرالی آن دوره است و حال بدنه دولتمردان همان دولت تکنوکراتی امروز نیز برسرکارند.

دولتی که امکانات کشور را در دست دارد در برابر مشکلات معیشتی مردم، به جای عمل، شعار می‌‌دهد و گاه سکوت می‌‌کند

در اصل، مشکلات امروز زائیده تفکرات و سیاست‌‌های نوسرمایه‌‌داری(بخوانید نئو لیبرالی) دولتمردان است که علی رغم اینکه امکانات کشور را در اختیار دارند گاه با شعار و گاه با سکوت با مشکلات معیشتی و روزمره مردم مواجه می شوند! چهار سالی را که افکار عمومی فریفته حل مشکلات معیشتی با برجام کذایی بود گذشت و در انتها مردم علی رغم تشدید مشکلات معیشتی می باید شکر دور شدن توّهم سایه جنگ را بجا می آوردند اما حال که دولتمردان دریافتند که نگاه به بیرون مرزها حلّال مشکلات معیشتی مردم نیست بایستی کمر همت بسته و با اتکا به توان داخلی مشکلات را حل کنند، مساله‌‌‌‌‌‌ای که سال‌‌هاست راهکار آن مشخص است اما همواره به صورت شعاری و ویترینی با اقتصاد مقاومتی برخورد شده است!

تبعیض اقتصادی بسیار تلخ تر و در یک کلام برای مردم غیر قابل تحمل است!

در پرده‌‌ای دیگر مبارزه با فساد و نجومی بگیران، در اصل آن نیست که اختلاس کننده و نجومی بگیر دستگیر شود و شاید بعدها پول ملت را بازگرداند، در اصل باید سیستم اداری و اقتصادی آنقدر شفاف و قابل نظارت باشد که نتوان تخلفی در آن انجام داد، در واقع در یک سیستم سالم و شفاف، فرد امکان دزدی ندارد حال مسئولی که در برابر شفافیت می‌‌ایستد و یا تنها شعار شفافیت می‌‌دهد، سیستم رانتی و ویژه خواری را ترجیح می‌‌دهد و او در تمامی اختلاس‌‌ها شریک است! مردم مستضعف در تحمل مشکلات اقتصادی حرفی ندارند اما به شرطی که اگر امروز ملت ایران یک ریال دارد آن یک ریال به عدالت در میان ملت تقسیم شود نه آنکه یکی نان شب نداشته باشد و آن یکی میلیاردی ببلعد و اختلاس کند! تبعیض اقتصادی بسیار تلخ تر و در یک کلام برای مردم غیر قابل تحمل است!

ناکارآمدی دولت‌‌مردان و مجلس‌‌نشینان برای برای ضدانقلاب‌ها خوراک خبری فراهم آورده است

تجربه اکنون اقتصاد ایرانی را شاید کشورهای دیگری در عمق بیشتری درک کرده‌‌‌اند اما با تکیه بر توان مردم، حمایت از تولید ملی در همه زمینه‌‌ها، واردات صحیح و علمی و طراحی سیستم اداری شفاف و غیر رانتی می‌توان از این شرایط عبور کرد و کار مردم را سامان بخشید.  امید این است که دولتمردان با نگاه واقع بینانه مسیر خود را عوض کنند، زیرا این ناکارآمدی و عدم توجه مسئولان اعم از دولتی‌‌ها و مجلس نشینان است که خوراک خبری برای ضدانقلاب فراهم آورده و دشمنان قسم خورده را به توهم رویگردانی مردم از انقلاب امیدوار کرده؛ باید روشنگرانه فریاد زد هر آن‌ مسئولی که نمی‌‌تواند و یا می‌‌تواند و بی‌‌توجه است، در پازل توطئه اقتصادی غرب علیه ملت ایران شریک است، باشد که متنبه شوند!