سرویس فرهنگی تبریزبیدار/ تبریز، میدان منظریه، بطرف آبادانی مسکن، پناهگاهی است برای کودکانی که دست تقدیر آنها را به اینجا کشانده است. اینجا بهشت است، اما زمینش تشنه محبت زمینیهاست، شیرخوارگاه نور احسان را میگویم، وقتی به آنجا پا گذاشتم، نگاه کودکان نگذاشت که قراری برایم بماند.
برای کسانی که آنجا را ندیدهاند و فقط نامی از آن شنیدهاند شاید نام بردن از آن با احساس دلسوزی برای کودکان مظلومی باشد والدین آنها را در کوی و برزنی رها کردهاند اما اینجا برخلاف تصورات، همه چیز برای نگهداری و تربیت بچهها مهیاست.
اعضای تحریریه تبریزبیدار با هماهنگی قبلی در تدارک برگزاری جشن تولد برای مرداد ماهی های شیرخوارگاه است؛ آراز، امیرحسن و امیرحسین ۳ کودکی هستند که جشن تولد آنها بهانه ای شده تا کنار این فرشتگان زمینی، کمی در عرش الهی سیر و سلوک کنیم.
وارد محوطه که میشوی کودکانی را میبینی که با دیدنت بالا و پایین می پرند و برای مدتی هم که شده تو را از تمام تعلقات دنیوی و پریشانیهای زندگی دور میکنند.
از مربیان بخش اجازه میخواهی کودکان را بغل کنی، اولی را که بغل میکنی بقیه تو را با حالتی خاص نگاه میکنند که باید مرا هم بغل کنی. چارهای جز این نداری.
وقت دیر است. حاج آقا درمبار مدیر شیرخوارگاه، تبریزبیداری ها را برای جشن تولد که قبلا مقدمات آن تدارک دیده شده، فرامیخوانند.
صندلیها منظم چیده شده و کیک و کادوها آماده است. چند تن از خبرنگاران تبریزبیدار به نمایندگی از این رسانه در مهمانی فرشتگان کوچک حضور دارند که هرکدام به نوبه خود وسیلهای از مایحتاج این جشن را فراهم کردهاند.
خوشحالی از سر و روی بچه ها میبارد و احساسات خود را با قهقههایشان نشان میدادند. اینجا همه برای خوشحالی کودکان معصوم آغوش میگشایند؛ دور از استرس های خبر و مطالبه گری و بی مهری دیدن از این مسئول و آن مدیر!
الهه مهدوی دبیر تحریریه تبریزبیدار پیرامون این جشن تولد کوچک اما پرمهر می گوید: وصف حال ما قابل گفتن نیست؛ حضور در اینجا توفیق است، تلنگری است به خودمان که بدانیم نیازهای دیگری هم هست.
او می افزاید: حضور در این مکان حال ما را خوب میکند و خدا را میشود احساس کرد. این مراسم در راستای وظایف اجتماعی تحریریه تبریزبیدار است تا در فرهنگ سازی تقسیم شادی با این کودکان گامی برداریم.
خبرنگاران تبریزبیدار بدور از استرسهای خبری، با کودکان بازی کردند، عکس گرفتند و کودکان هم پا به پایشان آمدند و احساس غریبی نکردند.
از سوی اصحاب رسانه استان به صورت متفرقه کمکهای زیادی به شیرخوارگاه احسان صورت میگیرد اما این حرکت دسته جمعیِ کم سابقه و دور از هیاهو و دغدغههای زندگی نشان داد همه به دنبال معنویت بودند و به دنبال بهانهای برای آرامش.
گزارش از صابر عیسی پور
انتهای پیام/
