سرویس سیاسی تبریزبیدار/ تبریز؛ ۲۶ دی ماه ۱۳۵۷. بعد از ظهر بود که خبر فرار شاه از رادیو پخش شد، فریاد شادمانی به هوا رفت، چراغ اتومبیل ها روشن شد، برف پاکن ها به رقص درآمدند، بوق ها به راه افتاد، غلغله شهر را برداشت.
جمعیت به شور آمده، و هر کدام به طریقی نفرت خود را از شاه نشان دادند؛ برخی اشک شوق می ریختند، برخی عکس شاه را در اسکناس سوراخ کردند. گروهی هم نقل و نبات پخش می کردند. جمعی نیز عکس های حضرت امام خمینی (ره) را بین سرنشینان اتومبیل ها پخش می کردند.
روایت شاهدان عینی حکایت از سرازیر شدن مردم به سمت زندان تـبریز برای آزاد کردن همشهریان دستگیر شده است که با شلیک گاز اشـک‌آور از طـرف مـأموران روبرو شدند.
ساختمان ساواک در تبریز نیز مورد هدف مردم خسته از نخوت حکومت غاصبانه طاغوت زمان بود.
بر اساس روایت دیگر شاهدان عینی در تبریز، مجسمه های شاه در مـیدان شـهرداری،میدان دانش‌سرا،میدان راه‌آهن و باغ گلستان پایین کشیدند.
تکرار ۲۹ بهمن چند روز قبل از گریختن محمدرضا
چند روز و هفته قبل از فرار شاه از کشور نیز تبریز شاهد تحرکات ضدشاهنشاهی بود.
سوم دی ماه رادیو مسکو خبر از تظاهرات ضد دولتی در شهرهای مختلف ایران می‌دهد: «در تبریز، مشهد، اصفهان و کرمان تظاهرات ضد دولتی صورت گرفت.»
نوزدهم دی ماه نیز گزارش روزنامه اطلاعات، و رادیوهای مسکو و لندن از وخامت اوضاع داخلی ایران خبر می‌دهد: «دیروز [به دعوت آیت الله خمینی و] به مناسبت روز عزای ملی در بیشتر شهرستان ها تظاهرات و راهپیمایی‌های بزرگ و گسترده انجام شد. جریان تظاهرات در بسیاری از شهرها آرام بود، ولی در برخی از شهرها به خشونت کشیده شد. نیروهای مسلح پلیس، در جریان پراکنده کردن تظاهرکنندگان، بیش از یکصد و سی تن را کشتند و یا زخمی کردند. در تبریز، با تکرار فاجعه روز بیست و نهم بهمن ماه سال ۱۳۵۶، این شهر غرق در آتش و خشونت شد….»
انتهای پیام/
