سرویس شهری تبریز بیدار / در حالی که تبریزی ها شب چله را در دوران کرونایی در کنار هم بودند و بساط شادی و همدلی فراهم بود، خبری به سرعت شبکه های اجتماعی را پر کرد و آن انفجار ساختمان ۵ طبقه در منطقه عباسی تبریز بود و این خبر و خبرهای تکمیلی آن کام مردمان تبریز را در شب یلدای سال ۱۴۰۰ تلخ و تلخ تر کرد.
مرگ ۵ همشهری و مصدومیت ۱۵ تن خسارت انسانی بود که این حادثه به بار آورد.
از نکات مهمی که در ساعات پس از حادثه رخ نمود مساله طولانی شدن آوار برداری بود که گفته می شود به دلیل نبود وسیله مناسب برای آوار برداری در این شرایط حادثه، عملیات آوار برداری طولانی شده و حال این سوال افکار عمومی را درگیر کرده است که خرابی یک ساختمان زمانی که اینگونه مساله ساز می شود، چگونه کلانشهر تبریز می تواند در برابر زلزله های احتمالی و درگیری کل شهر با مساله آوار و آوار برداری روبرو شود تا تلفات انسانی کمتر و کمتر باشد؟!
حاشیه نشینی تبریز و ساخت و سازهای غیر اصولی و غیرمجاز همیشه کابوسی است که افکار عمومی را در خیال زلزله هم مشوش می کند، انفجار این ساختمان در بافتی از شهر اتفاق افتاده که ساخت و ساز غیراصولی بیشتر به چشم می خورد و به نوعی حالت حاشیه نشینی نیز دارد و این یعنی حادثه ای به مانند زلزله می تواند خسارتی جبران ناپذیر برای تبریز و مردمانش بخصوص در بخش های حاشیه نشین شهر به بار بیاورد.
در دوره های مختلف مدیریت استانی و مدیریت شهری مساله رفع حاشیه نشینی مطرح شده است اما بافت حاشیه نشین تبریز بیشتر از گفتار درمانی به عملگرایی نیاز دارد، بودجه های شهری و استانی هیچوقت کفاف رفع حاشیه نشینی فعلی تبریز را نخواهد داد و باید عزم ملی و حمایت دولتی در کنار جذب سرمایه گذاران این عرصه را فعال کنند.
در کنار مساله رفع حاشیه نشینی و ساخت و ساز غیرمجاز باید تدابیر کوتاه مدت جهت تامین ماشین آلات و مسیرگشایی های امدادی صورت پذیرد تا خسارت حوادث احتمالی به حداقل میل کند، نمی توان ادعای کلانشهری داشت اما در مقایسه با دیگر کلانشهر های کشور امکانات امدادی مناسبی نداشت.
انتهای پیام/
