به گزارش تبریز بیدار به نقل از شهریار، شاید یکی از آرزوهای شهروندان تبریزی، این است که صبح یک روز، بدون ترافیک و بدون آلودگی های صوتی واغتشاش بصری ناشی از تعدد وسایل نقلیه و اتومبیل های شخصی، در معابر شهر تردد کنند.
در این که یک شهر ایده آل باید از زیرساخت های مناسبترافیکی بهره مند باشد، شکی نیست؛ اما در بیشتر موارد، این خود شهروندان هستند که باید با رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی، به وضعیت ترافیک شهرشان سر و سامانی بدهند؛ چرا که مهم ترین معضل ترافیک تبریز، عدم رعایت مقررات و قوانین راهنمایی و رانندگی از طرف رانندگان و عابران پیاده است؛
در خیابان های شهر، بسیارند اتومبیل هایی که در خطوط مشخص شده متناسب با مسیر خود حرکت نمی کنند؛ به عنوان مثال، راننده ای که قصد گردش به راست دارد، در منتهی الیه سمت چپ خیابان حرکت می کند و طبیعتا در هنگام تغییر جهت، برای لحظاتی چند، راه وسایل نقلیه ای را که در مسیر مستقیم در حال حرکتند، مسدود می کند و همین نکته در ظاهربی اهمیت، موجب سپری شدن زمان چراغ سبز در تقاطع ها و افزایش ماشین های در حال توقف و در نهایت افزایش حجم ترافیک می گردد.
نادیده گرفتن مقررات عبور عابرین پیاده از خیابان نیز، موردی است که هم از طرف رانندگان و هم از طرف عابرین پیاده، بسیار مشاهده می شود.
در میادین شلوغ شهر، تقاطع ها و حتی در مسیرهای مستقیم، گویا شهروندان اطلاعی از وجود محل گذرعابر پیاده و یا چراغ راهنمایی مربوط به عابرین پیاده ندارند وعبور از خیابان برای عابران در تمام اوقات و تمام مکان ها، آزاد است؛ اما گاه عابرین پیاده تاوان این آزادی را با جان خود می دهند و اینجاست که لزوم رعایت این قوانین، معنا پیدا می کند.
نقاط ویژه عبورعابرین پیاده، برای رانندگان نیز، تعریف نشده است؛ در تقاطع ها و میادین، تمامی خط کشی‌های عابرپیاده، زیرچرخ‌های اتومبیل‌های متوقف شده پشت چراغ قرمز، پنهان می شود و هر کس با این نواحی آشنایی نداشته باشد، گمان به نبودن خط کشی عابر پیاده خواهد برد.
با وجودی که شهرداری تبریز در اکثر معابر پرتردد شهر، پل های ویژه عابر پیاده نصب نموده، بازهم تعدادی از شهروندان ترجیح می دهند با عبور از لای نرده ها و یا پریدن از روی آن ها، از خیابان عبور کنند؛ کاری که حتی در مسیرهای پرمخاطره اتوبوس های تندرو، چندین تن را به کام مرگ فرستاده است.
سرعت غیرمجاز در خیابان ها، پارک دوبله و گاه حتی سه ردیفی، حرکات نمایشی در مسیرها و سبقت های غیرمجاز، از دیگر معضلات ترافیکی است که در تبریز به کرَات دیده می شود.
موضوع دوچرخه ها و موتورسیکلت ها، خود بحث دیگری است؛ این دو وسیله نقلیه، گویی از جرگه وسیله نقلیه بودن خارج شده اند و هیچ قانون و مقرراتی، شامل آنان نمی شود. ورود به مسیرهای ویژه اتوبوس و تاکسی، حرکت در لاین سبقت خیابان ها، حرکات نمایشی خطرناک و عبور از چراغ قرمز، از جمله تخلفاتی است که رانندگان این وسایل نقلیه، بی مهابا مرتکب می شوند و زندگی خود و دیگران را به مخاطره می اندازند.
حمل بار های غیر متعارف توسط موتور یا دوچرخه و سوار شدن چندین نفر به موتور یا دوچرخه نیز از دیگر مواردی است که توسط رانندگان این وسایل انجام می گردد.
در نگاه اول، شاید عده ای بروز چنین وضعیتی را ناشی از کم کاری برخی نهادهای ذیربط و عدم اعمال قانون بدانند؛ اما آیا واقعا برخی از شهروندان با فرهنگ و فرهیخته تبریز، نیاز به اجبار و زور دارند تا مقرراتی را که در راستای تامین ایمنی و سلامت خودشان است، رعایت کنند؟
