به گزارش تبریز بیدار، خبر غیر قابل باور بود. کادر درمانی بیمارستان اشرفی اصفهانی «خمینی شهر» اصفهان، به دلیل بضاعت مالی پایین خانواده یک بیمار خردسال، بخیه چانه صدرای چهار ساله را شکافتند و او را با چانه شکافته شده و خونین روانه خانه کردند.
دکتر طلوعی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان امروز در تشریح ماجرا گفت:« دختری چهارساله هفته گذشته به دلیل پارگی ناحیه چانه به اورژانس بیمارستان اشرفی اصفهانی در خمینی شهر مراجعه و کادر حاضر، سرپایی چانه مصدوم را بخیه می‌کنند. در ادامه وقتی می‌بینند مادر بیمار توانایی پرداخت هزینه ۱۵۰ هزار تومانی درمان را برای ترخیص ندارد، با دستور مسئول کادر پزشکی، پرستار بخیه‌های دختر چهار ساله را کشیده و بیمار با خونریزی و پارگی چانه از بیمارستان خارج می‌شود».
وی ادامه داد:«در این حادثه تأسفبار، منشور حقوقی بیمار از سوی تیم پزشکی رعایت نشده است. دکتر طلوعی گفت: تدابیر لازم برای ترمیم مجدد چانه کودک در نظر گرفته شده است و دیگر اعضای کادر درمانی به هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری دانشگاه علوم پزشکی معرفی شدند».
هاشمی، وزیر بهداشت نیز در واکنش به این خبر گفت:«من این خبر را در شبکه‌های مجازی دنبال کردم و تیمی را مأمور کرده‌ام که به اصفهان بروند و در این مورد تحقیق کنند. وی ادامه داد: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در این مورد از مردم عذرخواهی کرده و قول داده است که مسئول شیفت و افراد متخلف را به دستگاه قضایی معرفی کند.براساس این گزارش، مادر صدرا پرستار سالمندان و پدرش راننده تاکسی است.
سقوط آزاد اخلاق پزشکی
شاید اولین سئوالی که مخاطبان این خبر دردناک و غافلگیر کننده را با خود درگیر می کند این است که چرا یک پزشک این چنین در ورطه بی اخلاقی و سبعیت بیفتد؟ برخوردی این چنین غیرانسانی و غیراخلاقی با کودکی آسیب دیده، در مخیله هیچ وجدان انسانی نمی گنجد. البته چنین اتفاقاتی با شدت کمتر بارها در بیمارستان ها ومراکز درمانی کشور رخ داده است.
مطبوعات و رسانه های مختلف هم به تناوب برخوردهای نامناسب برخی پزشکان و پرسنل بیمارستان ها به ویژه بیمارستان های دولتی را درکنار گرانی خدمات و داروهامنعکس کرده اند. فرایندی که به رنج بیمارداری و اضطراب اطرافیان بیمار و مصدوم می افزاید.
اما این مورد خاص و تاسف آور، همچون زخمی عفونی که سرباز کرده است، آیینه ای از شرایط نامطلوب نظام پزشکی و بیمارستان های ماست.بسترساز چنین شرایطی هم، رواج نوعی بی تفاوتی اجتماعی است. ریشه های اصلی این بی تفاوتی اجتماعی را باید در غلبه نگرش منفعت طلبانه و مادی گرا جستجو کرد. وقتی ارزش و شان اجتماعی غالباً با پول و جایگاه طبقاتی افراد سنجیده می شود در نتیجه افراد می کوشند به هر قیمتی بر داشته های مادی خود بیفزایند.
پافشاری بر چنین رویه ای باعث می شود ارزش های اخلاقی و انسانی به تدریج به حاشیه بروند. این وضعت مدت هاست که در روابط اجتماعی حاکم برجامعه احساس می شود. روابطی که بیش ازآن که مبتنی برا ارزرش های اخلاقی باشد، محاسبات مادی و اصل «به صرفه بودن بده بستان» را در نظر می گیرد. تنها رسانه ای شدن حوادثی نظیر آن چه در بیمارستان خمینی شهر رخ داد باعث توجه افکار عمومی به این وضعیت نامطلوب و خطرناک می شود.
بی تفاوتی اجتماعی باعث می شود که پزشکی به خود اجازه دهد تا ابتدایی ترین رسالت و وظیفه خود را به خاطر حق ویزیت نادیده بگیرد. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که این بی تفاوتی اجتماعی گریبانگیر مدیران حوزه بهداشت و سلامت هم شده است.
کافی است به همین مثال که تأسف وزیر و مسئولان این عرصه را هم به دنبال داشته دقت کنیم تا پی ببریم هزینه بخیه زدن زخم چانه یک کودک خردسال که می‌تواند ماحصل بازیگوشی روزمره یک کودک باشد، ۱۵۰ هزار تومان شده است؛ آن هم در بیمارستانی دولتی! آیا با این حساب جا ندارد، از هزینه های درمانی دردهای بزرگ تر هراسان شویم و خطاب به مسئولان از گرانی وحشتناک درمان بنالیم؟
آیا غیر از این است که همین هزینه های گزاف به کرات موجب شده که بیماران از دریافت خدمات محروم بمانند، یا مراکز درمانی از پذیرش افراد بی بضاعت سر باز بزنند و اینقدر این روند تکرار شده که شکافتن بخیه به چشم کادر درمانی بیمارستان خمینی شهر غیرطبیعی نرسیده است؟ با این حساب آیا جا ندارد از مسئولان و وزیر محترم بهداشت بپرسیم که تدبیرشان برای تغییر این رویه چیست؟
در پایان باید گفت که اگرچه برخورد قاطع با مسببان این حادثه دردناک، ضروری و لازم است و طبق آخرین اخبار پرونده پزشک و پرسنل خاطی هم به جریان افتاده اما ریشه یابی و از آن مهم تر تلاش برای اصلاح وضعیت موجود اولویت بیشتری دارد. تلنگر به این بی تفاوتی های اجتماعی فرایندی زمان بر است اما گام اول و حرکت بنیادین در این عرصه، تضعیف نگرش پول سالار و تقویت ارزش های اخلاقی در مشاغل حساس و حیاتی جامعه است.
روشن است که این راه علاج تنها با شعارهای دهان پرکن و محکوم کردن پزشکان وکارمندان بیمارستان ها رخ نمی دهد و همزمان نیاز به پشتیبانی مادی ومعنوی از آنان دارد.
منبع:رصد خراسان
