غرب برای از میان برداشتن کیستی ما و در صورت مقاومتمان، از میان بردن هستی ما مصمم شده است. و ما که در درون خانه‌های خودمان به دفاع از خود می‌پردازیم – اگر واقعاً به‌ضرورت دفاع و اصل ماجرا پی برده باشیم!- محکوم به ذلت هستیم.

اقدامات اصلاح‌طلبان برای بدیل سازی و حضور گسترده کاندیداها به‌مثابه آلترناتیوهایی مطرح در سراسر کشور، به “ماتروشکا”(بابوشکا) یا عروسک‌های تودرتوی روسی شباهت دارد.

با اتمام اقدامات تخریبی ایران، قرار است برجام به اجرا گذاشته شود. پرسشی که در این میان وجود دارد این است: آیا این بار تاریخ،‫ برجام‬ را از قاعده ی عهدشکنی مستکبران، استثناء خواهد کرد؟

در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی باید یکبار دیگر دستاوردهای انقلاب را مرور کنیم که قبل از انقلاب کجا بودیم و اکنون کجا ایستاده ایم. از ژاندارم پوشالی منطقه تا به تعبیر ظریفی ابر قدرت نجیب منطقه. این دو خیلی با هم متفاوتند.

آن چه که در اکثر موارد محل چالش اصلی جریانات سیاسی است، مواجهه جریانات سیاسی با شورای نگهبان و نامزدهای ثبت نامی است. جریان اصلاح طلبی نزدیک به یک دهه است که همواره و در آستانه انتخابات با ادعای رفتار سلیقه ای شورای نگهبان سعی کرده تا با فرافکنی رسانه ای و مظلوم نمایی، به هر شکل ممکن از فیلتر شورای نگهبان عبور کند.

شهرداری را می‌توان از جهت تأمین مالی با دولت مقایسه کرد. در اقتصاد ایران، دولت به درآمدهای نفتی وابستگی شدید دارد و شهرداری هم به تراکم فروشی و جریمه‌های ناشی از تخلفات. این دو، از همین جهت مشابه‌اند و علاج درد هر دو نیز حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی است. با این تذکر که اقتصاد مقاومتی یک برنامه کوتاه‌مدت نبوده و یک پروسه است. یک راهبرد کلان است و نه صرفاً یک تاکتیکِ مربوط به دوره تحریم و تنگدستی!

شنیدم استاندار محترم و با تدبیر و امیدوار فارس افاضه ای فرمودند درباره اینکه زمان تشییع شهدای نازنینمان را به زمانی بعد از انتخابات موکول کنیم !

اینگونه حرکات از طرف اصلاح طلبان رادیکال در تاریخ انقلاب وجود دارد و اکنون که دست آنها با توجه به گذشت زمان و جواب به ترفندها و شبهات خالی از مغز آنان رو شده است و مردم نشان داده اند اقبالی به این مرعوبین غرب ندارند، راههای جدیدی را جهت فشار بر این نهاد انقلابی امتحان می کنند.

در صورتی که جامعه ایرانی حرکت به سمت بی تفاوتی اجتماعی را تداوم بخشند، بی تردید جامعه به سمت هرج و مرج پیش رفته و می تواند تبعات شومی را در جامعه به دنبال داشته باشد.

این لطیفه، حکایت متوهم هایی است که وارد سفارت عربستان شدند و به زعمشان برای ثبت این افتخار به اسم خود، عکس سلفی گرفتند.