به گزارش تبریز بیدار؛ ماه محرم از پس ورق های گرد و غبار گرفته ی تقویم خودنمایی می کند. فصلی شگفت از تاریخ آغاز گردیده است. فصلی نو و پرتلاطم. فصلی که با خود یک تاریخ سخن دارد. فصلی که وقتی زاده شد، گرم و سوزان بود هم چون صحرای داغ و تفتیده ی کربلا. گذر زمان حرارت شهادت حسین (ع) را در دلها شعله ور تر کرد و امروز بعد از هزار و چهارصد سال، حادثه کربلا زنده تر از همیشه جریان ساز و هدایت کننده است. اگر امروز قیام سیدالشهدا الهام بخش ملتهاست مرهون کسانی است که زینب وار سینه به سینه شرح ماتم کرده اند و از حصن حصین حادثه شور آفرین و شعور بخش کربلا حراست کرده اند با قلمشان و با بیان شان. حتماً ضرورت دارد تا عزاداری سنتی همواره از آفتها مصون بماند. حراست و حفاظت از داشته های فرهنگی یک ملت در این حوزه، نیازمند بازخوانی است. «حسینیه تبریز بیدار »در کنار یادآوری مصایب اهلبیت(ع) بنا دارد تا با مرور اشعار و توصیه های علما و ذکر حال ذاکران ائمه هدی بیش از پیش این فرهنگی غنی در عزاداری آذری ها را پررنگ کند تا مبادا فرهنگ های وارداتی و انحرافی غبار غفلت بر این داشته عظیم نپاشد.
از قدیم الایام در تبریز رسم بوده، روز اول محرم، حلول محرم خوانده می شد. همه مطالب این پُست ناظر به همین رسم ستوده قدیمی است.
توصیه هایی از آیت الله جوادی آملی به عزاداران
* ما باید حواسمان جمع باشد؛ جریان حسین‌بن‌علی، جریان محرم، تاسوعا، عاشورا، عزاداری ها، بخش های سنتی آن سر جایش محفوظ است، هم سخنرانان ما، هم مداحان ما، عظمت و جلال و شکوه حسین‌بن‌علی را نشان بدهند.
* مداحان کاری که از عظمت اهل بیت کم کند، انجام ندهند، این سفارش حسین‌بن‌علی است، بگذارید کربلا با جلال و شکوه شناخته شود، حرف ها، قصه‌ها، داستان ها، روش ها و منش‌ها که از جلال کربلا، جمال کربلا، عظمت کربلا، استقلال کربلا، حریّت و آزادیخواهی کربلا کم کند این حرف ها را نزنید.
* در صحنه عاشورا و در آن موقعیت خطیر حسین‌بن‌علی به اهل بیت خود فرمود: کاری کنید در این سفر که عظمت و حیثیت شما محفوظ باشد. لذا مداحان و ذاکرین نباید روش و کاری که از جلال و شکوه اهل بیت بکاهد انجام دهند و حرف و سخن بی سند بیان کنند.
وصف حالی کوتاه از استاد شبخیز
استاد “عباس شب خیز قراملکی” صبح روز دوشنبه دوازدهم دیماه ۱۳۹۰ بر اثر حادثه‌ای در تبریز چشم از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت.استاد شب خیز در حوزه شعر و ادبیات آئینی خلاقیت ویژه‌ای داشته و آثار ارزشمند و گرانسنگی را از خود به یادگار گذاشته است.وی متولد ۱۳۳۰ تبریز بود. از تالیفات وی می توان به “قره ملیک منظومهسی”، “گنجینه شبخیز” “دیوان غزلیات فارسی و ترکی”و مدایح و مراثی خاندان عصمت و طهارت با عنوان “خاکیان افلاکی” اشاره کرد.
روضه استاد شب خیز درباره حلول ماه عزا
گینه نه شوریدی عالمده بو نه ماتم دی
که عرش و فرشده آثار غم مجسم دی
نه دور بو حادثه ، گویلر مگر یئره توکولوب
و یا قیامت کبرا دی ، حشر اعظم دی
سوروشدوم حکمتینی بیر حکیم عارفدن
جواب وئردی مگر بیلموسن؛محرم دی
یتوبدی عمری زواله چیخوبدی ذیحجه
گلوب محرم آیی، غم غم ایله مدغم دی
خدنگ فتنه اولوب دایه سی که اوز قانین
او چولده سو ئیرینه، تشنه سود امر امدی
یارالی جسم لرین کربلاده یاره سینه
خدنگ و خنجر و شمشیر و نیزه، مرهم دی
دایاندی الده قلم ختم قیل سوزی شب خیز
نه طرز شعریدی بو ، دفترینده ملزم دی
پوسترهایی برای محرم
توصیه حاج حسن جهازچی به حاج اسماعیل وثاقی چه بود؟
حاج مهدی خادم آذریان مداح مشهور خطه آذربایجان خاطره ای شنیدنی از حاج اسماعیل وثاقی دیگر مداح مشهور این خطه دارد.
حاج مهدی می گوید:حاج اسماعیل می گفت روزی خدمت حاج حسن جهازچی که دلسوخته ترین مداح امام حسین بود و بزرگان غبطه بحالش داشتند، بودم.گفتم حاج حسن چگونه می شود که آدمی در آستان حسین (ع) به بزرگی و رفعت مقام برسد،حاج حسن که گویی منتظر این سئوال بود استکانی را که در دست داشت به زمین انداخت و استکان روی زمین خرد شد و شکست .
آنوقت رو به من گفت اسماعیل هروقت در این آستانه بمانند این استکان شکستی و خرد شدی بزرگ می شوی!
