سرویس ورزشی تبریزبیدار/ در هفته های اخیر دختران دو و میدانی کار نابینا و کم بینای استان در مسابقات قهرمانی کشوری در تهران با کسب دو مدال طلا و دو مدال نقره و یک مدال برنز در جایگاه سوم قرار گرفتند.
لیلا فیضی بانوی ورزشکار کم بینای تبریزی یکی از اعضای تیم دو و میدانی بود که در این مسابقات مدال های نقره و برنز را بر گردن آویخت.
فیضی دارنده پیش از این توانسته بود دو مدال نقره آسیایی در سال ۲۰۲۱ و چندین مدال رنگارنگ کشوری را برای ورزش استان به ارمغان بیاورد.
تبریزبیدار در گفتگویی پای حرف های این بانوی ورزشکار تبریزی نشسته است.
در مسابقات کشوری از سوی مسئولین حمایت نشدیم
فیضی، صحبت های خود را با شکوه از متولیان ورزش شروع کرده و در باره مسابقات اخیر کشوری می گوید: ما هیچ گونه حمایتی از طرف مسئولین ورزش نشده ایم. از اساتید بزرگوارم استاد دادروان و معصومه فعله زکاوت و همچنین از هیات ورزش های نابینایان و کم بینایان کمال تشکر را دارم.
از او در مورد مشوق های ورزشی خود پرسیده ایم و می گوید: مشوق من خانواده و مربی های با تجربه و کار بلد من بودند و هستند.
کی گفته دونده ابزار و امکانات لازم ندارد؟ / نباید تخته استارت را فقط در روز مسابقه ببینیم
این افتخارآفرین ورزش ضمن تاکید بر لزوم حمایت از ورزش دو و میدانی می گوید: دو و میدانی مادر تمام ورزش ها است. شاید شنیده یا خوانده اید که دویدن به هیچ گونه وسیله یا امکانات ویژه ای نیاز ندارد ولی من این حرف را تکذیب می کنم و می گویم دونده خیلی به امکانات نیاز دارد تا به طور مثال تخته استارت را فقط در روز مسابقه نبیند.
انتظار برای تخلیه محل تمرین
فیضی با ابراز تاسف از کمبود امکانات برای ورزش بانوان می افزاید: دونده ای که تمرین می کند تا روزی پرچم جمهوری اسلامی ایران را در کشورهای مختلف بالا ببرد، مجبور است تا ساعت یک ربع مانده به ۱۱ منتظر بماند تا استادیوم تختی را تخلیه شود و تمرین کند.
او ادامه می دهد: دونده به کفش میخی و حامی ورزشی نیاز دارد. همان گونه که ماشین به بنزین نیاز دارد و اگر بنزین نداشته باشد کار نمی کند، یک ورزشکار هم به پروتین مکمل نیازمند است.
گفتگو از الهه مهدوی
انتهای پیام/
