سرویس اجتماعی تبریزبیدار؛ اصغر رئوفی/
بدون شک کوچکی جثه، قابلیت رام شدن و بهره دهی زیاد از نقطه نظر تولید گوشت، شیر و پشم وسایر فرآورده های آن باعث شده است که نظر انسان به این حیوان جلب گردد. گوشت گوسفند در ایران بخاطر مسایل مذهبی و اهمیت قربانی کردن، در درجه اول و دیگر فرآورده های آن در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
برهمین اساس از دیرباز در تمام نقاط شهری و گاها در روستاها مکانی را برای خرید و فروش دام در نظر می گیرند تا مردم بتوانند گوسفند مورد نیاز خود را بدون واسطه خریداری بکنند.
شهر تبریز نیز از این قاعده مستثنی نبوده است و سابقا شهرداری مکانی را حوالی میدان آذربایجان برای خرید و فروش دام دایر کرده بود ولی این میدان پس از بارش شدید باران در ماه های نخست پاییز سال پیش به شدت آسیب دید و بسیاری از صاحبان احشام با تلف شدن دام‌های خود در اثر این بارش دچار خسارت مادی شدند.
پس از اتمام بارش ها شهرداری تبریز بدون آن که مکانی را برای خرید و فروش دام در حوالی شهر تبریز در نظر بگیرد دام فروشان را به حال خود رها کرده و این کلانشهر به عنوان شهر اولین ها، اولین کلانشهری شد که از نعمت میدانی برای خرید مستقیم دام محروم شد.
بنا به اخبار رسیده به تبریز بیدار، پس از بی مهری شهرداری، دام فروشان متضرر برای ادامه کسب و کارش و تامین حداقل زندگی شان به کوه ها و کاروانسراهای اطراف جاده آناخاتون پناه برده اند که این امر باعث بروز مشکلات عدیده ای برای این قشر از زحمتکش از همشری هایمان گشته است.
برای آگاهی از وضع دام فروشان و تهیه گزارش به میدان آذربایجان و جاده آناخاتون رفتیم، در ابتدای ورودمان به پل آذربایجان مشاهده جوانانی که در گرمای سوزان با در دست داشتن تابلوی دام زنده به فروش می رسد توجه ما را به خود جلب کرد، نزدیک تر رفتیم و توانستیم باب صحبت را با آن ها باز کنیم و پس از آن که دانستند برای تهیه گزارش پیششان آمدیم به امید آن که صدایشان توسط کسی شنیده شود دورمان حلقه زدند و هرکدامشان از دردی که در این مدت می کشند سخن گفتند.
جوانی می گفت من باید الان درس بخوانم ولی پس از این که پدرم را از میدان قبلی بیرون انداختند مجبورم به پدرم کمک کنم، من از صبح زود به پل می آیم و اگر توانستم خریداری را بیابم او را پیش پدرم که دام را در کوه نگه می دارد می برم.
فرد دیگری نیز می گوید قبل از اینکه آواره شویم از شورا افرادی مراجعه می کردند و می گفتند اگر مکان خود را تخلیه کنید میدان دام مجهز تری را برای شما دایر می کنیم حال کجا هستند؟ چرا فقط پشت دوربین به ما وعده می دهند، آخر کجای دنیا دیدید قبل از احداث مکان جدید دام فروشان را به حال خود رها کنند در دور افتاده ترین شهرها نیز مکانی را برای خرید دام در نظر می گیرند.
پیرمرد مسنی نیز که آثار آفتاب سوختگی در پوستش کاملا هویدا بود از مرگ جوانان در روی پل به ما می گوید. می گوید که جوانان برای این که بتوانند به پدران خود که کاملا دست تنها شده اند کمک کنند مجبورند از صبح به این مکان که خودروها با سرعت عبور می کنند بیایند و در این مدت دو سه نفر در اثر تصادف با خودروهای عبوری جان خود را از دست داده اند. حال چه کسی پاسخگوی خون این افراد است؟
پس از شنیدن سخنان این افراد به محل نگهداری دام ها رفتیم عده ای دام خود را در کاروانسراهایی که اصلا از لحاظ بهداشتی مناسب نیستند نگهداری می کنند عده ای دیگر نیز که توان پرداخت کرایه کاروانسراها را نداشتند اندک دام خود که تنها محل کسب درآمد خود بود را به کوه های اطراف برده اند.
به عنوان خریدار وارد یکی از کاروانسراها شدیم، گذر آب کثیف فاضلاب از وسط کاروانسرا و آشغال هایی که در گوشه ای به حال خود رها شده بودند، محیط بسیار زشت و مستعد برای انواع بیماری های انسانی و دامی را پدید آورده بود و در این میان اولین نکته ای که به ذهن هر انسانی می رسد آن است که شهرداری با دست آویز کردن به این بهانه که خرید و فروش دام در محدوده شهر باعث انتشار آلودگی می شود دام فروشان را از میدان آذربایجان آواره کرد ولی الان چرا سکوت کرده است؟
در انتهای گزارشمان با پیرمرد دام فروشی به گفتگو نشستیم وی می گفت: از وقتی بیرونمان کردند درآمد دیگری نداریم، ما که زمین رایگان نمی خواهیم، شهرداری می تواند با احداث میدانی از ما اجاره دریافت کند، چرا باید در پیری محتاج صاحب کاروانسراها بشویم که مکانی را به قیمت گزاف به ما اجاره دهند؟ آیا از هزینه های میلیاردی شهرداری و شورا نمی توانند زمینی برای ما دست و پا کنند؟
