مادری که 6 سال در حسرت دیدن دخترش است

مادری که شش سال در حسرت دیدن دخترش است، از مسئولان برنامه ماه عسل خواست تصویر دختر گمشده‌اش را در این برنامه پخش کنند.

زهره هنگام گم شدن ۹ سال و نیمش بود، شش سال از آن ماجرا می‌گذرد، اما از یافتنش ناامید نشده و به امید بازگشتش شب را به روز و روز را به شب می‌رسانم.

به گزارش تبریز بیدار به نقل از فارس، مادر زهره جنیدی دختری که ۱۱ مرداد ماه سال ۸۸ در جاده چالوس مفقود شده، صبح امروز با مراجعه به دفتر خبرگزاری فارس از مسئولان برنامه ماه عسل خواست (خواهش کرد) در آستانه ماه مبارک رمضان تصویر دختر گمشده‌اش را در این برنامه پخش کنند.

خانم جنیدی گفت: مرداد ماه سال ۸۸ بود که برای سفری چند روزه راهی شمال شدیم، سه راهی دیزین برای صرف ناهار و کمی استراحت توقف کردیم، هنگامی که مشغول گرم کردن غذا بودم متوجه شدم زهره نیست و از آن روز تا کنون شش سال می‌گذرد و همچنان در جستجوی دختر عزیزتر از جانم آواره هر شهر و دیاری شده‌ام.

وی ادامه داد: زهره هنگام گم شدن ۹ سال و نیمش بود، شش سال از آن ماجرا می‌گذرد، اما از یافتنش ناامید نشده و به امید بازگشتش شب را به روز و روز را به شب می‌رسانم.

این مادر چشم انتظار افزود: ماه مبارک رمضان سال گذشته، زمانی که دیدیم در برنامه ماه عسل مادری بعد از چند سال فرزندش را پیدا کرده، بلافاصله با شبکه خبر تماس گرفتم از مسئولان شبکه خبر خواستم عکس دخترم را در این برنامه پخش کنند، تا اگر کسی نشانه‌ای از جگر گوشه‌ام دارد، تصویر او را ببیند، مجوز‌های لازم را هم از آقای ضرغامی رئیس وقت صدا و سیما گرفتم، اما همکاری لازم در این زمینه صورت نگرفت که باز هم عاجزانه از این عزیزان می‌خواهم برای پایان دادن به انتظاری شش ساله و رساندن دختری به آغوش مادر عکس دخترم را در این برنامه پخش کنند.

خانم جنیدی از پیدا شدن ماشین گمشده‌شان بعد از گذشت ۱۰ سال خبر داد و اظهار داشت: در سال ۸۲ پیکان سفید رنگ ما به سرقت رفته بود، در سال ۸۲ در شهر کرمان پیدا شده و به دلیل مشخص نبودن مالک تا اردیبهشت ماه امسال در یکی از پارکینگ‌های شهر کرمان سالم و دست نخورده مانده بود، تا اینکه به مزایده گذاشته می‌شود و از طریق پلیس آگاهی تماس گرفتند و ما را در جریان گذاشتند و اردیبهشت ماه امسال بعد از گذشت ۱۰ سال ماشینمان را سالم و حتی بدون اینکه پلاستیک‌های صندلی‌ها پاره شده باشد، پیدا کردیم، این نشانه‌ای از خدا بود که امیدمان را برای پیدا کردن زهره از دست ندهیم.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *