الگوی زینب(س) در زنان نبرد ۱۲ روزه زنده است. آنان نشان دادند، زن مسلمان می‌تواند هم شاهد باشد و هم راوی؛ هم حافظ حقیقت و هم سازنده‌ی آن.

به نظر می‌آید رویکرد «ارتباط گیری گزینشی» جایگزین تعامل فراگیر با همه رسانه‌ها، صرف نظر از خط مشی سیاسی‌شان، شده است. این نگرانی وجود دارد که رسانه‌هایی که نقدهای سازنده یا پرسش‌های جدی را پیگیری می‌کنند، به تدریج از چرخه اطلاع‌رسانی رسمی حذف یا به حاشیه رانده شوند.

برای تبدیل تبریز به شهری بین المللی چانه زنی و رایزنی مدیران استانی از دولت را می طلبد تا این شهر به عنوان شهری با قابلیت های فراوان سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، گردشگری و درمانی در منطقه قفقاز و غرب آسیا مطرح شود.

اما بعد از بیش از یک سال، پرسش ساده‌ای در میان مردم تکرار می‌شود: واقعاً چه فرقی کرد؟ آیا اگر فردی غیر از پزشکیان رئیس‌جمهور می‌شد، وضعیت امروز آذربایجان فرق می‌کرد؟

برخلاف مسئله حاشیه نشینی که مردم درگیر بوده و هستند، در مسئله ساخت و ساز غیر مجاز عده ای بساز بفروش با گردن کلفتی ساختار عمرانی و اجتماعی شهر را به هم ریخته اند.

به نظر می‌رسد برخی جریان‌ها عامدانه در پی القای تقابل میان دو ملت ایران و عراق‌اند؛ ملت‌هایی که در طول تاریخ، پیوندهای عمیق مذهبی، فرهنگی و انسانی با یکدیگر داشته‌اند. تبدیل یک موضوع ساده آموزشی به بحرانی اجتماعی، بدون تردید نمی‌تواند اتفاقی خودجوش باشد.

اگر سال گذشته میانگین هزینه خرید نوشت افزار در مقطع ابتدایی برای هر دانش آموز حدود ۵/۲ میلیون تومان بود امسال این رقم ۵/۳ تا ۴ میلیون تومان برآورد می شود که تامین این اقلام تحصیلی برای خانواده های ایرانی دشوار است و بار مالی آن بر دوش سرپرست خانوار سنگینی می کند.

دکتری که در ازای درمان و عمل جراحی بیمار پول کلان زیرمیزی می گیرد بی شک نمره مردودی در اخلاق پزشکی کسب کرده و وجدانش را خفته نگه می دارد تا به خیال خود از مسیر غیرقانونی شغل خود به نان و نوایی برسد.

هر کسب و کاری بدون داشتن مدیریت، حاصلی نداشته و بیشتر شبیه به کشتی بدون ناخدا است و محکوم به شکست است.

این جمله، فرازی از وصیت نامه جوانی بنام صمد امام پناه از تبریز میباشد، که وصیت خود را اینچنین جامه عمل پوشانده است.