به گزارش تبریز بیدار به نقل از فارس، چهارمین جشنواره نمایش خیابانی و فضای باز «تبریزیم» به عنوان برنامهای جریانساز در دورههای متمادی برگزاری توانسته موجبات مشارکت و همراهی هنرمندان همچنین افزایش حساسیت مردم را فراهم کرده و به گسترش فضای آموزشی در حوزه شهروندی در شهر یاری رساند.
برگزاری این جشنواره در محل پارک مسافر تبریز بهانهای بود برای گفتوگو با شهروندان هنردوست و مسافران تابستانی تبریز که با وجود گرمای هوا و ویژگیهای اجرای نمایش در فضای باز، تماشای نمایشهای اجرا شده در چهارمین جشنواره نمایش خیابانی و فضای باز “تبریزیم” را به دیگر برنامههای تفریحی تابستانی ترجیح دادند.
***
جمع چند پسر جوان با کولهپشتیهای رنگارنگ در گوشه پارک مسافر، آنقدر مشخص است که با توجه به نوع افتتاحیه جشنواره، بعید نیست کسی فکر کند این جوانان هم بخشی از برنامههای “تبریزیم” هستند، اما این مسافران گیلانی مهمانان تابستانی شهر تبریز و از علاقمندان هنر نمایش هستند.
ایلیا، یکی از حاضران این جمع هنردوست، دانشجوی رشته گرافیک و علاقمند به گشت و گذار در شهرهای ایران است؛ اکنون در نخستین سفرش به تبریز به شکلی اتفاقی از برگزاری جشنواره نمایش خیابانی “تبریزیم” مطلع شده و به همراه دوستانش برای تماشای این رخداد فرهنگی به پارک مسافر آمده است.
وی میگوید: ایده برگزاری جشنوارهای نمایشی در فضاهای عمومی بسیار عالی است چون بیشتر مردم به دلایل مختلف در نمایشها و خانههای تئاتر حضور نمییابند.
به گفته ایلیا، مردم فعالیتهای هنری را دوست دارند و بسیار معمول است که وقتی کسی در پارک یا فضاهای عمومی به هنرنمایی میپردازد، دورش پر از بیننده شود.
این جوان گیلانی برگزاری چنین جشنوارهای به شکل بومی را نقطه قوت آن میداند و در عین حال خاطرنشان میکند:با توجه به برگزاری جشنواره در فصل تابستان و حضور مسافران تابستانی همچنین حضور گروههای مختلف کشوری و بینالمللی، اجرای نمایشها به زبان فارسی میتواند به افزایش بینندگان آن یاری رساند.
وی میافزاید: من و دوستانم بسیار علاقمند بودیم معنای نمایشهای اجرا شده را بدانیم که البته با کمک یکی از شهروندان تبریزی که متوجه علاقمندی ما شد، تا حدودی توانستیم از مفهوم جملات بیان شده مطلع شویم.
این جوان گیلانی و دوستانش با تمجید از مهماننوازی مردم تبریز، ابراز امیدواری کردند سفیران خوبی برای معرفی شهر تبریز به عنوان شهری پاکیزه، با مردمی مهربان باشند.
در گوشهای دیگر از پارک خانواده رحمانی، مهمانان جنوبی شهر تبریز در حال تماشای نمایش مجسمه «کاسه حیات» هستند. فرم خاص بازیگران این نمایش همچنین امکان عکس گرفتن با این مجسمههای طلایی گیتار به دست، موجب شده تا تمام افراد این خانواده بوشهری با هنرمندان شهرمان عکس یادگاری در حاشیه نمایش آنها ثبت کنند.
مادر این خانواده میگوید: از چند شب قبل در شهر اقامت داشتیم تا اینکه دیدیم مسئولان در حال نصب تابلو، سکو و ورودیهایی در پارک مسافر برای جشنواره نمایش هستند و مشتاق شدیم تا این فعالیت هنری در شهر تبریز را هم ببینیم.
حدیث رحمانی، دختر نوجوان این خانواده با اشاره به گریم خاص بازیگران تئاتر مجسمه، نخستین تجربه برخوردش با این نوع نمایش را بسیار جالب دانست و گفت: دقایق زیادی منتظر ایستاده بودم و این بازیگران را نگاه میکردم و میخواستم ببینم با این گریم خاص چه حرفهایی میخواهند بزنند اما در نهایت متوجه شدم آنها قرار نیست حرفی بزنند و تمام حرفهایشان را با همین حرکات و شکل ویژه نشان میدهند.
به گفته وی، حضور هنرمندان در محلهای عمومی اتفاق خوبی است زیرا موجب شده افرادی مانند خانواده آنها هم در این برنامه شرکت داشته باشند و با نوعی متفاوت از نمایش آشنا شوند.
گوشهای از پارک، نمایشی دیگر در حال اجراست. فریبا و همسرش رضا به جمع بینندگان نمایش پیوستهاند.
این زوج جوان از تئاتریهای حرفهای تبریز هستند و به گفته فریبا تقریباً هیچ نمایشی در شهر را از دست نمیدهند.
این دانشآموخته ادبیات انگلیسی، نمایش خیابانی را شکل ساده شده زندگی روزمره معرفی میکند و میگوید: سادگی و بیآلایشی نمایش خیابانی را دوست دارم.
رضا، کارمند یک شرکت خصوصی است و به خاطر همسرش در برنامههای هنری و به خصوص نمایش حاضر میشود.
وی با اشاره به اینکه فضای رسمی نمایش یعنی در سالن و با نورپردازی، موسیقی و گریم مشخص را بیشتر میپسندد.
در خصوص نمایش خیابانی میگوید: همسرم اطلاعات خوبی در این زمینه دارد و من را مشتاق کرد تا در این جشنواره شرکت کنیم،حالا میبینم نمایش خیابانی با طرز فکر من از این نوع نمایش تفاوت داشت البته هنوز هم نمایش صحنهای را بیشتر دوست دارم.
وی علت این امر را ناآشنایی با فرهنگ نمایش خیابانی عنوان میکند و میافزاید: من هنوز نمیدانم نمایش خیابانی دنبال چه موضوعی است؛ اتفاقی که با استمرار برگزاری جشنوارههای مکرر در این رابطه و البته با حضور گروههای نمایشی در سطح شهر و اجرای نمایش در پارکها و بوستانها میتواند نهادینه شود.
دو برادر جوان تبریزی، امین و سامان بعد از ظهر گرم تابستانی خود را به حضور در پارک مسافر و دیدن نمایشهای چهارمین جشنواره نمایش خیابانی و فضای باز تبریزیم اختصاص دادهاند.
آنها ضمن تمجید از نفس برگزاری جشنواره، موضوعات انتخاب شده برای نمایشها را نپسندیدهاند.
امین در این رابطه میگوید: من و برادرم به شکل جدی این برنامهها را دنبال نمیکنیم اما اگر فرصتی پیش بیاید در برنامههای فرهنگی شرکت داریم، جشنواره نمایش خیابانی ابتکار خوبی است که میتوانست موضوعات جذابتری را برای نمایش مطرح کند.
به گفته وی، طرح مسائل شهروندی مختلفی مانند فرهنگ رانندگی، عبور از پلهای عابر پیاده، حرف زدن با موبایل و حتی گرفتن عکسهای موبایلی و فرهنگ و اخلاق خاصی که باید در این زمینه رعایت شود، میتواند موضوعات مهیجتری برای طرح در قالب نمایش باشد.
سامان نیز با تکمیل حرف برادرش، حضور نوع نمایش مجسمه را اتفاق جالبی در فضای نمایش میداند و میگوید: قبلاً در چند مراسم مختلف مانند روز قدس و همایش روز مشروطه این هنرمندان را در حال ایفای نقشهای مجسمهگونه دیده بوده و بسیار پسندیده است زیرا هم از جذابیت بصری برخوردارند و هم بدیع هستند.
وی میگوید: شهر تبریز امکان ایجاد موجهای فرهنگی در کشور را دارد و میتوان روی ظرفیت فضای فرهنگی تبریز برای ایجاد جریانهای سازنده اجتماعی حساب کرد و در مقولاتی مانند بحران آب و نهادینه شدن اخلاق خوب شهروندی باید از یاری هنرمندان شهر بهره گرفت.
آقای کیمیایی از دیگر حاضران در پارک، نمایش خیابانی را نوعی از هنر میداند که با حضور در میان مردم از تلخیهای جامعه سخن میگوید.
این شهروند علاقمند به هنر نمایش، سالهای گذشته نیز جزو بینندگان اجراهای جشنواره “تبریزیم” بوده است و میافزاید: شکل مراسم افتتاحیه امسال کاملاً با فضای نمایشی منطبق بود و ما به عنوان بینندگان این مراسم، در فضایی هنری قرار گرفتیم.
به گفته وی، اجرای برنامههای مختلف در چند نقطه پارک و بهرهگیری از نمایش، نمایش مجسمه، موسیقی “عاشیقی” و سخنرانی به شکلی غیرکلیشهای، اقدام بسیار جالبی بود و باید از این تکنیکها در برنامههای مختلف هنری و فرهنگی بهره گرفت تا هم موجب رضایت حاضران را فراهم آورد و هم مفهوم مورد نظر به بهترین شکل منتقل شود.
***
چهارمین جشنواره نمایش خیابانی و فضای باز “تبریزیم” در روزهای گرم تابستان جوی سازنده را در پارک مسافر و فضای هنری شهر حاکم کرده است. باید منتظر بود و تاثیرگذاری این نمایشها را در زمینه آموزش شهروندی دید؛ اتفاقی که در قالب یک جریان هنری دور از ذهن نیست.