یادداشت مهمان تبریزبیدار؛ مسعود زین العابدین
عموم مردم که چه عرض کنم، بخش قابل توجهی از طبقه حزب اللهی نیز درکی متوسط و سطحی از محکمات انقلاب اسلامی دارند. این سطحی انگاری، ناشی از تقلیل آرمان های انقلاب به امور دم دستی و بدون اولویتی است که ذهن مخاطبانمان را بدان سرگرم کرده ایم و آنها را از تعمق در مفاهیم کلیدی بازداشته ایم. نخبگان و گروههای مرجع نیز در این سطحی شدن، کم تاثیر نبوده اند. جناحگرایی و باندبازی آقایان سیاستمدار، ایجاب میکند که مسائل مبتلابهی که در بین مردم دهان به دهان میچرخد، اموری سطحی و دم دستی باشد تا هر آنکه اندک دسترسی ای به اخبار و منابع خبری و اطلاعاتی دارد، مرجعیت فکری پیدا کند.
در این وانفسای شنا در سطح، عنصر انقلابی ما از فیشهای نجومی رگ غیرتش متورم میشود اما از رهگذر این خیانت، ذهنش به مطالبه عدالت منتقل نمیشود. در تشییع شهید مدافع حرم سینه چاک میکند، اما منتهای مقصودش حفظ حرم است و از درک مواجهه بزرگ غرب با انقلاب اسلامی و تشکیل جبهه مقاومت اسلامی باز میماند و…. .
از بزرگترین ابتلائات ما همین که امهات مفاهیم کلیدی انقلاب اسلامی همچون عدالت، استقلال، مردمسالاری دینی، آزادی و مهمترین کلیدواژه های مختص به انقلاب همچون دوگانههای کوخنشینان و کاخنشینان، اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی(ص) و… را به فراموشی میسپاریم اما در متشابهات به جان هم می افتیم، حال آنکه امروز مهمترین اولویت ما، بازخوانی همین مفاهیم اصلی است.
نسیان محکمات انقلاب اسلامی و پرداخت به متشابهات، آتشی است که میتواند خرمن انقلاب اسلامی را دچار حریق کند.
هر آنکه داعیه انقلابیگری دارد، باید همیشه شاخص صحیفه امام و بیانات رهبری در دستش باشد و با محکمات موجود، وقایع را به قضاوت بنشیند وگرنه در درک اندیشه امام گرفتار خاطرهگویان خواهد شد و در دریافت نظرات رهبری عزیز، مستند به غیبدانان جلسات دو نفره خواهد شد.
پی نوشت:
۱. یکی از جانسوزترین اتفاقات روزهای اخیر، دعوایی است که به دفعات در جمع ها و گروه های مختلف در بین جوانان انقلابی دیده ام. محل دعوا هم مفاد یک جلسه دو نفره است. این جلسه تشکیل شده باشد یا نه، این محتوا رد و بدل شده باشد یا نه، آنچه برای من مسلم است این است که دعوا، بر سر متشابهاتی از این دست، جز استحاله نیروی عظیم جوانان مومن و متدین هیچ دستاوردی ندارد. امروز محکماتی روی زمین مانده اند که ضامن سریع یا بطیئ بودن حرکت انقلاب اسلامی است. حداقل من به این اطمینان رسیده ام که انتخابات مسئله اصلی ما نیست، چه برسد به احمدی نژاد و روحانی و جلیلی و قالیباف و… که اصلا داخل مسائل حساب نمیشوند. همین خاله زنک بازی هاست که سردار رشید اسلام؛ حاج قاسم عزیز را مجبور میکند در میان میدان رزم بیانیه بدهد و به تشنگان خدمت اطمینان دهد که این سودای قدرت، به قول امیر مومنان، برایش به اندازه آب بینی بز ارزش ندارد.
۲. در یادداشت «اختلال هاضمه انقلابی ها…» به تفصیل به موضوع اولویت شناسی نیروهای وفادار انقلاب پرداخته ام و مطالعه مجددش را توصیه میکنم.
تقلیل گفتمان انقلابی ها به مسئله انتخابات، خطای استراتژیک و جبران ناپذیری است که جز برای آقایانی که دنبال دوقطبی سازی و نگهداشتن اسم خود در فهرست توجه رسانه ها هستند، برای کس دیگری سودبخش نیست.
توضیح: منظور از تیتر ۴ سیاستمدار فوق نبوده و برخی هواداران ۲ آتشه آن ها می باشند. تصویر تزئینی می باشد.
