سخنرانی حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد میرزامحمدی و مناجات مداح معظم حاج مهدی خادم آذریان؛ هیئت انصار الحسین تبریز
مکتب نورانی اسلام با رسالت پیامبر اکرم(ص) در طی ۲۳ سال شکل گرفت و بر اساس این مکتب، پیغمبر(ص) آنچه در قالب نیازهای دینی، معرفتی، اخلاقی و اجتماعی مسلمین بود در طی این ۲۳ سال بیان نمودند. پیامبر(ص) یک منشوری را برای هدایت بشریت طرح ریزی کردند که جامعۀانسانی تا قیامت نیاز به دین دیگری نداشته باشند. پروردگار عالم می‌فرماید: «إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَمَن یَکْفُرْ بِآیَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِیعُ الْحِسَابِ» (در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است و کسانى که کتاب [آسمانى] به آنان داده شده با یکدیگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنکه علم براى آنان [حاصل] آمد آن هم به سابقه حسدى که میان آنان وجود داشت و هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس [بداند] که خدا زودشمار است) و نیز در آیۀ ۸۵ سورۀ آل عمران می‌فرماید: «وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الآخِرَهِ مِنَ الْخَاسِرِینَ» (و هر که جز اسلام دینى [دیگر] جوید هرگز از وى پذیرفته نشود و وى در آخرت از زیانکاران است).
خداوند با نفی پلورالیزم دینی و نادرست دانستن مفهوم «صراط‌های مستقیم» در سورۀ مبارکۀ انعام آیۀ۱۵۳ می‌فرماید: «وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَلِکُمْ وَصَّاکُم بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» (و [بدانید] این است راه راست من پس از آن پیروى کنید و از راهها[ى دیگر] که شما را از راه وى پراکنده مى سازد پیروى مکنید اینهاست که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است، باشد که به تقوا گرایید). صراط در لغت عربی جمع ندارد و این نشان از حصر در یک راه هدایت دارد.
اگر به کسی مال دادند، ریاست دادند، جایگاه دادند، اینها اسباب امتحان الهی است؛ افرادی که ارباب رجوعی را شش ماه معطل یک امضا می‌کنند، امام موسی بن جعفر(ع) فرمود: بیچاره! خداوندآنقدر تو را در آتش جهنم نگه می‌دارد؛ هر کسی شفاعتت کند، خدا قبول نمی‌کند آن شفاعت را. چرا که تو بندگان خدا را در دنیا معطل کردی در حالیکه کسی هم نبودی برای خودت؛ تو نوکر مردم بودی؛ قیامت نشانت می‌دهند ارباب کیست.
پیامبر(ص) فرمودند خداوند به واسطۀ فرزندم حسن به بندگانش احسان می‌کند. بیهوده نیست که نام مبارک ایشان حسن(ع) است. سفرۀ احسان امام مجتبی(ع) تا قیامت پهن است. پیامبر(ص) فرمودند به واسطۀ برادر کوچکتر حسنم، فرزندم حسین، همگی شما عاقبت به خیر خواهید گشت.
احکام ماه مبارک رمضان مطابق فتوای رهبر معظم انقلاب ؛ روز چهاردهم:
احکام روزه‌ی قضای پدر و مادر
۱. اگر پدر و نیز بنا به احتیاط واجب، مادر روزه‌های خود را به خاطر عذری غیر از سفر به جا نیاورده و با این که می‌توانسته آن را قضا کند، قضا نیز نکرده است بر پسر بزرگتر آنان واجب است که پس از مرگ آنان، خودش یا به وسیله‌ی اجیر قضای آن روزه را به‌جا بیاورد، و اما آنچه به خاطر سفر به‌جا نیاورده‌اند واجب است حتی در صورتی که فرصت و امکان قضا را هم نیافته‌اند، آن را قضا کند.
۲. روزه‌هایی را که پدر یا مادر عمداً به جا نیاورده‌اند بنا بر احتیاط (واجب) باید به وسیله‌ی پسر بزرگتر – شخصاً یا با گرفتن اجیر – قضا شود.
۳. در نماز و روزه قضای پدر و مادر، ترجیحی بین نماز و روزه نیست و هر یک را می‌توان بر دیگری مقدم داشت.
شرح دعای ابوحمزه ثمالی توسط آیه الله جوادی آملی (۱۴)
یکی از آداب و سنن دعا، پرهیز از «استکبار» است و استکبار اختصاص ندارد به این که کسی کافرانه زندگی کند یا عاصیانه به سر ببرد؛ اگر کسی مطیع بود، واجب‌ها را انجام داد و محرّمات را ترک کرد، لکن این توفیقات را از خود دانست، یک نحوه استکبار است. کسی عالم شد و عمل کرد، توفیق تحصیل علم و امتثال دستورات الهی را از خود دانست، این هم یک نحوه استکبار است. بهترین راه برای نجات از استکبار آن است که انسان اسمای حُسنای الهی را رقم بزند و با بیان و بنان بازگو کند و همه کمالات را به خدا اِسناد دهد و همه نقص‌ها را به خود.
در دعای نورانی عرفه سیّدالشهداء سلام الله علیه این است؛ یک فرازهای فراوانی دارد که أنْتَ الَّذِی اَحسَنْ، أنْتَ الَّذی کَذا و کَذا و کَذا و کَذا، اسمای حُسنای إله را می‌شمارد. بعد نقصان‌ها و قصور و خطیئات و سیّئات خود را یادآور می‌شود. أنَا الّذِی کَذا، أنَا الَّذِی عَصَیْتُ، أنَا الَّذِی اَسَأتُ و مانند آن. مشابه آن در دعای عرفه امام سجاد سلام الله علیه است و در دعای سحر ابوحمزه ثمالی هم هست.
