سرویس اجتماعی تبریز بیدار؛
شفافیت مالی از جمله موضوعات محوری در مقبولیت اجتماعی هر نهادی محسوب می شود. نگاهی گذرا به سرنوشت بسیاری از سیاسیون و مسئولان انسان را متوجه این امر می کند که کم نبودند صاحب منصبانی که به دلیل عدم شفافیت مالی در دوره مسئولیتشان به مهره سوخته بدل گشتند و بعدها اثری از آنها در صحنه اجتماعی کشور مشاهده نشد.
شفافیت مالی شورای شهر به عنوان یک پارلمان محلی و اعضای شورا به عنوان نماینده های مردم در حوزه مسائل شهری قطعا از جمله مسائلی است که باید بدان توجه ویژه داشت تا انتظارات عمومی در این حوزه برآورده شود. اگر واقع بین باشیم دید عمومی به این نهاد و علی الخصوص مجموعه شهرداری در حوزه مسائل مالی بسیار تیره و تار است و مردم تصور مناسبی از پشت پرده مالی این مجموعه ها ندارند.
یکی از عمده ترین دلایل این تصور عمومی نسبت به شهرداری، ذی حساب بودن شهردار در مجموعه تحت مدیریتش است. اگر بدون تکلف سخن بگوییم شهرداری ها خود درآمدزایی می کنند و خودشان هزینه. با این سبک مدیریتی عملا تنها ناظر مستمر بر عملکرد مالی شهردار و شهرداری، اعضای شورای شهر هستند که عملا این نظارت نیز به دلایلی که در ادامه می آید به صورت جدی اتفاق نمی افتد.
طبق قانون، متولی انتخاب شهردار، اعضای شورای شهر هستند و طبیعی است اعضای شورا جهت اثبات عملکرد مناسب خود باید بتوانند شهردار منتخب را پاک دست و توانمند نشان دهند. همیشه باید توجه داشت که عملکرد ضعیف شهردار بخشی از سابقه اعضای شورا نیز محسوب می شود و قطعا شورای شهر و شهردار منتخب شورا حمایت از یکدیگر را در مسائل اساسی در پیش میگیرند. این سنتی است که در تمامی شهرها و شهرداری ها وجود دارد و بدان سیاق عمل می شود.
ذی حساب بودن شهردار، نظارت ضعیف و بعضا مسامحه کارانه اعضای شورای شهر، در کنار درآمدهای کلان شهرداری ها سبب ایجاد ظرفیتی بی نظیر در شکل گیری فساد مالی در این مجموعه میگردد.
بی تردید نظارت عمومی قوی ترین و موثرترین نظارت ها محسوب می شود و می تواند تاثیر چشم گیری در جلوگیری از ایجاد فساد داشته باشد. رسانه ها به عنوان چشمان تیزبین مردم همواره تلاش کرده اند تا این نقش نظارتی (عمومی) را ایفا کنند و با شفاف سازی امورمالی نهادهای اجرایی از شکل گیری باندهای فساد جلوگیری کنند.
در روزهای گذشته تبریز بیدار طبق رسالتی که در این زمینه برای خود قائل بود در گفت و گو با برخی اعضای شورای شهر، میزان دریافتی آنها را جویا شد. تعدادی از نماینده های شورای شهر با اکراه به این سوال ما پاسخ دادند و چند نفری هم بصورت مبهم اعلام کردند که فقط حق الجلسه ای معادل با یک شصتم حقوق شهردار تبریز را دریافت می کنند اما بسیاری دیگر و شاید اکثریت نماینده ها از پاسخ به این سوال امتناع کرده و ابراز داشتند که این مسئله از وظایف و اختیارات رئیس شورا است و ارائه این آمار توسط اعضای شورا سبب دخالت در وظایف رئیس شورا محسوب می گردد.
تبریز بیدار در روزهای آتی نیز تلاش خود را در جهت روشنگری در این باب، ادامه خواهد داد اما این انتظار از اعضای شورا میرفت که بدون محافظه کاری و جهت تنویر افکار عمومی صادقانه حقوق دریافتی خود را به مردم تبریز اعلام می کردند تا مردم به عنوان ولی نعمتان و صاحبان اصلی کشور از دریافتی نماینده هایشان در شورا مطلع می گشتند.
در شرایط کنونی که برخی اعضا توپ را به زمین رئیس شورا انداخته اند، باید منتظر بود و دید که آیا رئیس شورای شهر تبریز اعتنایی به خواست عمومی مردم جهت شفاف سازی امور مالی و بیان کردن دریافتی اعضای شورای شهر و حقوق ماهیانه شهردار خواهند داشت و یا اینکه طبق روال سابق این مسائل جزو خطوط قرمز ایشان محسوب می شود.
