به گزارش تبریز بیدار، رهبر معظم انقلاب چندسالی است که تاکید ویژه ای در بحث افطاری ساده دارند و بارها در تمجید از این سنت حسنه، مردم را به این امر مبارک دعوت کرده اند. در این خصوص گفت وگویی داشتیم با دکتر جوادی فام عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز و از ضرورت ها و علل این امر از وی جویا شدیم.
جوادی فام در خصوص علل طرح بحث افطاری ساده از جانب رهبری گفت: مفاهیمی که حضرت آقا بیان میکنند خارج از مفاهیم و مقولات دینی نیستند. فرهنگ اقتصاد مقاومتی و سنت افطاریهای ساده ناظر به چارچوب قرآنی « یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» (سورۀ اعراف-آیۀ ۳۱) است. احادیث فراوانی در این زمینه و مسئولیت سیر کردن شکم گرسنگان بر عهدۀ مومنین را داریم؛ دین مبین اسلام در این ساحات حساسیت ویژهای دارد.
جوادی فام افزود: یکی از فلسفههای ماه مبارک رمضان این است که ما شرایط گرسنگان عالم را درک کنیم؛ متأسفانه در زمانۀ حاضر در ماه مبارک رمضان ما بیشتر چاق میشویم به جای آنکه تهذیب نفس کنیم. اصل در دین بر اسراف نکردن است. خاطرم هست که شهید مدنی(ره) را جهت افطار به مجلسی دعوت کرده بودند و ایشان با دیدن سرو دو نوع خورشت در سفرۀ افطاری، مجلس را ترک کرد. بنابراین ریشۀ پیام رهبری در دین است.
جوادی فام در ادامه گفت: از جنبۀ دیگر وقتی اسراف کنیم وابستگی به خارج افزایش پیدا میکند. اسراف وابستگی میآورد. در این قضیۀ با توجه به اصل دینی «الناس علی دین ملوکهم» ساده زیستی مسئولین به جهت فرهنگساز بودن رفتارشان درجۀ بیشتری از اهمیت قرار دارد؛ جناب حافظ فرمود: «واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند – چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند».
سیرۀ ساده زیستی امام و رهبری به عنوان الگویی برای مسئولین به شمار میرود. هنگامی که مسئولین کشورهای خارجی به خانۀ رهبر ما مشرف میشوند از ساده زیستی ایشان تعجب میکنند. در زمان امام هم اینطور بود. بسیاری از مسئولین خارجی وقتی با خانه ساده امام مواجه می شوند از سبک زندگی امام حیرت زده می شوند. امام و رهبری از خود شروع کردند و این الگویی است برای همه ما.
این استاد دانشگاه خطاب به خانواده های ایرانی نیز گفت: توصیه ما به خانواده ها این است هنگامیکه با عقل خود می فهمیمکاری اشتباه است نباید به آن امر، عمل کنیم. آیا باید همه چیز را دیگران آغاز کنند؟ خودمان شروع کنیم تا آن مسئله هم کم کم جا بیافتد. حضرت امام سخن زیبایی دارند: «عالم محضر خداست»؛ محضر بودن عالم را برای خدا، حفظ کنیم. چگونه میشود که از خدا خجالت نمیکشیم ولی
در چشم و هم چشمی از دیگران خجالت میکشیم و یا میخواهیم داراییمان را به رخ دیگران بکشیم.
وی افزود: به مجرد اینکه مفهوم و سنتی نیکو به عقلمان رسید نباید منتظر دیگران بمانیم و خومان آغاز گر و عامل اول باشیم. ما با خداوند عهد بستهایم که مالک جسم و جانمان نیستیم البته نه به این معنا که اهل ریاضت کشیدن باشیم بلکه زندگی باید برای خدا باشد. حضرت امام و ائمه اطهار علیهمالسلام را الگوی خویش قرار دهیم و در ماه مبارک رمضان به خدا نزدیک شویم. با لگد مال کردن ارزشهای دینی این نزدیک شدن به خدا اتفاق نمی افتد. آیا ما باید خدای مخلوق ذهنمان را عبادت بکنیم یا خدای خالق خویش را؟ متأسفانه گزارۀ اول را برگزیدهایم. بعضاً در کلاسهای بنده میگویند: استاد «دل باید صاف و ساده باشد» بقیۀ امور اهمیتی ندارند؛ در جوابشان میگویم: دلی که صاف و ساده است حرف خدا را زمین نمیاندازد.
جوادی فام در خاتمه گفت: ما اگر در این ماه رمضان که ماه مهمانی خداست به جای آنکه به دستورات خدا عمل کنیم دچار چشم و هم چشمی شویم و خدایی نکرده مبتلا به اسراف شویم و پسند خودمان را به پسند خدایمان ترجیح دهیم وارد مهمانی خدا نشده ایم بلکه در مهمانی شیطان قرار گرفته ایم. این ماه خدا و ماه مهمانی خدا را با اسراف به ماه مهمانی شیطان تبدیل نکنیم.